| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,006 |
| تعداد مقالات | 33,642 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,578,337 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 31,648,649 |
تنوع بیماریزائی جدایههای Pythium aphanidermatum عامل پوسیدگی ریشه چغندرقند در ایران | ||
| آفات و بیماری های گیاهی | ||
| مقاله 3، دوره 80، شماره 2، اسفند 1391، صفحه 131-144 اصل مقاله (308.83 K) | ||
| نوع مقاله: بیماری‌شناسی گیاهی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jaep.2013.100566 | ||
| نویسندگان | ||
| مژده کاکوئی نژاد* 1؛ سید باقر محمودی1؛ پیمان نوروزی1؛ جمشید سلطانی2 | ||
| 1موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، کرج | ||
| 2مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، بخش تحقیقات چغندرقند، مشهد | ||
| چکیده | ||
| در سال‌های 1386 تا 1389 از مناطق عمده کشت چغندرقند در مراحل مختلف رشد محصول نمونه برداری شد. از مجموع 71 نمونه بیمار، 23 جدایه P. aphanidermatum خالص سازی و شناسائی گردید. بررسی تنوع بیماریزائی در مراحل بذر، گیاهچه و گیاه بالغ، نشان داد که جدایههای P. aphanidermatum از نظر بیماریزائی اختلاف معنی داری با یکدیگر دارند. جدایههای مورد بررسی در سه گروه بیماریزای قوی، متوسط و ضعیف گروه بندی شدند. در هر سه مرحله از آزمون بیماریزائی جدایه 8P از استان آذربایجان غربی، بیماریزاترین جدایه در بین جدایههای مورد بررسی بود. همچنین از واکنش زنجیره‌ای پلی مراز جهت تائید شناسائی جدایههایP. aphanidermatum استفاده شد. نتایج نشان داد که در جدایههای P. aphanidermatum آغازگر OPA-15 ایجاد یک قطعه تقریبی 2000 جفت بازی (bp) و آغازگر OPB-08 ایجاد دو قطعه تقریبی 1000 و 1850 جفت بازی (bp) نمود. این سه قطعه در تمام جدایههای P. aphanidermatum مورد بررسی، تکثیر شد. الگوی بدست آمده در جدایههای P. aphanidermatum با هیچکدام از جدایههای P. ultimum، P. oligandrum، P. deliense،Phytophthora drechsleri ، Fusarium solani و Rhizoctonia solani شباهت نداشت. به‌این ترتیب می‌توان از دو آغازگر OPA-15 و OPB-08 در شناسایی جدایههای P. aphanidermatumاز گونه‌‌های دیگر پی‌تیوم و سایر قارچ‌های مسبب پوسیدگی ریشه چغندرقند استفاده نمود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| چغندرقند؛ پوسیدگی ریشه؛ تنوع بیماریزائی؛ PCR | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Pathogenic variability of Pythium aphanidermatum isolates the causal agent of sugar beet root rot in Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| M. KAKUEI NEZHAD1؛ S. B. MAHMOUDI1؛ P. NOROOZI1؛ J. SOLTANI2 | ||
| چکیده [English] | ||
| During 2007-2010, diseased samples of sugar beet were collected from fields in major sugar beet production areas of Iran in different growth stages. From 71 diseased samples, 23 isolates of Pythium aphanidermatum were isolated. On the basis of pathogenic variability in seed, seedling and mature stages of sugar beet, the results showed that P. aphanidermaum isolates have significant differences in their pathogenicity. All of the tested isolates were classified in 3 groups with high, moderate and low pathogenicity. 8P isolate from West Azarbaijan province had the highest pathogenicity among investigated isolates in each 3 stages. PCR fingerprinting was used to confirm identification of P. aphanidermatum isolates. The results showed an individual band approximately 2000 bp using OPA-15 and two bands (1000 and 1850 bp) using OPB-08 decamer primers. The bands were observed through all P. aphanidermatum isolates. The banding patterns of P. aphanidermatum was not similar to other species including P. ultimum, P. oligandrum, P. deliense, Phytophthora drechsleri, Fusarium solani and Rhizoctonia solani. It seems thatOPA-15 and OPB-08 primers are capable to identify P. aphanidermatum from other root rot agents of sugar beet as well as other pythium species. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| sugar beet, root rot, pathogenic variability, PCR | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,543 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,049 |
||