| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,020 |
| تعداد مقالات | 33,742 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,988,734 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 47,426,323 |
استفاده از اسیدهای آمینه متیونین، لایزین و آلانین در رشد، تغذیه و بازماندگی بچه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) طی دوره سازگاری به غذای دستی | ||
| ماهیان خاویاری | ||
| مقاله 5، دوره 1، شماره 1، مهر 1397، صفحه 56-71 اصل مقاله (341.9 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله ترویجی | ||
| نویسندگان | ||
| حمیدرضا پورعلی* ؛ محمود بهمنی؛ محمود محسنی؛ علی حسین پور؛ علیرضا علیپور | ||
| مؤسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی (AREEO)، رشت، ایران. ص.پ: 3464 - 41635 | ||
| چکیده | ||
| این مطالعه با هدف تعیین اثرات جیره غذایی حاوی درصدهای مختلف اسیدآمینه متیونین، لایزین و آلانین بر عملکرد رشد، تغذیه و درصد بازماندگی لارو تاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus) طی دوره سازگاری به غذای دستی برای مدت 50 روز در موسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر انجام شد. جیره غذایی نیمهخالص شامل جیره پایه بدون افزودن اسیدهای آمینه (تیمار شاهد) و 9 جیره غذایی به طور مجزا حاوی سطوح 1، 2 و 3 درصد از هر اسیدآمینه فوق فرموله شد. تعداد 3300 قطعه بچهتاسماهی ایرانی با وزن متوسط 09/0 ± 4/0 گرم در 30 مخزن 50 لیتری مجهز به سیستم هوادهی و جریان آب 2/0 لیتر در ثانیه توزیع شدند. نتایج نشان داد با افزایش رشد بچهتاسماهیان ایرانی، نیاز آنها به اسیدآمینه متیونین بیشتر میشود. یافتههای این بررسی مشخص نمود، تیمارهای محتوی متیونین در همه سطوح و تیمارهای محتوی اسیدآمینه لایزین و آلانین در دو سطح 2 و 3 درصد باعث رشد بیشتر لارو تاسماهی ایرانی میشود. حداکثر وزن (2/1 ± 9/5 گرم) و سرعت رشد ویژه (4/0 ± 4/5 درصد) در سطح 3% آلانین حاصل شد. اختلاف معنیداری در نرخ بازماندگی ماهیان تغذیه شده با سطوح مختلف اسیدهای آمینه و گروه شاهد مشاهده نگردید. از اینرو، توصیه میشود که برای سازگاری لارو تاسماهی ایرانی از متیونین به مقدار حداقل یک درصد و از اسیدهای آمینه لایزین و آلانین در سطح دو و سه درصد در جیره غذایی لارو تاسماهیان ایرانی استفاده گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تاسماهی ایرانی؛ اسیدهای آمینه؛ تغذیه و رشد | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Using of supplemental lysine, alanine and methionine on growth performance and survival rates in Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerlings | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamidreza Pourali؛ mahmoud Bahmani؛ Mahmoud Mohseni؛ Ali Hosseinpour؛ Alireza Alipour | ||
| Aquaculture Expert | ||
| چکیده [English] | ||
| A study was conducted to evaluate the effects of dietary supplementation of Methionine, Lysine and Alanine on growth performance, Feed Conversion Ratio (FCR) and survival rates in Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerlings reared under weaning period in Iran for fifty days. Experimental fish were fed ten practical diets supplemented with 0 (as a control diet), 1,2 and 3 % of Methionine, Lysine and Alanine in a design experiment. The experimental groups were fed in triplicate. A total of 3300 A.persicus larvae with an average weight of 0.4 ± 0.09 g (mean ± SD) and an average total length of 3.8 ± 0.29 (mean ± SD) cm were randomly allocated to thirty 50-L aerated tanks (110 fish in each tank) with flow rate of about 0.2 l/min. The results show that when growth of Persian sturgeon juveniles increases, they will need more methionine. The results indicated that there were significant differences in growth performance of all methionine level, the 2 and 3 level of Lysine and Alanine groups. Maximum weight gain (5.9± 1.2 g), special growth rate (5.4± 0.4%) occurred at 3% dietary Alanine. But the survival rates were not significantly affected by dietary amino acids levels and the control groups. Therefore, in order to adaptation of Persian sturgeon larvae, it is suggested to apply at least one, two and three percent of methionine, lysine and alanine in larval diet, respectively. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Acipenser persicus, Amino acids, Growth, Feeding | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 346 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 545 |
||