(2021). توکسینوتایپینگ سویه های کلستریدیوم پرفرنجنس جدا شده از موارد انتروتوکسمی گوسفندان و گروه سالم در استان فارس به روش PCR و ELISA. , 76(3), 691-697. doi: 10.22092/ari.2020.343573.1509
. "توکسینوتایپینگ سویه های کلستریدیوم پرفرنجنس جدا شده از موارد انتروتوکسمی گوسفندان و گروه سالم در استان فارس به روش PCR و ELISA". , 76, 3, 2021, 691-697. doi: 10.22092/ari.2020.343573.1509
(2021). 'توکسینوتایپینگ سویه های کلستریدیوم پرفرنجنس جدا شده از موارد انتروتوکسمی گوسفندان و گروه سالم در استان فارس به روش PCR و ELISA', , 76(3), pp. 691-697. doi: 10.22092/ari.2020.343573.1509
توکسینوتایپینگ سویه های کلستریدیوم پرفرنجنس جدا شده از موارد انتروتوکسمی گوسفندان و گروه سالم در استان فارس به روش PCR و ELISA. , 2021; 76(3): 691-697. doi: 10.22092/ari.2020.343573.1509

توکسینوتایپینگ سویه های کلستریدیوم پرفرنجنس جدا شده از موارد انتروتوکسمی گوسفندان و گروه سالم در استان فارس به روش PCR و ELISA

Archives of Razi Institute
Article 31, Volume 76, Issue 3, January 0, Pages 691-697    PDF (309.43 K)
Document Type: مقالات کوتاه
DOI: 10.22092/ari.2020.343573.1509
Abstract
کلستریدیوم پرفرنجنس یک باکتری مهم بی هوازی است که در روده بعضی از دامها سکونت داشته و در ایجاد یک سری از بیماریها از جمله بیماری کشنده انترو توکسمی نقش دارد. تعیین توکسینوتیپهای غالب این باکتری در یک منطقه میتواند در مطالعات اپیدمیولوژیکی و فرمولاسیون واکسن کمک کننده باشد. به منظور درک بهتر بیماریزایی این باکتری ارزیابی ژنهای بیماریزا و توکسینهای سویه های درگیر در ایجاد انتروتوکسمی و سایر بیماریهای وابسته ضروری به نظر می رسد.هدف مطالعه حاضر جداسازی و تعیین توکسینوتیپ سویه های کلستریدیوم پرفرنجنس از گوسفندان مشکوک به انتروتوکسمی و گوسفندان سالم در استان فارس به روش PCR و ELISA و مقایسه با یکدیگر بود. محتویات روده از گوسفندان هر دو گروه جمع آوری گردید. وجود توکسینهای الفا، بتا و اپسیلون در محتویات روده توسط آزمایش ELISA بررسی شد. پس از کشت نمونه ها و جداسازی باکتریهای کلستریدیوم پرفرنجنس تعیین توکسینوتیپ و ارزیابی سویه ها از نظر وجود ژنهای بتا-۲ و انتروتوکسین با استفاده از روش PCR انجام شد. تعداد ۱۰۲ سویه کلستریدیوم پرفرنجنس از مجموع ۱۶۷ مورد مشکوک به انتروتوکسمی و ۲۲ سویه از ۵۵ مورد سالم جداسازی گردید. نتایج PCR نشان دادند که توکسینوتیپ غالب در هر دو گروه تیپ A بود، در حالیکه نتایج الایزا تیپ D را در گروه انتروتوکسمیک بعنوان تیپ غالب نشان می داد. ژن انتروتوکسین در ۱۰٪ کل سویه ها و ژن بتا-۲ بترتیب در ۳۵٪ و ۳۶٪ سویه های گروه انترو توکسمیک و گروه سالم وجود داشت. در مجموع می توان گفت کلستریدیوم پرفرنجنس تیپ D بیشترین عامل انتروتوکسمی گوسفندان در استان فارس بود.
Keywords
کلستریدیوم پرفرنجنس; توکسینوتایپینگ; ELISA; PCR
References
  1. Ahsani MR, Mohammadabadi M, Shamsaddini M. Clostridium perfringens isolate typing by multiplex PCR. J Venom Anim Toxins Incl Trop Dis 2009;16:573-8.
  2. Uzal FA, Vidal JE, McClane BA, Gurjar AA, al. e. Clostridium perfringens toxins involved in mammalian veterinary diseases. Open Toxicol J. 2010;2:24-42.
  3. Meer R, Songer JG. Multiplex polymerase Chain reaction assay for genotyping Clostridium perfringens. Am J Vet Res. 1997;58:702-5.
  4. Gökce HB, Genc O, Sözmen M, Gökce G. Determination of Clostridium perfringens Toxin-Types in Sheep with Suspected Enterotoxemia in Kars Province, Turkey. Turk J Vet Anim Sci. 2007;31:355-60.
  5. Hadimli HH, Erganis O, Sayin Z, Aras Z. Toxinotyping of Clostridium perfringens isolates by ELISA and PCR from lambs suspected of enterotoxemia. J Vet Anim Sci. 2012;36:409-15.
  6. Uzal FA, Songer JG. Diagnosis of Clostridium Perfringens Intestinal Infections in Sheep and Goats. J Vet Diagn Invest 2008;20(3):253-65.
  7. Jousimies-Somer HR, Summanen P, Citron DM, Baron E, Wexler H, Finegold S. Wadsworth-KTL Anaerobic Bacteriology Manual. Start Now Pr; 6th ed.2002.
  8. Kiu R, Hall LJ. An update on the human and animal enteric pathogen Clostridium perfringens. Emerg Microbes Infect. 2018;7(1):1-15.
  9. Omer SA, Babiker SEH, Aljulaifi MZN, Al-Olayan EM, Alagaili AN, Mohammed OB. Epidemiology of enterotoxaemia in livestock in the Kingdom of Saudi Arabia. J King Saud Univ Sci. 2020;32(5):2662-8.
  10. Tutuncu M, Kilicoglu Y, Murat G, Didem P, Timur G. Prevalence and toxinotyping of Clostridium perfringens enterotoxins in small ruminants of Samsun Province, Northern Turkey. J Anim Plant Sci. 2018;28:1204-7.
  11. Hughes ML, Poon R, Adams V, Sayeed S, Saputo J, Uzal FA, et al. Epsilon-toxin plasmids of Clostridium perfringens type D are conjugative. J Bacteriol. 2007;189(21):7531-8.
  12. Li J, Adams V, Bannam TL, Miyamoto K, Garcia JP, Uzal FA, et al. Toxin plasmids of Clostridium perfringens. Microbiol Mol Biol Rev. 2013;77(2):208-33.
  13. Azimirad M, Gholami F, Yadegar A, Knight DR, Shamloei S, Aghdaei HA, et al. Prevalence and characterization of Clostridium perfringens toxinotypes among patients with antibiotic-associated diarrhea in Iran. Sci Rep. 2019;9(1):7792.
  14. Heikinheimo A. Diagnostics and molecular epidemiology of cpe-positive Clostridium perfringens type A. 2008.
  15. Freedman JC, Shrestha A, McClane BA. Clostridium perfringens Enterotoxin: Action, Genetics, and Translational Applications. Toxins. 2016;8(3):73.
  16. Rood JI, Adams V, Lacey J, Lyras D, McClane BA, Melville SB, et al. Expansion of the Clostridium perfringens toxin-based typing scheme. Anaerobe. 2018;53:5-10.
  17. Afshari A, Jamshidi A, Razmyar J, Rad M. Genotyping of Clostridium perfringens isolated from broiler meat in northeastern of Iran. Vet Res Forum 2015;6:279-84.
  18. Wang R-F, Cao W-W, Franklin W, Campbell W, Cerniglia CE. A 16S rDNA-based PCR method for rapid and specific detection of Clostridium perfringens in food. Mol Cell Probes. 1994;8(2):131-7.
  19. Bueschel DM, Helen Jost B, Billington SJ, Trinh HT, Glenn Songer J. Prevalence of cpb2, encoding beta2 toxin, in Clostridium perfringens field isolates: correlation of genotype with phenotype. Vet Microbiol. 2003;94(2):121-9.
Statistics
Article View: 1,706
PDF Download: 681


counter
Journal management system. designed by sinaweb