| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,999 |
| تعداد مقالات | 33,582 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,284,261 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 21,918,109 |
مقایسه 26 ژنوتیپ علف باغ (Dactylis glumerata) از نظر کیفیت علوفه در استان زنجان به منظور تولید واریته‌های مصنوعی | ||
| تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران | ||
| مقاله 8، دوره 14، شماره 3 - شماره پیاپی 25، آبان 1385، صفحه 175-180 اصل مقاله (247.07 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijrfpbgr.2006.115066 | ||
| نویسندگان | ||
| پرویز مرادی* 1؛ علی اشرق جعفری2 | ||
| 1زنجان، کیلومتر 28 جاده تهران، مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان | ||
| 2استاد پژوهش و رئیس بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور | ||
| چکیده | ||
| علف باغ (Dactylis glumerata) یکی از گرامینه‌های مهم مرتعی چند ساله برای ایجاد چراگاه و تولید علوفه خشک است. به منظور بررسی تنوع کمی و کیفی 26 ژنوتیپ از D. glumerataآزمایشی در قالب بلوک‌های کامل تصادفی نامتعادل با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان در سالهای 84-1383 اجرا شد. در چین تابستانه، عملکرد علوفه، ارتفاع بوته، تاریخ ظهور خوشه، نسبت برگ به ساقه، درصد قابلیت هضم، میزان پروتئین خام، قندهای محلول در آب، فیبر خام، دیواره سلولی، دیواره بدون همی سلولز و خاکستر کل موجود در علوفه اندازه‌گیری شد. ضرایب همبستگی محاسبه شده نشان دهنده همبستگی مثبت و معنی‌داری بین صفت نسبت برگ به ساقه با عملکرد و بین صفات قندهای محلول در آب و پروتئین خام با کیفیت علوفه بودند. ژنوتیپ‌های مورد مطالعه از نظر تمام صفات به جز فیبرخام، دیواره سلولی بدون همی‌سلولز و خاکستر کل دارای اختلاف معنی‌داری بودند. از روی ضریب تغییرات نیز می‌توان نتیجه گرفت که از بین صفات، تعداد ساقه دارای بیشترین تنوع و صفت دیواره سلولی دارای کمترین پراکنش بود. بر اساس نتایج مقایسه میانگین صفات به روش دانکن ژنوتیپ‌های 19، 28- 21، 32، 33 و 34 دارای بیشترین عملکرد بودند. از نظر تاریخ ظهور خوشه، ژنوتیپ‌های 25-3 و 36-32 جزو گروه خیلی زودرس و ژنوتیپ‌های 1، 2، 6، 17، 21، 27، 28 و 30 در گروه خیلی دیررس قرار گرفتند. از نظر قابلیت هضم نیز ژنوتیپ‌ها در چهار گروه قرار گرفتند. که ژنوتیپ 21 با 19/67 درصد بیشترین میزان قابلیت هضم را داشت. همچنین از نظر پروتئین خام ژنوتیپ‌ها به چهار گروه دسته بندی شدند، که ژنوتیپ 32 با میزان 68/22 درصد دارای بیشترین میزان پروتئین بود. به‌طور کلی می‌توان چنین نتیجه‌گیری نمود که با کاشت ژنوتیپ های 1، 21، 10، 8، 3، 17، 24، 32 و 36 در کنار یکدیگر می‌توان به تولید بذر مصنوعی حاصل از گرده‌افشانی آزاد آنها اقدام نمود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کیفیت علوفه؛ بذر مصنوعی؛ عملکرد علوفه و Dactylis glumerata | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Comparing 26 orchard grass (Dactylis glumerata) genotypes in Zanjan province for synthetic variety production | ||
| نویسندگان [English] | ||
| P. Moradi1؛ A.A. Jafari2 | ||
| 1Agricultural and Research Center of Zanjan. Iran | ||
| 2Research Institue of Forest and Rangelands, P.O. Box: 13185-116, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Cocksfoot (Dactylis glumerata) is a perennial grass that being used for pastures and hay production. In order to evaluation of quantity and quality variation of 36 genotypes of Dactylis glumerata, an experiment was carried out using an unbalanced RCBD in Agricultural and Natural Resources Research Center of Zanjan. Forage yield, plant height, heading date, leaf to stem ratio, digestibility, protein, soluble carbohydrates, crude fibre, ADF,NDF and ash content were evaluated. After calculating correlation coefficients between traits, related traits to yield and quality were determined. Genotypes showed significant differences for all traits, except for crud fiber, ash and ADF. To determine the best varieties and populations, trait means were compared: Genotypes 21, 32, 19-33, and 28 had the highest yield. Based on heading date comparisons, genotypes 3-25 and 32-36 were located in very early maturity class and genotypes 1, 2, 6, 17, 21, 27, 28 and 30 were located in very late maturity. Considering digestibility, genotype 21 was the most digestible with 67.19 percent. For protein content, genotypes were divided into 4 groups among which genotype 21 with 22.68% had the highest protein content. In general, it is possible can plant genotypes 1, 3, 8, 10 together with 17, 21, 24, 32 and 36 in order to achieve synthetic seeds through open pollination. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| forage quality, Synthetic variety, Forage yield and Dactylis glumerata | ||
| مراجع | ||
|
زینالی، خ.، حسین زاده، ح.، حق نظری، ع.، 1383. اصول ایجاد رقم زراعی (تئوری و تکنیک). انتشارات دانشگاه تهران. تهران. 652 صفحه. مبین، ص.، 1359. رستنی‌های ایران. فلور گیاهان آوندی، جلد اول، شماره 1500، انتشارات دانشگاه تهران، تهران. جعفری، ع.ا. و جاورسینه، ش.، 1384. تجزیه ژنتیکی عملکرد و کیفیت علوفه در والدین و خانواده‌های ناتنی Festuca arundinacea. فصلنامه پژوهشی تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران، 13(1):124-99.
Christie, B.R. and McElory, A.R., 1995. Orchardgrass. 357-372. In: Barnes et al. (eds.),Forages, Iowa State University Press,Iowa,USA. Ferandsen, 1986. Variability and inheritance of digestibility in perennial ryegrass (Lolium perenne), meadow fescue (Festuca pratensis), cocksfoot (Dactylis glumerata).II. F1 and F2 progeny. Acta Agriculture scandinavica 36:241-263. Hacker, J.B., 1982. Selecting and breeding better quality grasses. 305-326. In: Hacker, J.B. (ed.). Nutritional limits to animal production from pasture. Proceeding of an International Symposium, Queensland, aug. 1981, Australia. Marten, G.C., 1989. Breeding forage grasses to maximize animal performance. 71-104. In: Slepper et al.(eds.). Contributions from breeding forage and turf grasses, CSSA special publication no.15, USA. Reed, T.K.F.M., 1996. Improving the adaptation of perennial ryegrass, tall fescue, phalaris and cocksfoot for Australia. New Zealand Journal of Agricultural Research 39: 457-464. Singh، B.D. 1990. Plant Breeding.Kalyani Publishers. New Delhi, 639 p. Treharne, K.J. and Eagles, C.F. 1972. Effect of temperature on photosynthetic activity of climatic races of Dactylis glumerata. Photosynthetica, 107 P. Tysdal, H.M., Kiesselbach, T.A. and Hestover, E.L., 1948. The polycross performance as an index of the combining ability of Alfalfa clones. Agronomy. J. 40: 293-306. Volence, Y.Y. and Cherney, J.H., 1990. Yield components, morphology and forage quality in four genotypes of Festuca arundinacea. Crop sci.30: 1224-1234. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 283 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 211 |
||