| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,037 |
| تعداد مقالات | 33,984 |
| تعداد مشاهده مقاله | 45,795,238 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 77,195,974 |
A serological survey on Leptospiral infection in companion rabbits referred to Veterinary Hospital of Shahid Chamran University of Ahvaz | ||
| Archives of Razi Institute | ||
| مقاله 8، دوره 70، شماره 2، مهر 2015، صفحه 127-133 اصل مقاله (106.75 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.7508/ari.2015.02.008 | ||
| نویسندگان | ||
| B. Mosallanejad* ؛ M. Ghorbanpour Najafabad؛ R. Avizeh؛ G. Abdollahpour | ||
| چکیده | ||
| Leptospirosis is one of the major zoonotic diseases worldwide. This disease is caused by various serovars of Leptospira interrogans sensu lato infection. Although the rabbits are known to be one of the reservoirs and transmission sources of leptospirosis, but the status of this infection in rabbits in Iran remains unknown, so this survey was conducted to evaluate the seroprevalence of leptospiral infection in companion rabbits in Ahvaz district from September 2010 to December 2013. Blood samples were taken from 68 companion rabbits, referred to veterinary hospital of shahid Chamran University of Ahvaz. Sera were screened for antibodies against serovars of Canicola, Icterohaemorrhagiae, Grippotyphosa, Ballum, Hardjo, Pomona, Australis and Tarassovi using the microscopic agglutination test (MAT). From a total of 68 rabbits, 19 (27.94%) were serologically positive for the serovars of L. Icterohaemorrhagiae, Tarassovi, Grippotyphosa, Hardjo, Pomona and Australis. The positive titers were detected between 1:100 to 1:200 dilutions. The predominant titers were directed against serovars of Icterohaemorrhagiae (36.84%; 7 out of 19) and Tarassovi (36.84%; 7 out of 19) and followed by Hardjo (21.05%; 4 out of 19), Australis (10.53%; 2 out of 19), Pomona (5.26%; 1 out of 19) and rippotyphosa (5.26%; 1 out of 19). Antibodies against more than one serovar (mixed infections) were detected in three samples (as Pomona+Hardjo and Icterohaemorrhagiae+ Tarassovi). The prevalence was significantly higher in adult rabbits above 3 years (37.04%; 10 out of 27) and between 1-3 years (36.36%; 8 out of 22) compared with rabbits less than 1 years (5.26%; 1 out of 19) (P0.05). This survey indicated that serovars of L. Icterohaemorrhagiae and Tarassovi were predominant in the rabbits of this area and can be a source of infection for humans. The obtained results provide useful information on the epidemiology of leptospirosis in this species, which has not been previously investigated. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Leptospirosis؛ Seroprevalence؛ Rabbit؛ zoonosis؛ Ahvaz؛ Iran | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بررسی سرولوژیک عفونت ناشی از لپتوسپیرا در جمعیت خرگوشهای خانگی ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| نویسندگان [English] | ||
| بهمن مصلی نژاد؛ مسعود قربانپور نجف آبادی؛ رضا آویزه؛ غلامرضا عبداله پور | ||
| چکیده [English] | ||
| لپتوسپیروز یکی از بیماریهای مهم مشترک بین انسان و دام در سراسر جهان است. این بیماری، به وسیله سرووارهایمختلف از جنس لپتوسپیرا اینتروگانس سنسولاتو ایجاد میشود. اگرچه خرگوشها همواره به عنوان یکی از مخازن و منابع انتقال لپتوسپیروز شناخته میشوند، اما وضعیتآلودگی، در خرگوشهای ایران ناشناخته مانده است، بنابراین این تحقیق با هدف بررسی شیوع سرمی عفونت ناشی از لپتوسپیرا در خرگوشهای شهرستان اهواز و در فاصله زمانی شهریور 1389 تا دیماه 1392 انجام شد. نمونههای خون از 68 خرگوش خانگی، ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز بدست آمدند. سرمها از لحاظ آنتیبادی برضد سرووارهای کانیکولا، ایکتروهموراژیا، گریپوتیفوزا، بالوم، هارجو، پومونا، استرالیس و تاراسووی و به روش میکروآگلوتیناسیون (MAT) مورد بررسی قرار گرفتند. از مجموع 68 خرگوش، 19 نمونه (94/27٪) از لحاظ سرولوژی و برای سرووارهای لپتوسپیرا ایکتروهموراژیا، تاراسووی، گریپوتیفوزا، هارجو، پومونا و استرالیس مثبت بودند. تیترهای مثبت بین رقتهای 1:100 تا 1:200 تعیین شدند. تیترهای غالب بر ضد سرووارهای ایکتروهموراژیا (84/36 درصد؛ 7 سر از 19 مورد) و تاراسووی (84/36 درصد؛ 7 سر از 19 مورد) و بدنبال آن سرووار هارجو (05/21 درصد؛ 4 سر از 19 مورد)، استرالیس (53/10 درصد؛ 2 سر از 19 مورد)، پومونا (26/5 درصد؛ 1 سر از 19 مورد) و گریپوتیفوزا (26/5 درصد؛ 1 سر از 19 مورد) تعیین شدند. آنتیبادی بر ضد بیش از یک سرووار (عفونتهای مخلوط) در سه نمونه (بهصورت پومونا+ هارجو و ایکتروهموراژیا+ تاراسووی) تعیین شدند. شیوع بیماری به شکل معنیداری در خرگوشهای بالغ بالای 3 سال (04/37 درصد؛ 10 سر از 27 مورد) و بین 3-1 سال (36/36 درصد؛ 8 سر از 22 مورد)، در مقایسه با خرگوشهای کمتر از 1 سال (26/5 درصد؛ 1 سر از 19 مورد) بیشتر بود (05/0>p) . شیوع عفونت در خرگوشهای نر (77/30 درصد؛ 12 سر از 39 مورد) بیشتر از مادهها (14/24 درصد؛ 7 سر از 29 مورد) و در فصل تابستان (25/31 درصد؛ 5 سر از 16 مورد) بیشتر بود، اما تفاوت در ارتباط با جنس و فصل معنیدار نبود (05/0<p). این بررسی نشان داد که سرووارهای لپتوسپیرا ایکتروهموراژیا و تاراسووی،در خرگوشهای این منطقه غالب بوده و میتواند بهعنوان یک منبع از عفونت برای انسان مطرح باشد. نتایج به دست آمده اطلاعات مفیدی را در زمینه اپیدمیولوژی لپتوسپیروز در این گونه که قبلا مطالعه نشده است، فراهم مینماید. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| لپتوسپیروز, شیوع سرمی, خرگوش, بیماری مشترک بین انسان و دام, اهواز, ایران | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,316 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,818 |
||