(2022). بررسی اثر سمیت زدایی با PEG در واکسن دیفتری. , 77(2), 739-745. doi: 10.22092/ari.2021.354020.1621
. "بررسی اثر سمیت زدایی با PEG در واکسن دیفتری". , 77, 2, 2022, 739-745. doi: 10.22092/ari.2021.354020.1621
(2022). 'بررسی اثر سمیت زدایی با PEG در واکسن دیفتری', , 77(2), pp. 739-745. doi: 10.22092/ari.2021.354020.1621
بررسی اثر سمیت زدایی با PEG در واکسن دیفتری. , 2022; 77(2): 739-745. doi: 10.22092/ari.2021.354020.1621

بررسی اثر سمیت زدایی با PEG در واکسن دیفتری

Archives of Razi Institute
Article 30, Volume 77, Issue 2, January and February 0, Pages 739-745    PDF (454.62 K)
Document Type: مقالات پژوهشی
DOI: 10.22092/ari.2021.354020.1621
Abstract
ایمن سازی برنامه موفقی در زمینه سلامت جهانی بوده است که سالانه جان انسان‌های زیادی را نجات می دهد. واکسن ها با ایجاد ایمنی در بدن، خطر ابتلا به بیماری را کاهش می دهند. لذا در دسترس بودن همیشگی واکسن‌های ضروری، از فاکتورهای مهم سالم بودن جامعه است.
یکی از واکسن های ضروری در سرتاسر جهان، واکسن دیفتری است که معمولاً به صورت چندگانه با کزازو سیاه سرفه، تزریق می شود. تولید این واکسن از زمان کشت اولیه تا تولید توکسوئید چیزی حدود 45 روز زمان نیاز دارد. اگر بتوان در شرایط عادی مراحل زیادی از تولید را پیش برد و ماده حدواسط را نگهداری کرد ، کمک بزرگی به تولید این واکسن خواهد بود.
در این تحقیق روش تخلیص (با شستشو و کروماتوگرافی) و نگهداری توکسین برای مدت چند ماه ارائه می‌شود که در این روش با تغلیظ نمونه، می توان آن را در فضای کوچکتری نگهداری کرد و مشکلی از جهت تامین فضای مناسب پیش نخواهد آمد.
مشکل دیگر واکسن دیفتری، برگشت پذیر بودن آن پس از سمیت زدایی توکسین با فرمالدهید است. در اینجا برای رفع این مشکل، استفاده از mPEG جهت سمیت زدایی پیشنهاد می شود که با این روش پیوندهای کووالانسی پایدارتری بین PEG و گروه‌های آمین نوع اول (-NH2) در زنجیره توکسین تولید خواهد شد. لذا محصول پایدارتی خواهیم داشت که نتایج تست حیوانی نشان می دهد این محصول در حیوانات مورد آزمایش هیچگونه زخم و نکروزی ایجاد نکرده اند.
Keywords
واکسن دیفتری; PEG دار کردن; سمیت زدایی; توکسوئید
Supplementary Files
References
  1. Vani S. Diphtheria IAP Textbook of Vaccines: Jaypee Brother Medical Pub; 2014.
  1. Pappenheimer A, Germanier R. Diphtheria. Bacterial vaccines: Academic Press Inc; 1984. p. 1-35.
  2. Paliwal R, London E. Comparison of the conformation, hydrophobicity, and model membrane interactions of diphtheria toxin to those of formaldehyde-treated toxin (diphtheria toxoid): formaldehyde stabilization of the native conformation inhibits changes that allow membrane insertion. Biochemistry. 1996;35(7):2374-9.
  3. Aggerbeck H, Heron I. Detoxification of diphtheria and tetanus toxin with formaldehyde. detection of protein conjugates. Biologicals. 1992;20(2):109-15.
  4. Alconcel SNS, Baas AS, Maynard HD. FDA-approved poly(ethylene glycol)–protein conjugate drugs. Polym Chem. 2011;2(7):1442-8.
  5. Bre LP, Zheng Y, Pego AP, Wang W. Taking tissue adhesives to the future: from traditional synthetic to new biomimetic approaches. Biomater Sci. 2013;1(3):239-53.
  6. Suk JS, Xu Q, Kim N, Hanes J, Ensign LM. PEGylation as a strategy for improving nanoparticle-based drug and gene delivery. Adv Drug Deliv Rev. 2016;99(Pt A):28-51.
  7. Jevsevar S, Kunstelj M, Porekar VG. PEGylation of therapeutic proteins. Biotechnol J. 2010;5(1):113-28.
  8. Lawrence PB, Gavrilov Y, Matthews SS, Langlois MI, Shental-Bechor D, Greenblatt HM, et al. Criteria for selecting PEGylation sites on proteins for higher thermodynamic and proteolytic stability. J Am Chem Soc. 2014;136(50):17547-60.
  9. Bourne T, Fossati G, Nesbitt A. A PEGylated Fab' fragment against tumor necrosis factor for the treatment of Crohn disease: exploring a new mechanism of action. BioDrugs. 2008;22(5):331-7.
  10. Mishra P, Nayak B, Dey RK. PEGylation in anti-cancer therapy: An overview. Asian J Pharm Sci. 2016;11(3):337-48.
  11. Topf JM. CERA: third-generation erythropoiesis-stimulating agent. Expert Opin Pharmacother. 2008;9(5):839-49.
  12. Pfister D, Bourgeaux E, Morbidelli M. Kinetic modeling of protein PEGylation. Chem Eng Sci. 2015;137:816-27.
  13. VdL-Guideline. VdL-Guideline on Decorative Coatings Germany: German Paint and Printing Ink Association Mainzer Landstraße 55, 60329 Frankfurt am Main; 2018
  14. WHO. Manual for the production and control of vaccines : diphtheria toxoid Geneva: World Health Organization; 1977 [updated 1977. Available from: https://apps.who.int/iris/handle/10665/70058.
  15. Zou Alfagharian H, Mohammadpour N. Study on diphtheria toxin purification: A new approach to prepare toxoid. Arch Razi Inst. 2004;(57).
  16. He F. BCA (Bicinchoninic Acid) Protein Assay. Bio-protocol. 2011;1(5):44.
  17. Rappuoli R, Perugini M, Marsili I, Fabbiani S. Rapid purification of diphtheria toxin by phenyl sepharose and DEAE-cellulose chromatography. J Chromatogr A. 1983;268:543-8.
  1. Moyner K, Christiansen G. Comparison of gel filtration and ammonium sulphate precipitation in the purification of diphtheria toxin and toxoid. Acta Pathol Microbiol Immunol Scand C. 1984;92(1):17-23.
  2. Mekada E, Senoh H, Iwamoto R, Okada Y, Uchida T. Purification of diphtheria toxin receptor from Vero cells. J Biol Chem. 1991;266(30):20457-62.
Statistics
Article View: 1,531
PDF Download: 550


counter
Journal management system. designed by sinaweb