| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شماره‌ها | 3,086 |
| تعداد مقالات | 34,441 |
| تعداد مشاهده مقاله | 48,887,203 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,339,397 |
اندازه‌گیری گلیسیریزین در ریشه گیاه شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra L.) توسط دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا(HPLC) | ||
| تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران | ||
| مقاله 2، دوره 14، شماره 1 - شماره پیاپی 14، دی 1381، صفحه 1-14 اصل مقاله (1.52 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| کامکار جایمند؛ محمدباقر رضایی | ||
| عضو هیئت علمی‌مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران | ||
| چکیده | ||
| ریشه گیاه شیرین‌بیان (Glycyrrhizia glabra L.) به طور عام لیکوریس نامیده می‌شود که به عنوان عامل شیرین‌کننده و بیش از دو هزار سال کاربرد دارویی داشته است. لیکوریس دارای پنج حلقه ساپونین تری‌ترپن به نام اسید گلیسیریزینیک است. این ترکیب متعلق به مشتقات بتا-آمیرین(b-amyrin) می‌باشد. شیرین‌بیان به خاطر مزه شیرین آن به عنوان عامل ضد التهاب، آلرژی و زخم شناخته شده است. تا کنون جهت ارزیابی مقدار گلیسیریزین در ریشه گیاه شیرین‌بیان و عصاره‌های حاصل از آن از روشهای مختلفی استفاده شده است، که تماماً غیر اختصاصی و متکی به روشهای غیر مستقیم می‌باشند. در این تحقیق جهت تشخیص مقدار گلیسیریزین در نمونه‌های ریشه شیرین‌بیان، از روش (بدون هیدرولیز ماده) یعنی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) صورت گرفته است. در این روش جداسازی گلیسیریزین از دیگر اجزای موجود در عصاره ریشه گیاه با استفاده از مرحله معکوس صورت گرفت، که نتایج رضایت‌بخش و قابل تکرار می‌باشند. ریشه گیاه از مزرعه گیاهان دارویی در باغ گیاه شناسی ملی ایران، جمع‌آوری گردید. سپس اقدام به استخراج عصاره توسط حلال و شناسایی ترکیب اسید گلیسیریزینیک توسط دستگاه (HPLC) نمودیم. مقدار ترکیب در نمونه 1.5 درصد تعیین گردید. این روش مشکلات در روشهای قبلی را دفع کرده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شیرین‌بیان؛ لیکوریس؛ گلیسیریزین؛ بتا-آمیرین و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Measurment of glycyrrhizin in Glycyrrhiza glabra L. by High Performance Liquid Chromatography | ||
| نویسندگان [English] | ||
| K. Jaimand؛ M.B. Rezaee | ||
| Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Roots or storon of Glycyrrhizia glabra L. commonlly called licorice, which is used for over 2000 years, mainly as a sweetening agent and a drug. Licorice known to contain the pentacyclic triterpene saponin glycyrrhizinic acid, which belong to the b-amyrin series. Licorice is presently recognized for its sweet tast and pronounced to be effective as an anti – inflammatory, anti-allergenic and anti-ulcer agent. Most of licorice determination methods of glycyrrhizin in the roots are non-specific and relying on indirect methods. The results obtained from these methods are usually unreal and unreliable. In this research glycyrrhizin in plants was estimated directly by High Performance Liquid Chromatography without hydrolysing glycyrrhizin to its aglycone. All sample collected from Iranian National Botanical Garden, then after extraction, component identified with compare standard. Hence the existing problems that considerably change results are eliminated. In this method, glycyrrhizin was separated from other components of total extract using reverse phase HPLC and the results of determinations have been satisfactory and reproducible. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Glycyrrhizia glabra L, Licorice, Glycyrrhizin, -amyrin and High Performance Liquid Chromatography | ||
| مراجع | ||
|
درخشان رودسری، مسعود 1375. اطلاعات و کاربرد بالینی داروهای گیاهی، انتشارات تدبیر زرگری، علی 1341. روش شناسایی گیاهان (گیاهان بی‌گلبرگ – جدا گلبرگ)، چاپ امیرکبیر ، صفحه 356 . زرگری، علی 1345. گیاهان دارویی، چاپ امیرکبیر، جلد اول، صفحه 416. Beaton, J.M.; Spring, F.S. 1955. Configuration of the carboxyl group in glycyrrhetic acid. J. Chem. Soc., pp. 3126-3129. Brieskron, C.H.; Lang, J. 1978. 18 b-glycyrrhetic acids and their sweet flavour, Arch. Pharm., 311(12), pp. 1001-9. Fantus, B.; Dyniecz, H.A. and Dyniewics, J.M., 1934. A study of vehichels for medicines. III . the glycyrrhiza vehichels. J.Am. Pharm. Assoc., 23, pp. 915-926. Fuggersberger–Heinz, R. and Franz, G., 1984. Formation of glycyrrhizinic acid in glycyrrhiza glabra var. typica . Planta Medica, 50, pp. 409 – 413 . Gibson, M.R., 1978. Glycyrrhiza in old and new perspectives., Lloydia, 41 (4), 348 – 354. Grenby, T.H., 1989. N:, Progress in sweeteners: Chapter 3, Sela, M.N. and Steinberg, Glycyrrhizin : The basic facts plus medical and dental and dental benefits. Pub.: Elsevier Applied Food Science, pp. 71–96. Hurst,W.J.; McKim, J.M. and Martin, R.A., 1983. High–Performance liquid Chromatographic determination of glycyrrhizin in licorice products. J. Agric. Food Chem., pp. 387–389. Kasumov, M.A., 1972. Azerbadzhan dye–producing plants suitable for dyeing carpet wool. Rast Resur, 8(3), pp. 416–420. Killacky, J.; Ross, M.S.F.; Turner, T.D., 1976. The determination of glycyrrhetinic acid in liquorice by high–pressure liquid chromatography. Plant Medica , 30, pp. 310-316. Lutomski, J., 1983. Chemistry and therapeutic use of licorice (Glycyrrhiza glabra L.). Pharm. Userer zeit., 12(2), pp.49 – 54. Lythgoe, B.; Trippett, S., 1950. Constitution of the disaccharide of glycyrrhizinic acid. J. Chem. Soc., pp. 1983- 1990. Marsh, C.A. and Levvy, G.A. 1956. Glucuronide metabolism in plants . III. Triterpene glucuronides. Biochem. J., 63, pp. 9 –14. Riedel, J.D., 1913. Derivatives of glycyrrhizic acid. AKT. – GES. Ger., 287,126, No. 9. Ruzicka, L.; Marxer, A. 1940. Conversion of hederagenin into a rearrangement product of a - boswellic acid., Helv. Chim. Acta, 23, pp. 144–152 . Stecher, P. 1968. Glycyrrhetic acid and glycyrrhizic acid. Merck & Co. Inc. Rahway, N.J., U.S.A., pp. 505. Takino, Y.; Koshioka, M.; Shiokawa, M.; Maruyama, S.; Higashino, M.; hayashi, T. 1979. Quantitative determination of glycyrrhizic acid in liquorice roots and extracts by TLC densitometery. Plant Medica, 36, pp. 74–78. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,063 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 937 |
||