| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,037 |
| تعداد مقالات | 33,984 |
| تعداد مشاهده مقاله | 45,791,034 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 77,194,808 |
بررسی و مقایسه سه روش خشکه‌کاری مکانیزه ارقام مختلف برنج در خوزستان | ||
| تحقیقات مهندسی صنایع غذایی | ||
| مقاله 6، دوره 10، شماره 1، خرداد 1388، صفحه 81-96 اصل مقاله (261.2 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| جعفر حبیبی اصل* 1؛ نعیم لویمی1؛ عبدالعلی گیلانی2 | ||
| 1عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان | ||
| 2عضو هیئت علمی بخش تحقیقات برنج مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان | ||
| چکیده | ||
| به منظور دستیابی به روش یا روشهای مناسب خشکه‌کاری مکانیزه برنج با استفاده از بذر خشک و نیز پیدا کردن ارقامی مناسب برای هر روش، آزمایشی به صورت کرتهای نواری در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با دو عامل (رقم و روش بذرکاری) و سه تکرار در سالهای 1383-1382 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور (خوزستان) اجرا شد. برای این منظور سه رقمبرنجعنبوری قرمز، چمپا، و دانیال(LD183) در کرتهای نواری افقی و سه روش بذرکاری مکانیزه شامل خطی‌کار (برزگر همدانی)، ردیفکار (جهت کپهکاری) و بذرپاش گریز از مرکز (سانتریفوژ) در کرتهای نواری عمودی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی در ارقام برنج شامل عملکرد و اجزای عملکرد، ارتفاع بوته، تعداد خوشه در واحد سطح و درصد باروری بود. دستگاههای کاشت نیز از نظر درصد جوانهزنی، میزان مصرف سوخت، ظرفیت مزرعهای، و شاخص یکنواختی کاشت بذر در فواصل طولی و عرضی ارزیابی شدند. نتایج تجزیة واریانس دو ساله نشان داد که عملکرد دانه به طور معنیداری تحت تاثیر سال، رقم، و اثر متقابل آنها قرار دارد. رقمدانیالبا متوسط 7246 و رقم چمپا با متوسط 5667 کیلوگرم در هکتار بهترتیب بیشترین و کمترین عملکرد را داشتند. از میان شاخصهای زراعی، تفاوت بین روشهای کاشت فقط از نظر تعداد خوشه در واحد معنیدار بود، بهطوریکه خطی‌کار با 329 و ردیفکار با 289 خوشه در متر مربع به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد را داشتند. بین بذرکارها از نظر تمام شاخصهای فنی، اختلاف معنیدار وجود داشت. بیشترین ظرفیت مزرعهای و کمترین مصرف سوخت از روش کاشت با سانتریفوژ بهدست آمد. از لحاظ شاخصهای یکنواختی فواصل طولی و عرضی بذرهای، ردیفکار با 8/68 درصد برای فواصل طولی و 7/89 درصد برای فواصل عرضی، بالاترین سطح یکنواختی کاشت را داشت. در مجموع، با توجه به نتایج عملکرد محصول، هر یک از روشهای کاشت را (با توجه به امکانات زارع) میتوان به کار بست، اما ردیفکار جهت کپهکاری با مصرف بذر کمتر (20 تا 25 کیلوگرم در هکتار) و شاخصهای یکنواختی کاشت بالاتر، مناسبتر است. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Mechanized Dry Seeding Methods for Rice in Khuzestan | ||
| چکیده [English] | ||
| This study examined suitable mechanized methods to seed rice in dry-bed conditions using dried seeds and determined the most suitable varieties for each method. The experimental design was strip-plots in a randomized complete block design with two factors (seeding methods and rice varieties) and three replications. The testing took place during 2003-2004 at the Shavour Agricultural Research Station in Khuzestan province. The rice varieties were Anboury, Champa and Danial (horizontal factors) and the seeding methods were use of grain drill (Barzagar Hamadan), row planter (hill drop planter) and centrifugal broadcaster (vertical factors). The rice varieties were evaluated based on total yield, yield components and other agronomic characteristics. Seeding machines were evaluated and compared based on field capacity, fuel consumption, inter-row and intra-row seed spacing uniformity and seed germination. The analysis of variance for the two years showed that the grain yield was significantly affected by year, variety and their interaction. The average yield of the second year was significantly greater than that of the first year. A maximum yield of 7246 kg/h and minimum yield of 5667 kg/h were recorded for Danial (LD183) and Champa, respectively. There was no significant difference between the average yields of the different seeding methods in both years. Seeding methods also had no significant effect on the agronomic characteristics of the rice varieties except for the number of panicles per m2. In this case, the grain drill with 329 and row planter with 289 panicles per m2 had the highest and lowest values, respectively. The evaluation of the seeding machines showed that there was a significant difference between the machines for all operational parameters. The centrifugal broadcaster had greater field capacity, low fuel consumption and better seed germination. In case of inter-row and intra-row seed spacing uniformity, the row planter had 68.8% inter-row uniformity and 89.7% intra-row uniformity, giving it the best seeding uniformity of the tested machines. Results indicate that the use of a row planter for dry seeding of rice is recommended because it used a less seed (20-25 kg/h) and had better seeding uniformity. However, considering farm conditions and available facilities, the centrifugal broadcaster and grain drill can be used for dry rice and direct seeding, respectively. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Dry Seeding, Khuzestan, Mechanized Seeding, Rice varieties | ||
| مراجع | ||
|
Anon. 1983. Test codes & Procedures for farm machinery. Technical Series. No. 12.
Ghalavand, A. and Madandoost, M. 1998. Evaluation of planting methods and seeding rates on yield and growth curve of different rice varieties in Esfehan. 5th Iranian Congress on Crop Production and Breeding Science. Karaj. (in Farsi)
Gilani, A. 2002. Evaluation of effect of nitrogen fertilizer and seeding density on rice cultivar of LD183. Final Research Report. Khoozestan Agriculture Research Center. Ahwaz. (in Farsi)
Gilani, A. and Kariminejad, J. 2006. Rice Dry Seeding. 1st Ed. Khoozestan Agriculture Organization Pub. (in Farsi)
Karayel, D. and Özmerzi, A. 2002. Effect of tillage methods on sowing uniformity of maize. Canadian Biosys. Eng. 44(2): 23-26.
Lee, H. J., Seo, J. H., Lee, J. S., Jung, Y. S. and Park, J. K. 1996. Low-input and energy efficiency of direct seeding method in rice. Korean J. Crop Sci. 41(1): 115-122.
Mohammadi, K. and Mazaheri, D. 1994. Evaluation of direct seeding of rice in dry land. 5th Iranian Congress on Crop Production and Breeding Science. Karaj. (in Farsi)
Naklang, K., Fukai, S., Cooper, M. and Salisbury, J. 1996. Direct seeding for rain fed lowland rice in Thailand. Proceedings of an International Workshop. Nov. 5-8. Ubon Ratchathani. Thailand. 126-136.
Nasirian, M. 1994. Evaluation and determination of best time and rate of direct seeding of rice in Gilan province. 3rd Iranian Congress on Crop Production and Breeding Science. Tabriz University. Tabriz. Iran. (in Farsi)
Okhowat, M. and Vakili, D. 1997. Rice (Planting, Intercultural, Harvesting). Farabi Pub. 1st Ed. (in Farsi)
Rajendran, P., Tajuddin, A. and C. Ramaswami. 1998. Rice-cum-green manure culture with modified drum seeder under low land condition. Inter. Rice Res. Notes. 23.3.
Sawada, Y., Endo, I., Hanai, H. and Horibe, K. 1996. Development of pneumatic direct seeding system for submerged paddy field. Japan Soc. Agric. Machin. 58(3): 69-76.
Singh, K. N. and Bhattacharyya, H. C. 1989. Direct-seeded rice. Oxford and I. B. H. Pub. New Delhi-31. ISBN: 81-204-0446-7.
Smith, D. W. Sims, B. G. and Neill, D. H. O. 1994. Testing and evaluation of agricultural machinery and equipment. Agric. Ser. Bull. No 110. FAO. Rome. Italy.
Soleimani, A. 1994. Preliminary investigation of rice direct seeding. 3rd Iranian Congress on Crop Production and Breeding Science. Tabriz University. Tabriz. Iran. (in Farsi)
Subudhi, C. R., Pradhan, P. C. and Senapati, P. C. 1999. Seed drill for upland rice grown in undulating terrain. Inter. Rice Res. Notes. 24.1. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,769 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,026 |
||