| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,050 |
| تعداد مقالات | 34,082 |
| تعداد مشاهده مقاله | 46,549,305 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 77,602,371 |
واکنش هیبریدهای دیررس ذرت نسبت به بیماری سیاهک معمولی | ||
| نهال و بذر | ||
| مقاله 2، دوره 28، شماره 2، اردیبهشت 1391، صفحه 172-186 اصل مقاله (195.21 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/spij.2017.111100 | ||
| نویسندگان | ||
| مجید زمانی* ؛ افشار استخر؛ وحید رهجو | ||
| چکیده | ||
| به منظور بررسی مقاومت ژنوتیپ‌های مختلف دیررس ذرت به بیماری سیاهک معمولی Ustilago maydis (DC.) Corda آزمایشی با 29 هیبرید دیررس ذرت در سال 1383،46 هیبرید در سال 1384 و 25 هیبرید در سال 1385در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو منطقه کرج و شیراز اجرا شد. مایه‌‌زنی با روش تزریق در نوک بلال (Tip injection) با سرنگ به میزان 3 میلی‌لیتر در هر بلال در مرحله ظهور تارهای ابریشمی و ارزیابی سه تا چهار هفته پس از بروز علائم بیماری بر روی بلال انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین هیبریدها از نظر واکنش نسبت به بیماری اختلاف معنی‌داری وجود دارد. میزان مقاومت و حساسیت هیبریدها بر اساس شدت بیماری در مقیاس صفر تا 7 تعیین شد که بر این اساس هیبریدها در شش گروه بسیار مقاوم تا بسیار حساس قرار گرفتند. در سال1383 به علت بروز بیماری ویروس کوتولگی زبر ذرت روی هیبریدها یاداشت‌برداری از آزمایش امکان‌پذیر نشد. در سال 1384، سه هیبرید K1264/1 × K3047/2، K3547/3×K1264/1 و K3615/1×K1264/1 و در سال 1385 سه هیبرید K3640/6×K18، K3544/1×K166A وLM77029/8-1-2-3-2-3 ×MO 17 K در گروه مقاوم (R) قرار گرفتند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه‌های کلیدی: ذرت؛ سیاهک؛ تزریق در نوک بلال؛ حساسیت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Response of Late Maturity Maize Hybrids to Common Smut | ||
| نویسندگان [English] | ||
| M. Zamani؛ A. Estakhr؛ V. Rahjoo | ||
| چکیده [English] | ||
| Genetic variation of fifteen grapevine cultivars including six Khorasan native cultivars, eight imported cultivars from Torkamanstans and one Vitis muscadiana cultivar was studied using RAPD and ISSR markers. PCR amplification of DNA, using seven primers for RAPD and ISSR analysis, produced 59 and 58 bands, respectively that could be scored in all genotypes. The average number of polymorphic bands per RAPD and ISSR primers were 8.4 and 8.2, respectively. The RAPD and ISSR data were combined for UPGMA cluster analysis. Dendrogram based on genetic distance (UPGMA) segregated fifteen grapevine cultivars into two main clusters. Torkaman cultivars formed cluster I and native Khorasan cultivars with one cultivar of V. muscadiana were grouped together in cluster II. Based on Jaccard’s similarity coefficient,the highest similarity was observed between the Torkaman 6 and Torkaman 8 and the lowest similarity between Torkaman 3 and Sahebi Neyshabour cultivars. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Key words: Grapevine, native cultivars, Genetic diversity, molecular markers | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 324 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 202 |
||