- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,729 |
| تعداد مقالات | 31,081 |
| تعداد مشاهده مقاله | 29,284,347 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,354,174 |
NEW CHROMOSOME COUNTS IN FIVE SPECIES OF OXYTROPIS (FABACEAE) IN IRAN | ||
| The Iranian Journal of Botany | ||
| مقاله 6، دوره 16، شماره 1، شهریور 2010، صفحه 42-48 اصل مقاله (5.2 M) | ||
| نوع مقاله: Research Paper | ||
| نویسندگان | ||
| Massoud Ranjbar* ؛ Roya Karamian؛ Soheila Bayat | ||
| Department of Biology, Herbarium division, Bu-Ali-Sina University, P.O. Box 65175/4161, Hamedan, Iran. | ||
| چکیده | ||
| In this study original mitotic chromosome counts are presented for 4 Oxytropis species from 4 sections of the genus Oxytropis in Iran including: O. bicornis (O. sect. Oxytropis) (2n = 2x = 16), O. suavis (O. sect. Ortholoma) (2n = 2x = 16), O. aucheri (O. sect. Eumorpha) (2n = 2x = 16) and O. karjaginii (O. sect. Janthina) (2n = 4x = 32). This report is the first cytogenetic analysis of these taxa. All taxa (with exception of O. karjaginii) are diploid and possess 2n = 2x = 16 chromosome number, consistent with the proposed base number of x = 8. In addition, meiotic chromosome count and behavior are presented for O. masanderanensis (O. sect. Ortholoma) (2n = 2x = 16). Although this taxon displayed regular bivalent pairing and chromosome segregation at meiosis, but some abnormalities were observed. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| meiotic behavior؛ Mitosis؛ Morphology؛ Oxytropis؛ Iran | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| گزارش شمارش کروموزومی جدید برای 5 گونه از جنس Oxytropis در ایران | ||
| نویسندگان [English] | ||
| مسعود رنجبر؛ رویا کرمیان؛ سهیلا بیات | ||
| استادیار گروه زیست شناسی دانشگاه بوعلی سینا. | ||
| چکیده [English] | ||
| در این مطالعه، گزارش عدد کروموزومی میتوز برای 4 گونه متعلق به 4 بخش از جنس Oxytropis در ایران شامل O. bicornis از بخش Oxytropis (2n = 2x = 16)؛ O. suavis. از بخش Ortholoma (2n = 2x = (16،O. aucheri از بخش Eumorpha (2n = 2x = 16) وO. karjaginii از بخش Janthina (2n = (4x = 32 ارائه شده است. این گزارش اولین مطالعه سیتوژنتیکی بر روی این تاکسون‌ها می‌باشد. تمام گونه های مورد مطالعه (به استثناء O. karjaginii) دیپلوئید هستند و عدد 2n = 2x = 16را نشان می دهند که با عدد کروموزومی پایه پیش بینی شده x = 8 مطابقت دارد. همچنین عدد کروموزومی و رفتار میوزی درO. masanderanensis متعلق به بخش Ortholoma مورد مطالعه قرار گرفت که عدد کروموزومی (2n = 2x = 16) را نشان داد. اگرچه جفت شدگی بی‌والان‌ها و تفکیک کروموزوم‌ها در این گونه عادی است، لیکن برخی ناهنجاری‌ها در طی میوز در این گونه مشاهده می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| meiotic behavior, Mitosis, Morphology, Oxytropis, Iran | ||
| مراجع | ||
|
Aryavand, A. 1983: IOPB Chromosome Number Reports LXXX. − Taxon 32: 504–511. Bader, A. & Sherif, M. S. 2007: Karyotype analysis and systematic relationships in the Egyptian Astragalus L. (Fabaceae). − International J. Bot. 3: 147–159. Barneby, R. C. 1964: Atlas of North American Astragalus. − Mem. New York Bot. Gard. 13: 1–1188. Boissier, E. 1872: Oxytropis. − In: Flora Orientalis, vol. 2: 491–508. Genevae, Basilae & Lugundi. Bunge, A. 1874: Species generis OxytropisDC. – Mem. Acad. Imp. Sci. Saint Petersbourg, ser. 7, 22: 1–166. De Candolle, A. P. 1802: Astragalogia nempe astragali, biserrulae et Oxytropidis, nec non phacae, colutae et lessertiae historia iconibus illustrata. – Parisiis J. B. Garney. 369pp. Ehrendorfer, F. 1980: Polyploidy and distribution. − In: Lews, W. H. (ed.), Polyploidy: Biological relevance, pp. 45–60. Plenum Press, New York. Ghaffari, S. M., Hejazi, A. & Pourahmad, A. 2005: New chromosome counts in nine endemic species from Iran. − Folia Geobotanica 40: 435–440. Jurtzev, R. 1978: -In Flora Arctica URSS, vol. 9 (2). -Leningerad. —. 1988: A new species of the genus Oxytropis from the section Baicalia (Fabaceae) and the problem of continental relict in the flora of the Wrangel Island. – Bot. Zhurn. (Leningrad), 73 (12): 1649–1661. Linnaeus, C. 1753: Species Plantarum. – Stockholm, Sweden. pp. 755–762. Maassoumi, A. A. 1987: Notes on the genus Astragalus in Iran I, cytotaxonomic studies on some species. –Iranian J. Bot. 3: 117–128. —. 1989: Notes on the genus Astragalus in Iran IV, cytotaxonomic studies on some species. – Iranian J. Bot. 4: 153–163. Měsišek, J. & Soják, J. 1969: Chromosome counts of some Mongolian Plants. – Folia geobotanica phytotax., Praha. 4: 55–86. Pavlova, N. S. 1989: Fabaceae. – In: Plantae Vasculares Orientis Extremi Sovietici, vol. 4. -Leningerad. Po1hil, R. M. 1981: Galegeae.– In: Polhil, R. M. & Raven, P. H. (eds.), Advances in legume systematics, part1: 357–363. -Royal Botanical Gardens, Kew. Polozhij, A. V. 1994: – In: Flora Sibiriae, vol. 9. Fabaceae. -Novosibirsk. Ranjbar, M. 1999: Some remarks on the genus Oxytropis (Fabaceae) from Iran. – Sendtnera 6: 193-196. —. 2000: A phenetic analysis of the species of Iranian Oxytropis (Fabaceae) based on morphological data. – J. Sci. I. R. Iran. 11 (1): 6–10. — & Karamian, R. 2003: Caraganeae, a new tribe with a note on the genus Chesneya Lindl. ex Endel. (Fabaceae) from Flora of Iran. – Thaiszia J. Bot. 13: 67–75. —, — & Bayat, S. 2009: Notes on Oxytropis sect. Mesogaea (Fabaceae) in Iran, with the description of a new species. – Ann. Bot. Fennici 46: 235-238. —, — & Enayati Akmal, A. 2010: Meiotic Behavior and Chromosome Number of 5 Species of the Astragalus sect. Megalocystis Bunge (Fabaceae) in Iran. – Cytologia 75(1): 49–58. —, — & Hadadi, A. 2009: Biosystematic Study of Onobrychis viciifolia Scop. And Onobrychis altissima Grossh. (Fabaceae) in Iran. – Iran. J. Bot. 15(1): 85–95. Reese, G. 1958: Poliploidie und Verbreitung. – Zeitschr. Bot. 46: 339–354. Sheidai, M., Iraj, Sh., Karamian, R. & Ranjbar, M. 2008: Cyto-morphological studies of the genus Glycyrrhiza in Iran. – Cytologia 73(3): 333-339. —, & Jalilian, N. 2008: Karyotypic study of some Iranian species and populations of Lotus L. – Acta Bot. Croat. 67: 45–52. —, Maassoumi, A. A. & Pakravan, M. 1996: Karyotypes of some Astragalus taxa (sect. Xiphidium BGE) from Iran. – The nucleus 39: 111–113. —, Yazdanbakhsh, Z., Asadi, M. & Moussavi, M. 2000: Cytology and morphometric study of Alhagi (Leguminosae) species in Iran. – Nord. J. Bot. 21: 83–91. Stebbins, G. L. 1972: The evolution of the grass family, pp. 1–17. – In: Youngner, V. B. & Mckell, C. M. (eds.), the biology and utilization of grasses. -Academic Press, New York. Takhtajan, A. 1990: Nomeri chromosomatum Magnoliophytorum florae URSS, Vol. 1. – Leningrad. Vassilczenko, I. T. 1984. Oxytropis. – In: Rechinger, K. H. (ed.), Flora Iranica, 157, 101–164. -Akad. Druk. U. Verlags anst., Graz & Wien. Vassilczenko, I. T. 1988: – In: Flora Partis Europaeae URSS, vol. 6. -Leningerad. Wilson, G. B. 1945: The Venetian turpentine mounting medium. – Stain Technol. 20: 133–135. Wojciechowski, M. F. 2005: Astragalus (Fabaceae): A molecular phylogenetic perspective. – Brittonia 57: 382–396. —, Sanderson, J. & Hu, J. M. 1999: Evidence on the monophyly of Astragalus (Fabaceae) and its major subgroups based on nuclear ribosomal DNA ITS and chloroplast DNA trnL intron data. – Syst. Bot. 24: 409–437. Yurtsev, B. A. 1997: Analysis of evolutionary differentiation in key arctic alpine taxa: Dryas, Oxytropis sect. Arctobia and Taraxacum sect. Arctica. – Opera Bot. 132: 27–37. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 841 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 841 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب