- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,729 |
| تعداد مقالات | 31,077 |
| تعداد مشاهده مقاله | 28,742,120 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,314,273 |
ارزیابی شاخصهای معیار خاک جهت بررسی وضعیت بیابانزایی مناطق سلیمان، حسینآباد میشمست و گازران در استان قم | ||
| تحقیقات مرتع و بیابان ایران | ||
| مقاله 10، دوره 13، شماره 3، آذر 1385، صفحه 278-283 اصل مقاله (127.33 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| محمد جعفری1؛ فاطمه پناهی2؛ حسن احمدی1؛ حمیدرضا عباسی3؛ محمد موسوی4؛ محمد علی زارع5؛ علی طویلی6 | ||
| 1استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران | ||
| 2دانش آموخته کارشناسی ارشدبیابانزدایی دانشکده منابع طبیعی تهران | ||
| 3مربی پژوهشی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور | ||
| 4کارشناس ارشد سازمان جنگلها و مراتع کشور | ||
| 5دانشجوی دکترای مرتعداری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران | ||
| 6استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| پدیده بیابانزایی با مشکلات ناشی از آن بیشترین نمود عینی خود را بر خاک بهجا میگذارد، بنابراین اگر به طریقی بتوان تغییرات ایجادشده در خاک را مورد ارزیابی قرار داد شدت بیابانی شدن منطقه مشخص میشود. در این تحقیق شاخصهای EC، عمق خاک، بافت و میزان سنگریزه عمقی برای بررسی معیار خاک جهت ارزیابی شدت بیابانزایی پیشنهاد شده است و عرصههایی در استان قم با وضعیتهای مختلف از لحاظ بیابانی شدن شامل عرصه سلیمان با خطر بیابانی شدن کم، گازران عرصه در معرض خطر بیابانی شدن و حسینآباد میشمست به عنوان عرصه بیابانی انتخاب شدند. در هر منطقه 5 تکرار برای نمونههای خاک در نظر گرفته شد و دو لایه سطحی و عمقی در پروفیلها مورد مطالعه قرار گرفتند و ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی خاک در آزمایشگاه اندازهگیری شدند. جهت بررسی ویژگیهای مختلف خاک در هر ایستگاه در خاک سطحی و تحتانی و اثر متقابل آنها بر یکدیگر از طرح کرتهای خرد شده استفاده شد. توان بالفعل بیابانزایی در هر منطقه و در هر واحد خاک با استفاده از فرمول بدست آمد که در آن توان بالفعل بیابانزایی،وضعیت بالفعل بیابانزایی هر یک از شاخصها و n تعداد شاخصها میباشد. شدت بیابانزایی در هر سه منطقه متوسط برآورد شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که میان ایستگاهها از نظر سنگریزه و بافت اختلاف معنیدار وجود دارد و نتایج حاصل از آزمون دانکن ایستگاههای گازران و سلیمان را در یک زیرمجموعه قرار داد. روش بکار رفته در این تحقیق با توجه به بانک اطلاعاتی خاک کشور و سازگار با اقلیم خشک و نیمهخشک طراحی شده است. از معایب آن میتوان به امتیازدهی این روش اشاره کرد که دامنه امتیازدهی را محدود کرده است. بیتردید نتایج حاصل از معیار خاک باید با دیگر معیارها مانند اقلیم، پوشش،آب و... جمعبندی شود تا بتوان در مورد وضعیت بالفعل پدیده بیابانزایی در یک منطقه ارزیابی لازم را انجام داد. نتایج بدست آمده کمک خواهد کرد تا وضعیت بیابانزایی از منظر خاک در کشور گامی به جلو بردارد و شاخصهایی مطابق الگوی ایرانی ارائه گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بیابانزایی؛ خاک؛ معیار؛ شاخص؛ ارزیابی؛ قم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Assessment of soil criteria indices for desertification studies in Ghom province | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Jafari1؛ Fatemeh Panahi2؛ Hasan Ahmadi1؛ Hamid reza Abbasi3؛ Mohammad Musavi4؛ Mohammad ali Zare5؛ Ali Tavili6 | ||
| چکیده [English] | ||
| The desertification phenomenon with all the problems it causes , most great effect will remain in soil, so by assessing soil variations we can reach the intensity of desertification. In the Iranian model for desertification assessment some indices including EC, soil depth, soil texture and the amount of subsoil gravel are recommended in order to assess the intensity of desertification. Here, we chose fields in different environments such as Soleyman, low desertification risk, Gazeran, desertification risk & Hossein Abad Mish Mast, already desertified field. We selected 5 profiles in each station and studied topsoil and subsoil layers in each profile and measured soil’s physical and chemical properties in the laboratory. We used spilt plots design to regard different properties of soil in each station in topsoil and subsoil and their effects on each other. In order to appoint the desertification potential in each area and in each soil unit we used the formula following: where x is score of soil indicator and x are scores of Ec, depth, and texture and subsoil gravel rate. The obtained results based on this formula indicate that the desertification of each area is moderate. Statistical analysis showed a meaningful difference for gravel and texture. The results of Duncan test selected Soleyman and Gazeran stations in one unit subset. The method used here is designed according to soil information bank and apt to arid and semiarid climate. Of its defects we can point the unreality of its scoring because there is just 4 degrees for the intensity of desertification which limits the range of scoring. Certainly in order to evaluate the desertification phenomenon we should match the results with other sections’ results. Their results will help to precede the desertification evaluation and present indices fit to Iran pattern and conditions. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| desertification, soil, Index, Criteria, Assessment, Qom | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 845 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 439 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب