| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,094 |
| تعداد مقالات | 34,531 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,354,034 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,810,799 |
تعیین اولویت پهنههای مستعد توریسم بیابانی با استفاده از GIS (مطالعه موردی استان اصفهان) | ||
| تحقیقات مرتع و بیابان ایران | ||
| مقاله 2، دوره 23، شماره 3، مهر 1395، صفحه 430-441 اصل مقاله (445.71 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijrdr.2017.107723 | ||
| نویسندگان | ||
| سید اسکندر صیدایی گل سفیدی1؛ سیده سمیه حسینی* 2؛ بنت الهدی یزدان بخش3 | ||
| 1دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی،گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامهریزی، دانشگاهاصفهان، اصفهان، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری توریسم، دانشگاه کازان، کازان، روسیه | ||
| 3دانشجوی دکتری جغرافیا وبرنامهریزی شهری، گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| چکیده | ||
| پژوهش حاضر با هدف تعیین اولویت پهنه های مستعد توریسم بیابانی در استان اصفهان انجام گرفته است. با توجه به مؤلفه های مورد بررسی نوع تحقیق کاربردی-توسعه ای بوده و روش تحقیق توصیفی و پیمایشی می باشد. در این تحقیق به منظور ارزیابی بر اساس سطح عملکرد (ملّی، محلی، بین المللی) و سطح دسترسی (پیاده، سواره)، نسبت به جاذبهها، هتل و شرایط اقلیمی، به جاذبه های کویری و تپه های ماسه ای امتیاز داده شده است. کویر مرنجاب در شهرستان های آران و بیدگل و نطنز، کویر مصر در شهرستان خور و بیابانک، کویرهای سیاه کوه، ریگ جن و قسمتی از دشت کویر در شهرستان نائین، کویر دق سرخ در شهرستان اردستان و تپه های ماسه ای ورزنه در شهرستان اصفهان، بر اساس امار میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان دارای ظرفیت توریسم کویری در استان می باشند. نتایج تحقیق نشان می دهد بر اساس سطوح عملکرد(ملّی، محلی، بین المللی) و سطوح دسترسی (پیاده، سواره) ، نزدیکی به هتل و شرایط اقلیمی روستاهای عباسآباد، متینآباد و شهر های خالد آباد و بادرود در شهرستان نطنز، روستاهای مصر و فرح زاد در شهرستان خور و روستای حسینآباد و شهر ابوزید آباد در شهرستان آران و بیدگل، بهترین مناطق جهت توسعه توریسم کویری می باشد. پس از آن به ترتیب روستای چوپانان در شهرستان نائین، روستاهای حسینآباد و امیر آباد در شهرستان اردستان و شهر ورزنه در شهرستان اصفهان دارای بیشترین امتیاز جهت توسعه توریسم کویری می باشد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| توریسم بیابانی؛ اکوتوریسم؛ سیستم اطلاعات جغرافیایی؛ استان اصفهان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Determination the priority of disposed zones of desert tourism by use of GIS (Case Study: Isfahan Province) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| seyed Skandar seyhye golsefidi1؛ somayeh hoseini2؛ Bentolhoda yazdan bakhsh3 | ||
| چکیده [English] | ||
| This study was aimed to determine the priority areas for desert tourism in Isfahan province. According to the study components, the research type was applied and developmental and the research method was descriptive and survey. In this study, rating was given to the attractions of the desert and sand dunes based on performance levels (national, regional, international), privileges (infantry, cavalry), hotels, and climate. Desert tourism potential in Isfahan province is reported for Maranjab desert in Natanz and Aran and Bidgol, Mesr desert in Khoor, Siahkooh, Rigjen and a part of the Kavir desert in Naein, Daghsorkh in Ardestan, and Varzaneh sand dunes in Isfahan. The results showed that based on performance levels, privileges, hotels, and climate, Abbas Abad and Matin Abad villages and the cities of Islamabad, Khalidabad and Badrod in Natanz, Mesr and Farahzad vilages in Khor and Hossein Abad and Abuzeydabad villages in Aran Bidgol were the best areas for desert tourism development. Choupanan village in Nain, Amir Abad and Hossein Abad villages in Ardestan and Varzaneh in Isfahan were in the next place for desert tourism development, respectively | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| desert tourism, Ecotourism, GIS, Isfahan | ||
| مراجع | ||
|
-امیر احمدی، ا. و مظفری، ح. 1391. تحلیل پهنههای مناسب توسعه اکوتوریسم در استان زنجان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی. تحقیقات جغرافیایی، 27(3)، 135-150. -امیر احمدی، ا.، معتمدی راد، م.، پورهاشمی، س. قرائی، ه. و آب باریکی، ز.، 1390. تعیین پتانسیلهای اکوتوریسم کویر مزینان سبزوار با استفاده از مدل SWOT. مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 2(8)، 55 – 75. -بای، ن. و حاجی میررحیمی، م.، 1387. پهنهبندی خطر زمین لغزش با استفاده از روش AHP. همایش ژئوماتیک، تهران، 1387، 9. -تقوایی، م.، پیرمرادیان، ز. و صفرآبادی، ا.، 1391. امکانسنجی توسعه اکوتوریسم در ناحیه سامان چهارمحال و بختیاری. فضای جغرافیایی، 12(40)، 150- 169. -جمعهپور، م. و نماینده، ع.، 1391. ارزیابی راهبردی توانهای اکوتوریستی و ظرفیت برد گردشگری کویر مرنجاب کاشان. پژوهش و برنامهریزی روستایی، 1(1)، 71-54. -جهانیان، م. و زندی، ا.، 1389. بررسی پتانسیلهای اکوتوریسم مناطق کویری و بیابانی اطراف استان یزد با استفاده از الگوی تحلیل SWOT. پژوهشهای جغرافیای انسانی، 42(74)، 61 – 74. -خالدی، ش.، صالحیان بادی و صیدالی م.، 1391. جایگاه اکوتوریسم بیابانی در توسعه سکونتگاههای روستایی مطالعه موردی اقامتگاه گردشگری متین آباد بادرورد. برنامهریزی منطقهای، 2(8)، 93 – 103. -زاهدی، ش.، 1386. مبانی توریسم و اکوتوریسم پایدار (با تکیه بر محیط زیست)، دانشگاه علامه طبابایی، تهران، 27. -سازمان مدیریت و برنامهریزی استان اصفهان، 1390. سالنامه آماری استان اصفهان، معاونت آمار و اطلاعات، انتشارات پویندگان توسعه، اصفهان، 810. -ضیایی، م.، بنی کمالی، س. و شریفیکیا، م.، 1390. ارزیابی توان اکولوژیکی و اولویتبندی پهنههای مستعد اکوتوریسم مورد مطالعه شهرستان مینودشت. مدرس علوم انسانی– برنامهریزی و آمایش فضا، 15(4)، 109 - 138. -فرجزاده، م. و احمدآبادی،ع.، 1388. ارزیابی و پهنهبندی اقلیم گردشگری ایران با استفاده از شاخص گردشگری TCI. جغرافیای طبیعی، 42(71)، 42-31. -منصوری دانشور، م.، محسنی، ن. و رضایی، م.، 1391. ارزیابی توان توسعه گردشگری بر اساس الگوی پهنهبندی عملکردی و روش چند متغیره (مطالعه موردی، محور مشهد- کلات). کاربرد سنجش از دور و GIS در علوم منابع طبیعی، 3(2)، 41-58. -موحدی، س.، امانی، ح. و بنی کمالی، س.، 1392. شناسایی و محاسبه ظرفیت تحمل پهنههای مستعد توسعه اکوتوریسم در منطقه سبلان. جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 24(1)، 141-153. -Kutzner, D. and Wright, P., 2010. An investigation into key market segments for Aboriginal tourism in northern British Columbia. Journal of Vacation Marketing, 16(2), 97–110. - Mieczkowski, Z., 1985: The tourism climatic index: a method of evaluating world climates for tourism. Canadian Geographer, 29(3), 220-233. -Rantala, O., Valtonen, A. and Markuksela, V., 2011. Materializing tourist weather: ethnography on weatherize wilderness guiding practices. Journal of Material Culture, 16(3), 285–300. -Valkonen, J., 2010. Acting in Nature: Service Events and Agency in Wilderness Guiding. Tourist Studies, 9(2), 164–180.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,088 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,247 |
||