| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شماره‌ها | 3,086 |
| تعداد مقالات | 34,441 |
| تعداد مشاهده مقاله | 48,889,683 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,340,691 |
مسیر حرکت و شاخص بازماندگی بچه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) از طریق علامت‌گذاری و صید مجدد در اعماق زیر 10 متر سواحل ایرانی دریای خزر ( استان گیلان) | ||
| مجله علمی شیلات ایران | ||
| مقاله 8، دوره 20، شماره 3، خرداد 1390، صفحه 75-86 اصل مقاله (586.29 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/isfj.2017.110009 | ||
| نویسندگان | ||
| بهروز فدائی* ؛ بهاره یونس حقیقی | ||
| چکیده | ||
| بمنظور بررسی مسیر حرکت و شاخص بازماندگی بچه ماهیان از سال 1382 تا 1387 در مجموع تعداد390200 عدد بچه تاسماهی ایرانی در 3 گروه وزنی زیر3، 3 تا 5 و 6 تا 10 گرم با استفاده از Coded WireTage (CWT) علامت‌گذاری گردید. از این تعداد در سال 1382 در3 مرکز تکثیر و بازسازی ذخایرشهید بهشتی، شهید رجایی و شهید مرجانی تعداد 101500 عدد بچه ماهی علامت‌گذاری و بترتیب در رودخانه‌های سفید رود، تجن و گرگانرود رهاسازی گردیدند. طی سالهای 1383 تا 1387 نیز 288700 عدد بچه ماهی در مرکز بهشتی علامت‌گذاری و در رودخانه سفید رود رهاسازی شدند. عملیات صید و ردیابی بچه ماهیان توسط دام گوشگیر از جنس نایلون با چشمه 22، 26 و 33 (هر یک 2 رشته) و40 میلیمتر (1 رشته) و در مجموع بطول 175 متر در اعماق زیر10 متر دریا در استان گیلان صورت گرفت. طی سالهای 1382 تا 1387، 2827 عدد بچه تاسماهی ایرانی صید گردید که از این تعداد 40 عدد واجد علامت CWT بودند. از ماهیان صید شده واجد علامت، 22 عدد از گروه 6 تا 10 گرم و 17 عدد از گروه 3 تا 5 گرم و 1 عدد از گروه زیر3 گرم بود. با توجه به نتایج بدست آمده از رهاسازی بچه ماهیان در رودخانه سفید رود و نیز نتایج بدست آمده از صید ماهیان در ایستگاههای ساحلی واقع در شرق رودخانه سفیدرود (12 بهمن، دستک و چابکسر) به نظر می‌رسد بیش از70 درصد ماهیان به سمت شرق مصب و سواحل شرقی استان گیلان (12 بهمن، دستک و چابکسر) حرکت کردند. با توجه به رهاسازی بچه ماهیان در رودخانه‌های گرگانرود و تجن، پس از 15 ماه از زمان رهاسازی بترتیب 1 عدد در ایستگاه چابکسر و 1 عدد در لیسار صید گردید. بنظر می‌رسد که بچه ماهیان رهاسازی شده از استانهای دیگر به آبهای استان گیلان مهاجرت کرده‌اند. با مقایسه آماری بین شاخص بازماندگی در گروه‌های مختلف وزنی ملاحظه گردید که شاخص بازماندگی در اوزان 6 تا10 گرم تقریبا 2 برابر گروه 3 تا 5 گرم و 20 برابر گروه زیر 3 گرم بوده است. با توجه به نتایج اخیر احتمال می‌رود که با افزایش وزن در زمان رهاسازی، شانس بازماندگی آنها افزایش یابد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بازسازی ذخایر؛ CWT؛ بچه تاسماهی ایرانی؛ رهاسازی؛ مهاجرت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Study on moving direction and survival index of Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerlings using mark-recapture method in Caspian Sea (Guilan province coasts) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| B. Fadaee؛ B. Younes Haghighi | ||
| چکیده [English] | ||
| To study moving direction and survival index of Persian sturgeon fingerlings, a total of 390200 individuals of the fish in three weight classes: less than 3g, 3 to 5g and 6 to10g were marked by coded wire tags (CWT) during 2003 to 2008. In 2003, 101500 of these individuals were marked in Shahid Beheshti, Shahid Rajaee and Shahid Marjani Sturgeon Rearing Centers, in north of Iran and then released in Sephidrud, Tajan and Gorganrud rivers. During 2004 to 2008, 288700 pieces were marked by Shahid Beheshti Rearing Centers and released in Sephidrud River. Catch and detection of fingerlings carried out by gill net prepared from nylon with mesh sizes 22, 26, 33 (2 filaments for each mesh) and one 40mm mesh size. Totally, 175 meters of net was used to study fishes in waters under 10m depth in Guilan province. In all, 2827 pieces of this fish were caught of which 40 had CWT and these belonged to weight classes 6-10g (22 pieces), 3-5g (17 pieces) and under 3g (one piece). Results on release and catch of the fingerlings for Sephirud River showed that more than 70% of fingerlings moved to eastern parts of the estuary and eastern coasts of Guilan province (stations like 12 Bahman, Dastak and Chaboksar). Of the fingerlings released in Gorganrud and Tajan rivers, only one piece was caught in Chaboksar and another in Lisar after 15 months. Hence, we postulated that the fingerlings released in Mazandaran and Golestan provices migrated to Guilan province coasts. Statistical analysis of the survival index in different weight classes indicated that the class 6-10g had higher survival rate, twice than class 3-5g and 20 times more than that of the class under 3g. Considering these results, probably the higher weight at release time can be effective in increasing the survival rate of the Persian sturgeon fingerlings. *Corresponding author | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| STOCK ASSESSMENT, CWT, Persian sturgeon fingerlings, Survival index, Migration | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 293 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 260 |
||