- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاه‌پزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,728 |
| تعداد مقالات | 31,071 |
| تعداد مشاهده مقاله | 28,728,046 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,308,767 |
نوسانات و میزان پارازیتیسم مگس گلرنگ، Acanthiophilus helianthi روی ارقام مختلف گلرنگ در جنوب تهران | ||
| مهار زیستی در گیاه‌پزشکی | ||
| مقاله 7، دوره 2، شماره 2، اسفند 1393، صفحه 69-74 اصل مقاله (179.07 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله کوتاه | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/bcpp.2015.101227 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا دوستی؛ حبیب عباسی پور* ؛ علیرضا عسکریان زاده | ||
| دانشکده‌ی علوم کشاورزی، دانشگاه شاهد. تهران | ||
| چکیده | ||
| مگس گلرنگ، Acanthiophilus helianthi یکی از آفات مهم گلرنگ در ایران می‌باشد. استفاده از پارازیتوئیدها به‌عنوان یکی از روش‌های مدیریت تلفیقی آفات همیشه مورد توجه بوده‌است. به‌منظور بررسی میزان و نوسانات پارازیتیسم مگس گلرنگ توسط پارازیتوئیدها در سال 1391 هفت رقم گلرنگ شامل گلدشت، پدیده، زرقان، ورامین، PI، Acataria، Mec163 در مزرعه‌ی تحقیقاتی دانشگاه شاهد (جنوب تهران) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در 4 تکرار کشت گردید. پس از شروع گل‌دهی هر 7 روز یک‌بار نمونه برداری از قوزه‌ها انجام گرفت. نتایج نشان داد که دو گونه زنبور پارازیتوئید بنام‌های Microdontomerus annulatus (Spinola, 1808) (Hym.: Torymidae) و Ormyrus gratiosus (Forster, 1860) (Hym.: Ormyridae) در منطقه روی لارو و شفیره مگس گلرنگ فعال هستند. بیشترین درصد پارازیتیسم برای گونه‌ی O. gratiosus در تاریخ 19 و 25 تیرماه روی رقم Mec163(3/12 درصد) مشاهده شد. در این تاریخ کمترین درصد پارازیتیسم در ارقام PI و پدیده با 58/6 درصد دیده‌شد. بیشترین میزان پارازیتیسم توسط گونه‌یM. annulatus در طول زمان نمونه‌برداری در ارقام پدیده به‌میزان 56/7 درصد و رقم Mec163 به‌میزان 52/7 درصد دیده شد. کمترین میزان پارازیتیسم در رقم ورامین (49/6 درصد) دیده شد. درمجموع می‌توان نتیجه گرفت که به‌دلیل استفاده از حشره‌کش‌ها برای مبارزه با آفات گلرنگ مخصوصاً مگس گلرنگ در مناطقی که گلرنگ کشت می‌شود مانعی برای فعالیت پارازیتوئیدهای مگس گلرنگ می‌شود. لذا استفاده از حشره‌کش‌های انتخابی و کاشت گیاهان گل‌دار به‌عنوان مکانی برای زندگی پارازیتوئیدها می‌تواند سبب افزایش کارایی پارازیتوئیدها شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پارازیتیسم؛ مگس گلرنگ؛ Ormyrus gratiosus؛ Microdontomerus annulatus؛ رقم؛ جنوب تهران | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Parasitism rate and fluctuations of parasitoids on safflower fly, Acanthiophilus helianthi, on different safflower cultivars in south of Tehran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Zahra Dustiy؛ Habib Abbasipour؛ Alireza Askarianzadeh | ||
| چکیده [English] | ||
| The safflower fly, Acanthiophilus helianthi is one of the most important pests of safflower in Iran. Using parasitoids is always considered as one of the integrated pest management methods. In order to evaluate parasitism rate and fluctuations of the safflower fly by parasitoids, seven safflowerr cultivars including Goldasht, Padideh, Zarghan, Varamin, PI, Acataria and Mec163 were cultivated with a Completely Randomized Block Design field experiment with four replicates in research field of Shahed University Research Center (south of Tehran).Goldasht cultivar was cultivated under experimental plots in four replicates in Shahed University, research fields in 2012. Sampling was carried out from safflower bolls every seven weeks. Results showed that two wasp parasitoids including Microdontomerus annulatus (Spinola, 1808) (Hym.: Torymidae)and Ormyrus gratiosus (Forster, 1860) (Hym.: Ormyridae)were active on the larvae and pupae of the safflower fly. The highest parasitism rate of O. gratiosus species in the 19th and 35th July (12.3%) was observed on the Mec163 cultivar. In these dates the lowest parasitism rate (6.58%) was occurred on PI and Padideh cultivars. The highest parasitism rate by M. annulatus parasitoid species was observed as 7.56% and 7.52% on the Padideh and Mec163 cultivars, respectively and the lowest parasitism (6.49%) was observed on the Varamin cultivar. Overall, it can be concluded that due to the application of insecticides for controlling safflower pests, especially A. helianthi in the cultivated areas, parasitoids activity was very low. Therefore, the use of selective insecticides and planting flowering plants as a living host of parasitoids can enhance their performances. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Parasitism, Acanthiophilus helianthi, Ormyrus gratiosus, Microdontomerus annulatus, cultivar, south of Tehran | ||
| مراجع | ||
|
References
Ashri, A. 1971. Evaluation of the world collection of safflower, Cartamus tinctorius L. I. Reaction to several diseases and association with morphological characters in israel. Crop Science, 11: 253-257.
Hegazi, E.M. & Moursi, K.S. 1983. Studies on distribution and biology of the capsule fly Acanthiophilus helianthiRossi on wild plants in Egyptian Western Desert. Journal of Applied Entomology, 96(1-5): 333–336.
Keyhanian, A. A. 2006. Seasonal abundance of the safflower fly, Acanthiophilus helianthi Rossi (Diptera: Tephritidae), and its infestation on safflower, Carthamus tinctorius L. in Ghom province. Pajouhesh and Sazandegi, 78: 57-62.
Naseri, F. 1991. Oil Seed. Astan-e Ghods-e Razavi Press, p.823.
Sabzalian, M., Saeidi, G.H., Mirlohi, M. & Hatami, B. 2010. Wild safflower species (Carthamus oxyacanthus): A possible source of resistance to the safflower fly (Acanthiophilus helianthi). Crop Protection, 29: 550-555.
Saeidi, K. & Adam, N. 2011. A survey on pest insect fauna of safflower field in the Iranian province of Kohgiloyeh and Boyerahmad. African Journal of Agricultural Research, 6(19): 4441-4446.
Vargas, R.I., Stark, J.D., Hertlein, M. & Speirs, R.D. 2008. Evaluation of SPLAT with spinosad and methyl Eugenol or Cue-Lure for attract and kill of oriental and melon fruit flies (Diptera: Tephritidae) in Hawaii. Journal of Economic Entomology, 5: 936-940.
Zerova, M.D. & Seryogina, L.Y. 2006. Review of Palearctic Ormyridae (Hymenoptera, Chalcidoidea), with description of two new species. Vestnik Zoologii, 40: 27-40.
Zinali, A. 1999. Safflower: Discription, Production and Consumption. First edition, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources Publication, 144 p. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,604 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 898 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب