| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,092 |
| تعداد مقالات | 34,514 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,344,356 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,806,529 |
مطالعه اثرات استفاده از دافنی غنی شده با جلبکهای میکروسکوپی بر بازماندگی و برخی شاخصهای رشد لارو تاسماهی ایرانی(Acipenser persicus) | ||
| مجله علمی شیلات ایران | ||
| مقاله 5، دوره 22، شماره 2 - شماره پیاپی 83، آذر 1392، صفحه 47-54 اصل مقاله (272.34 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/isfj.2017.110118 | ||
| نویسندگان | ||
| فروزان چوبیان* ؛ زهره رمضانپور؛ محمود حافظیه؛ مرجان صادقی راد؛ کورش حدادی مقدم؛ ذبیح اله پژند؛ رودابه روفچایی؛ حمیدرضا پورعلی | ||
| چکیده | ||
| ریزجلبک ها، به عنوان منبعی از ترکیبات ارزشمند از جمله اسیدهای چرب دارای اهمیت می باشند. بدین منظور بسیاری از آنها از محیط های طبیعی جداسازی شده و به تولید انبوه می رسند. پژوهش حاضر با هدف غنی سازی دافنی با اسیدهای چرب غیر اشباع موجود در ریزجلبک ها به منظور تاثیر آن بر شاخصهای رشد و افزایش بازماندگی لارو تاسماهی ایرانی انجام گردید. در راستای انجام این بررسی ریز جلبک های Scenedesmus dimorphusChlorella vulgarisDHA جهت تغدیه دافنی (Daphnia longispina) مورد استفاده قرار گرفتند. تراکم سلول های جلبک جهت غنی سازی دافنی 107× 5 سلول در میلی لیتر بود. جهت این بررسی 3 تیمار (با 3 تکرار) و یک گروه شاهد در نظر گرفته شد. برای هر مخزن 60 لیتری تعداد 30 عدد لارو تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) در نظر گرفته شد. تغذیه لارو تاسماهی ایرانی به ترتیب در تیمار 1 با دافنی غنی شده با Chlorella vulgaris،Scenedesmus dimorphusChlorella vulgarisScenedesmus dimorphus (به نسبت 50 درصد) انجام شد. تغذیه لارو ها در گروه شاهد مطابق بخش ونیرو مجتمع تکثیر و پرورش شهید بهشتی، با دافنی های صید شده از استخرهای پرورش بجه ماهیان خاویاری انجام گردید. لاروها در شبانه روز به اندازه 30 درصد وزن بدن و در 4 نوبت غذادهی شدند. طی دوره بررسی به ترتیب میزان دما بین24-18 درجه سانتیگراد، اکسیژن محلول بین 2/7-8/5 میلی گرم در لیتر و pH بین 2/8-6/5 در نوسان بود. حداقل میانگین (±انحراف معیار±انحراف معیارSGR) به ترتیب در تیمار شاهد به میزان 13/1±6/4 و در تیمار3 به میزان 24/1±5/5 بود. حداقل بازماندگی لارو مربوط به تیمار شاهد به مقدار 68 درصد و حداکثر آن مربوط به تیمار 3 با 85 درصد بود)شاخص رشد ویژه () وزن لارو در گروه شاهد4/98 ± 219 میلی گرم و حداکثر آن در تیمار 3 به مقدار8/140 ± 16/315 میلی گرم بود. در بررسی آماری درصد افزایش وزن لاروهای تاسماهی ایرانی در تیمار 3 دارای اختلاف معنیدار آماری با سایر تیمارها بود. حداقل و حداکثر میانگین ( و و در تیمار 3 با دافنی غنی شده با ترکیبی از در تیمار 2 با دافنی غنی شده با خالص سازی شده و در حد نیمه انبوه کشت شدند و پس از غنی سازی با اسید چرب و . | ||
| کلیدواژهها | ||
| دافنی؛ غنیسازی؛ جلبک میکروسکوپی؛ لارو تاسماهی ایرانی؛ بازماندگی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Effects of enriched daphnia with microscopic algae on some growth indices and survival rate of Persian sturgeon (Acipenser persicus) larvae | ||
| نویسندگان [English] | ||
| F. Chubian؛ Z. Ramezanpour؛ M. Hafezieh؛ M. Sadeghirad؛ K. Hadadi Moghadam؛ Z. Pazhand؛ R. Rofchaei؛ H.R. pourali | ||
| چکیده [English] | ||
| Microalgae as a source of valuable compounds such as fatty acids are isolated from the natural environments and their mass production with high nutritional value is one the necessities of many hatcheries. The present study aimed to determine the effects of enriched daphnia with microscopic algae on some growth indices and survival rate of Persian sturgeon (Acipenser persicus) larvae. Chlorella vulgaris and Scenedesmus dimorphus were purified and cultured. Then, Daphnia longispina was fed microalgae including Chlorella vulgaris and Scenedesmus dimorphus enriched with Docosahexaenoic acid (DHA). The microalgae density to enrich daphnia was estimated at 5à 107 cells mL-1. Three treatments with three replicates and a control group were considered in this study. A total of 30 Acipenser persicus larvae were allocated to each sixty liters tank. Experimental fish were fed daphnia enriched with Chlorella vulgaris (treatment 1), daphnia enriched with Scenedesmus dimorphus (treatment 2) and daphnia enriched with Chlorella vulgaris and Scenedesmus dimorphus (at the rates of 50%) (treatment 3). Persian sturgeon larvae in the control group were fed like VNIRO stage from daphnia caught in pond. Larvae were fed 30% of body weight per day for four times. During the experimental period, water temperature, dissolved oxygen concentration and pH ranged between 18-24°C, 5.8-7.2 mg l-1 and 5.6-8.2, respectively. The minimum (219 ± 98.4 mg) and maximum (315.16 ± 140.8 mg) mean (±SD) weights were observed in the control group and treatment 3, respectively. The results obtained from the body weight increase (BWI %) revealed that there were significant differences between treatment 3 and other treatments. Highest (4.6±1.13% day-1) and lowest (5.5±1.24% day-1) mean (±SD) specific growth rates (SGR) were recorded in fish fed the control group and treatment 3, respectively. Lowest (68%) and highest (85%) survival rates were recorded in the control group and treatment 3, | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Aquaculture, Nutrition, Acipenseridae, Iran | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 462 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 314 |
||