| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,073 |
| تعداد مقالات | 34,301 |
| تعداد مشاهده مقاله | 47,134,265 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 78,041,497 |
DISTRIBUTION PATTERNS OF THE GENUS ACANTHOLIMON (PLUMBAGINACEAE) IN IRAN | ||
| The Iranian Journal of Botany | ||
| مقاله 2، دوره 12، شماره 2، اسفند 2006، صفحه 114-120 اصل مقاله (290.06 K) | ||
| نوع مقاله: Research Paper | ||
| نویسنده | ||
| Mostafa Assadi | ||
| Research Institute of Forests and Rangelands, P. O. Box 13185-116, Tehran. Iran. | ||
| چکیده | ||
| The geographical distribution of the genus Acantholimon in Iran is discussed. Altogether 79 species are known in Iran of which 65 are endemics. Except for the Hyrcanian province, the other 7 provinces contain at least one species of the genus Acantholimon , the Nubo-Sindian province having only one species. The C. Iranian province with 29 species contains the highest number of the species. This province has 14 endemic species of Acantholimon which is again the highest number compared to the other provinces. The number of endemics in different phytochoria is quite high; that is an indication that the limitation of provinces is well defined. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Acantholimon؛ Plumbaginaceae؛ phytogeography؛ distribution؛ Phytochorion؛ Iran | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| الگوهای انتشار جنس (Acantholimon (Plumbaginaceae در ایران | ||
| نویسندگان [English] | ||
| مصطفی اسدی | ||
| موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| انتشار جغرافیایی جنس Acantholimon در ایران مورد بحث قرار می‌گیرد. در مجموع تعداد79 گونه از جنس Acantholimon در ایران تشخیص داده می‌شود که 65 گونه آن انحصاری ایران است. تعلق گونه‌ها در نواحی رویشی شناخته شده در ایران شامل نواحی اروپایی سیبریایی (بدون گونه)، ایرانی تورانی (79 گونه) و صحرایی سندی (1 گونه) و حوزه‌های شناخته شده در ایران شامل حوزه‌های خزری (بدون گونه)، آذربایجانی (23 گونه)، شمال خراسانی (20 گونه)، کردستانی زاگرسی (21 گونه)، مرکز ایرانی (29 گونه)، فارسی کرمانی (17 گونه)، شمال بلوچستانی (2 گونه) و نوبیایی سندی (1 گونه) مشخص می‌گردد. تعداد گونه‌های انحصاری در حوزه مرکز ایرانی 14، فارسی کرمانی 12، شمال خراسانی 9، آذربایجانی 8 و کردستانی زاگرسی نیز 8 گونه می باشد. سایر حوزه ها گونه انحصاری ندارند. وجود گونه‌های انحصاری بالا در حوزه‌های مختلف نشانه این موضوع است که محدوده حوزه‌ها خوب تعریف شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Acantholimon, Plumbaginaceae, phytogeography, distribution, Phytochorion, Iran | ||
| مراجع | ||
|
Assadi, M. 2004: Acantholimon hormozganense and A. zaeifii (Plumbaginaceae), two new species from Iran. -Iran. J. Bot. 10 (2): 153-157. Assadi, M. 2005a: Four new species of the genus Acantholimon (Plumbaginaceae) from Iran. -Iran. J. Bot. 11 (1): 31-39. Assadi, M. 2005b: Plumbaginaceae Flora of Iran 51. –Tehran. Assadi, M. & Mirtadjadini, S. M. 2006: Three new species of the genus Acantholimon (Plumbaginaceae) from Iran. –Iran. J. Bot. 11 (2): 129-136. Boissier, E. 1846: Diagnoses Plantarum Orientalum Novarum ser. 1 (7): 69. –Graz. Bunge, A. von 1872: Die Gattung Acantholimon Boiss.. –Mem. Acad. Imper. Sci. St. Petersb. Ser. 7, 18 ( 2): 1-72. Leonard, J. 1989: Contribution à l'étude de la flore et de la vegetation des deserts d'Iran, fasc. 9 –Jardin Botanique National de Belgique. Maassoumi, A. A. 2005: The genus Astragalus in Iran, vol 5. Tehran. Mobayen, S. 1964: Revision Taxonomique du genre Acantholimon. –Tehran. Rechinger K. H. & Schiman-Czeika, H. 1974: Plumbaginaceae in K. H. Rechinger Flora Iranica. –Graz. Takhtajan, A. 1986: Floristic Regions of the World. –University of California Press. White, F. & Leonard, J. 1991: Phytogeographical links between Africa and Southwest Asia. –Flora et Vegetatio Mundi 9: 299-246. Zohary, M. 1963: On the geobotanical structre of Iran. –Bull Res. Council Israel 11D, suppl. 1-113. Zohary, M. 1973: Geobotanical Foundations of the Middle East, 2 vols. –Stuttgart. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,189 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,549 |
||