| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,006 |
| تعداد مقالات | 33,642 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,578,061 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 31,634,967 |
Solanum kieseritzkii and its comparison with S. dulcamara in Hyrcanian forests (North of Iran) based on morphological and molecular data | ||
| Rostaniha | ||
| مقاله 3، دوره 20، شماره 2 - شماره پیاپی 58، اسفند 2019، صفحه 110-122 اصل مقاله (640.27 K) | ||
| نوع مقاله: Systematics and Biodiversity of Plants | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/botany.2019.126940.1162 | ||
| نویسندگان | ||
| Majid Eskandari1؛ Mostafa Assadi2؛ Saeed Shirzadian3؛ Iraj Mehregan* 4 | ||
| 1PhD Student, Department of Biology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
| 2Research Prof., Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), P.O. Box 13185-116, Tehran, Iran | ||
| 3Research Associate Prof., Department of Botany, Iranian Research Institute of Plant Protection, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran | ||
| 4Associate Prof., Department of Biology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
| چکیده | ||
| Solanum kieseritzkii, an endemic species of Iran and the Caucasus, has been recently introduced in botanical sources as unresolved species and sometimes has been regarded a synonymous of S. dulcamara. In this research, along with field and herbarium studies, a morphological and molecular comparison is made between these two species; each of them is designated as a distinct species. Solanum kieseritzkii is a creeping rhizomatous plant 10–30 cm high, has only 1–3 flowers per inflorescence, and is found only in the dark forests of Hyrcanian province, while S. dulcamara is a plant of open habitats including residential areas, climbing the tress up to 300 cm high, and has inflorescences with 6–40 flowers. The results of the present study were highly supported by comparison of internal transcribed spacer (ITS) sequences of different samples of both S. kieseritzkii and S. dulcamara and also comparing with other accessions from Genbank. Separation of two species is also confirmed by presented phylogenic tree. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Distribution؛ endemic؛ habitat؛ phylogeny؛ Solanaceae؛ systematic | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| مطالعه Solanum kieseritzkii و مقایسه آن با S. dulcamara در جنگل‌های هیرکانی (شمال ایران) براساس داده‌های مورفولوژیکی و مولکولی | ||
| نویسندگان [English] | ||
| مجید اسکندری1؛ مصطفی اسدی2؛ سعید شیرزادیان3؛ ایرج مهرگان4 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه زیست‌شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
| 2استاد پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، صندوق پستی 116-13185، تهران، ایران | ||
| 3دانشیار پژوهش، بخش تحقیقات رستنی‌ها، مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران | ||
| 4دانشیار زیست‌شناسی و فیلوژنی مولکولی گیاهی، گروه زیست‌شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| .Solanum kieseritzkii C.A.Mey یک گونه انحصاری ایران و قفقاز است که در منابع اخیر گیاه‌شناسی به عنوان گونه نامعین (unresolved) معرفی شده و اغلب با گونه S. dulcamara L. مترادف شده است. در این تحقیق، ضمن بررسی‌های میدانی و هرباریومی، مقایسه ریخت‌شناسی و مولکولی بین این دو گونه انجام شده و هر کدام به عنوان یک گونه مجزا اعلام می‌شوند. S. kieseritzkii تنها در کف جنگل‌های تاریک هیرکانی و به صورت خزنده و ریزوم‌دار مشاهده می‌شود که ارتفاع گیاه اصلی بین 30-10 سانتی‌متر و دارای 3-1 گل و میوه می‌باشد، در حالی که گونه S. dulcamara با تفاوتی قابل ملاحظه در مناطق باز و آفتابی و حتی در مناطق مسکونی، به ارتفاع تا 300 سانتی‌متر روییده و از گیاهان و درختان دیگر به عنوان تکیه‌گاه استفاده می‌کند. همچنین، تعداد گل و میوه این گیاه بین 40-6 عدد می‌باشد. در پژوهش حاضر، علاوه بر بررسی مورفولوژیکی، توالی ژنتیکی دو نمونه از گیاه S. kieseritzkii و دو نمونه از گیاه S. dulcamara با استفاده از ناحیه فاصله‌انداز رونویسی شونده درونی (ITS)، تهیه، ثبت و با توالی‌های مشابه در بانک ژن NCBI مقایسه و بررسی شدند. نتایج حاصل از داده‌های مولکولی نیز حاکی از تمایز فیلوژنتیکی دو گونه مورد نظر است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| انحصاری, پراکنش, تیره سیب زمینی, زیستگاه, سیستماتیک, فیلوژنی | ||
| مراجع | ||
|
Adel, M.N., Pourbabaei, H. & Bazdid Vahdati, F. 2014. Floristic, life form, and chorological studies of unharvested beech (Fagus orientalis Lipsky) site in Zilaki forest, Guilan. Iranian Journal of Forestry 6(2): 201–214.
Agajanov, S.D. 1957. Solanum L. In: Karjagin, I.I. (ed.). Flora of Azerbaijan Vol. 7, Baku: Nauka, pp. 390–397 (In Russian).
Akhani, H. 1998. Plant biodiversity of Golestan National Park, Iran. Stapfia 53: 188.
Akhondnejad, S. Asri, Y. & Khakpour Moghaddam, T. 2016. Introduction of the flora, life form and chorology of the Parrotia persica habitats (case study: Izdeh-e Noor area). Taxonomy and Biosystematics 29: 103–120.
Assadi, H., Hosseini, S.M., Esmailzadehm, O. & Ahmadi, A. 2011. Flora, life form and chorological study of Box tree (Buxus hyrcanus Pojark.) sites in Khybus protected forest, Mazandaran. Journal of Plant Biology 8: 27–40.
Bakhshi, M. 2018. Molecular phylogeny and morphology of four Ramularia species from Iran along with a checklist of ramularia-like taxa. Rostaniha 19(2): 92–112.
Bazdid Vahdati, F., Saeidi Mehrvarz, S., Naqinezhad, A. & Shahi Shavvon, R. 2014. Floristic characteristics of the Hyrcanian submountain forests (case study: Ata-Kuh forest). Caspian Journal of Environmental Sciences 12(2): 169–183.
Boissier, E. 1875. Solanum. In: Flora Orientalis. Vol. 4, pp. 283–297.
Deljouei, A., Abdi, E., Hasanvand, M., Sadeghi, S.M. & Kaybondori, S. 2017. Zone effect of secondary forest roads on flora, life forms, and chorology of plants. Journal of Forest Research and Development 3(1): 77–89.
Douzery, E.J.P., Pridgeon, A.M., Kores, P., Linder, H.P., Kurzweil, H. & Chase, M.W. 1999. Molecular phylogenetics of Disease (Orchidaceae): a contribution from nuclear ribosomal ITS sequences. American Journal of Botany, 86: 887–899. Eskandari, M., Assadi, M., Shirzadian, S. & Mehregan, I. 2019. Ethnobotanical study and distribution of the Solanum section Solanum species (Solanaceae) in Iran. Journal of Medicinal Plants 18 (71): 85–98.
Grossheim, A.A. 1967. Flora Kavkaza (Flora of Caucasus). Nauk, Leningrad.
Herbert, R.B. 1973. The Alkaloids, pp. 279–291. In: Saxton, J.E. (ed.). Specialists Periodical Reports Vol. 3. The Chemical Society of London.
Katoh, K. & Standley, D.M. 2013. MAFFT multiple sequence alignment software version 7: improvements in performance and usability. Molecular Biology and Evolution 30(4): 772–780.
Kearse, M., Moir, R., Wilson, A., Stones-Havas, S., Cheung, M., Sturrock, S., Buxton, S., Cooper, A., Markowitz, S., Duran, C. & Thierer, T. 2012. Genius Basic: an integrated and extendable desktop software platform for the organization and analysis of sequence data. Bioinformatics 28(12): 1647–1649. Khatamsaz, M. 1998. Solanaceae No. 24. In: Assadi, M., Mozaffarian, V. & Massoumi A.A. (eds). Flora of Iran. Research Institute of Forests and Rangelands. 112 pp.
Knapp, S. 2013. A revision of the dulcamaroid clade of Solanum L. (Solanaceae). PhytoKeys 22: 1–432.
Mataji, A., Moarefvand, P., Babaie Kafaki, S. & Madanipour Kermanshahi, M. 2010. Understory vegetation as environmental factors indicator in forest ecosystems. International Journal of Environmental Science & Technology 7(4): 629–638. Mataji, A., Zahedi Amiri, Gh., Babaei, S. & Hossein Ashrafi, Kh. 2014. Biodiversity in oak forests (Quercus castaneifolia and Q. macranthera) in Ramsar, Northern Iran. International Journal of Biosciences 4(6): 6–18.
Mataji, A., Zahedi Amiri, Gh., Sagheb Talebi, Kh. & Asri, Y. 2007. Site classification based on plant associations in natural forests (Case study in Kheiroudkenar forest, Nowshahr). Journal of the Iranian Natural Research 60(2): 517–536.
Mirzaei, J., Heydari, M. & Atar-Roshan, S. 2016. Changes in vegetation and plant species biodiversity after industrial logging in Shafaroud forest, Guilan. Iranian Journal of Biology 27(2): 435–444.
Moradi, H., Naqinezhad, A., Siadati, S., Yousefi, Y., Attar, F., Etemad, V. & Reif, A. 2016. Elevational gradient and vegetation-environmental relationships in the central Hyrcanian forests of northern Iran. Nordic Journal of Botany 34: 1–14. Naqinezhad, A. & Zarezadeh, S. 2012. A contribution to flora, life form and chorology of plants in Noor and Sisangan lowland forests. Taxonomy and Biosystematics 13: 31–44.
Naqinezhad, A., Bahari, S.H., Gholizadeh, H., Esmaeili, R., Hamzeh’ee, B., Djamali, M. & Moradi, H. 2012. Phytosociological study of Hyrcanian forests, N. Iran. Phytologia Balcanica 18(2): 173–186.
Nylander, J.A.A. 2004. MrModeltest Ver. 2. Program distributed by the author. Evolutionary Biology Centre, Uppsala University.
Pojarkova, A.I. 1955. Solanaceae. In: Schishkin, B.B. & Bobrov, E.G. (eds). Flora of the USSR. 22: 1–105.
Porebski, S., Bailey, L.G., Baum, B.R. 1997. Modification of a CTAB DNA extraction protocol for plants containing high polysaccharide and polyphenol components. Plant Molecular Biology Reporter 15: 8–15.
Razavi, S.A. & Esmailzadeh, O. 2004. Introduction of flora, life-form and plant geographical distribution of Oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky) Stands in Vaz Forests. Proceedings of the 4th International Iran & Russia Conference, pp. 748–756. Razavi, S.A. 2008. Flora study of life forms and geographical distribution in Kouhmian region (Azadshahr-Golestan province). Journal of Agricultural Sciences and Natural Resources 15(3): 98–108.
Ronquist, F., Teslenko, M., van der Mark, P., Ayres, D.L., Darling, A., Höhna, S., Larget, B., Liu, L., Suchard, M.A. & Huelsenbeck, J.P. 2012. MrBayes 3.2: efficient Bayesian phylogenetic inference and model choice across a large model space. Systematic Biology 61: 539–542.
Sagheb Talebi, Kh., Pourhashemi, M. & Sajedi, T. 2014. Forests of Iran, A Treasure from the Past, a Hope for the Future. Springer. P. 30.
Sayadi, S. & Mehrabian, A. 2016. Diversity and distribution patterns of Solanaceae in Iran: Implications for conservation and habitat management with emphasis on endemism and diversity in SW Asia. Rostaniha 17(2): 136–160.
Schonbeck-Temesy, E. 1972. Solanaceae. In: Rechinger, K.H. (ed.). Flora Iranica 100: 1–82.
Thiers, B. 2016. Index Herbariorum: A Global Directory of Public Herbaria and Associated Staff. New York Botanical Garden’s Virtual Herbarium. Published at http://sweetgum.nybg.org/science/ih.
Weese, T.L. & Bohs, L. 2007. A three-gene phylogeny of the genus Solanum (Solanaceae). Systematic Botany 32(2): 445–463.
Younesi, S., Mehregan, I., Assadi, M., Nejadsattari, T. & Lidén, M. 2016. Dionysia robusta (Primulaceae), a new species from W Iran. Willdenowia 46: 105–112. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 938 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 472 |
||