| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,109 |
| تعداد مقالات | 34,656 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,796,783 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 80,150,177 |
ارزیابی ژنتیکی سفیدپلت و احداث کلکسیون برای حفاظت آن | ||
| تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران | ||
| دوره 29، شماره 1 - شماره پیاپی 57، شهریور 1400، صفحه 25-37 اصل مقاله (953.61 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijrfpbgr.2021.352433.1375 | ||
| نویسندگان | ||
| فرهاد اسدی* 1؛ شیرین علیپور2؛ ضیاء الدین باده یان3؛ حامد یوسف زاده4؛ کامبیز اسپهبدی1 | ||
| 1دانشیار، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشکاه لرستان | ||
| 3استادیار گروه جنگلداری دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان | ||
| 4استادیار، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران | ||
| چکیده | ||
| ت تخریب جنگلهای هیرکانی، باعث تکهتکه شدن رویشگاه سفیدپلت (Populus caspica Bornm.) و از بین رفتن بخش عظیمی از ذخایر ژنتیکی آنها شده است. این گونه در نواحی جنوبی خزر پراکنش دارد و در لیست درختان در معرض خطر انقراض گزارش شده است. بهمنظور انتخاب درختان متنوع و حفاظت این ذخائر ژنی در کلکسیون، ابتدا رویشگاههای مختلف آن در سراسر نوار جنوبی خزر از آستارا تا جنگل گلستان مطالعه و در نهایت تعداد 20 رویشگاه شناسایی شد. آنگاه DNA برگ 359 درخت متعلق به این رویشگاهها استخراج شد. بااینحال، پس از حذف یکنواختی کلون ها، پارامترهای ژنتیکی برای 314 درخت با استفاده از 14 نشانگر ریزماهواره محاسبه شد. این آغازگرها در 314 فرد سفیدپلت 80 آلل را نشان دادند. مقادیر هتروزیگوسیتی مورد انتظار در هر مکان ژنی از 085/0 تا 765/0 و هتروزیگوسیتی مشاهده شده از 069/0 تا 689/0 متغیر بود. بیشترین و کمترین مقادیر غنای آللی در لووه و تنکابن بهترتیب برابر 03/3 و 17/2 برآورد شد. ضریب درونآمیزی عامل احتمالی انحراف از تعادل هاردی–واینبرگ بود. فقط 8/0 درصد افراد در یک جمعیت سفیدپلت مهاجر بودند. بهطورکلی جریان ژن نامتقارن و شدت آن کم بود. آزمون مانتل نشان داد که همبستگی معنیداری بین فاصله ژنتیکی و فاصله جغرافیایی در سفیدپلت وجود ندارد. بااینحال ارتفاع یک مانع جدی برای وقوع جریان ژن در سراسر دامنه شرقی و غربی گسترش سفیدپلت محسوب میشود. در پایان بهمنظور حفظ ذخائر توارثی و بر اساس نتایج مطالعه مولکولی، پایههای متنوع سفیدپلت تکثیر و در کلکسیون مربوطه کاشته شدند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| تولید چوب؛ حفاظت؛ ذخائر توارثی؛ ریزماهواره | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Genetic evaluation of Populus caspica Bornm. and establishment a collection for its protection in Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Farhad Asadi1؛ Shirin Alipour2؛ Ziaedin Badehian3؛ Hamed Yousefzadeh4؛ Kambiz Espahbodi1 | ||
| 1Assoc. Prof., Natural Resources Department, Mazandaran gricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Sari, Iran. Email: farhadasadi14@yahoo.com | ||
| 2Ph D. Student, Department of Forestry, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Lorestan. | ||
| 3Department of Forestry,, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Lorestan | ||
| 4Assist. Prof., Natural Resources College, Tarbiat Modares University, Noor, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| The destruction of Hyrcanian forests has led to the fragmentation of the Caspian poplar (Populus caspica Bornm.) habitat and the destruction of a large part of its genetic resources. This species is distributed in the southern regions of the Caspian Sea, although it has been reported in the list of endangered trees. To select various trees and conserve their gene pools via the collection, their diverse habitats throughout the southern Caspian strip from Astara to Golestan forest were studied, and subsequently, 20 habitats were identified. DNA extraction from the leaves of 359 trees belonging to these habitats was then extracted. After homogeneity removal, genetic parameters were estimated for 314 trees using 14 microsatellite markers. These primers showed 80 alleles in 314 trees of P. caspica. Expected heterozygosity values in each locus ranged from 0.085 to 0.765, while the observed heterozygosity ranged from 0.069 to 0.689. The highest and lowest amount of allelic richness with values of 3.03 and 2.17 were estimated in Loveh and Tonekabon, respectively. The inbreeding coefficient was a possible factor in the Hardy-Weinberg equilibrium deviation. Only 0.8% of trees in a population were immigrants. In general, gene flow was asymmetric and its severity was low. Mantel test showed that there was no significant correlation between genetic distance and geographical distance. However, altitude was a serious barrier to gene flow across the eastern and western slopes of the Caspian poplar distribution. Finally, to preserve its genetic resources, based on the results of molecular, some stocks of this species were clonaly propagated and planted in a relevant collection. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Wood production, protection, Gene Pool, microsatellites | ||
| مراجع | ||
|
-Alimohammadi, A., Asadi, F., and Aghdaei, R. T. 2012. Genetic diversity in Populus nigra Plantations from west of Iran. Annals of Forest Research. 56(1): 165-178. -Asadi, F., Naderi-Shahab, N. A., and Mirzaie-Nodoushan, H. 2005. Identity and genetic diversity of Populus species clones using microsatellite marker. Iranian Journal of Pajouhesh & Sazandegi, 66: 49-55.(In Persian). -Asadi, F., Mirzaie-Nodoushan, H., and Mokhtari, J. 2016. Comparison of growth behavior of Populus caspica and their progenies. Journal of Forest and Wood Products. No 69(4): 713-723. -Chybicki, I. (2016). INEST 2.0 [Computer Software]. -Chybicki, I.J., Oleksa, A. 2018. Seed and pollen gene dispersal in Taxus baccata, a dioecious conifer in the face of strong population fragmentation. Ann. Bot. 122, 409–421. -Castiglione S, Cicatelli A, Lupi R, Patrignani, G., Fossati, T., Brundu, G., Sabatti, M., van Loo, M., and Lexer, C. 2010 Genetic structure and introgression in riparian populations of Populus alba L. Plant Biosyst 144:656–668. -Dering, M., Chybicki, I.J., Rączka, G. 2015. Clonality as a driver of spatial genetic structure in populations of clonal tree species. J. Plant Res. 128, 731–745. -Dering, M., Latalowa, M., Boratynska, K., Kosinski, P., Boratynski, A. 2017. Could clonality contribute to the northern survival of grey alder [Alnus incana (L.) Moench] during the Last Glacial Maximum? Acta Soc. Bot. Pol. 86 (1). -Dumolin, S., Demesure, B., Petit, R.J. 1995. Inheritance of chloroplast and mitochondrial genomes in pedunculate oak investigated with an efficient PCR method. Theor. Appl. Genet. 91, 1253–1256. -Eckert, C.G., Samis, K.E., Lougheed, S.C. 2008. Genetic variation across species’ geographical ranges: the central–marginal hypothesis and beyond. Mol. Ecol. 17, 1170–1188. -Ellstrand, N.C., Elam, D.R. 1993. Population genetic consequences of small population size: implications for plant conservation. Annu. Rev. Ecol. Syst. 24, 217–242. -Fallah, H., Tabari, M., Azadfar, D., Jalali, S. 2011. Distribution and ecological features endangered species Populus caspica Bornm. in the Hyrcanian forests. Natural Ecosystems of Iran, 2 (1): 41-53. (In Persian). -Imbert, E. and Lefevre, F. 2003. Dispersal and gene flow of Populus nigra (Salicaceae) along a dynamic system. Journal of Ecology, 91: 447-456 -IUCN. 2019. Antelope Specialist Group of 2016. Connochaetes taurinus. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e. T5229A50185086. Gland, Switzerland. -Jiang, D., Wu, G., Mao, K., Feng, J. 2015. Structure of genetic diversity in marginal populations of black poplar (Populus nigra L.). Biochem. Syst. Ecol. 61, 297–302. -Leroy, S.A., Arpe, K. 2007. Glacial refugia for summer-green trees in Europe and south-west Asia as proposed by ECHAM3 time-slice atmospheric model simulations. Jour. Biogeogr. 34, 2115–2128. -Leroy, S.A.G., Lahijani, H.A.K., Djamali, M., Naqinezhad, A., Moghadam, M.V., Arpe, K., Shah-Hosseini, M., Hosseindoust, M., Miller, C.S., Tavakoli, V. 2011. Late Little Ice Age palaeoenvironmental records from the Anzali and Amirkola Lagoons (south Caspian Sea): Vegetation and sea level changes. Palaeogeogr. Palaeoclimatol. Palaeoecol. 302, 415–434. -Maharramova, E., Huseynova, I., Kolbaia, S., Gruenstaeudl, M., Borsch, T., Muller, L.A. 2018. Phylogeography and population genetics of the riparian relict tree Pterocarya fraxinifolia (Juglandaceae) in the South Caucasus. Syst. Biodivers. 16, 14–27. -Nazari, M., Fallah, H. 2016. Identifying indicator plants and their importance for expressing Populus caspica habitats in Hyrcanian forests. Natural Ecosystems of Iran. 6, (4): 45-56 (In Persian). -Peakall, R., Smouse, P.E. 2012. GenAlEx 6.5: genetic analysis in Excel. Population genetic software for teaching and researchdan update. Bioinformatics 28, 2537e2539. -QGIS Development Team. 2012. QGIS Geographic Information System. Open Source Geospatial Found. Proj. -Saghebtalebi, K.., Sajedi, T., Pourhashemi, M. 2013. Forests of Iran: A Treasure from the Past, a Hope for the Future. Springer Science & Business Media. Vancouver, BC, Canada. -Smulders, M.J.M., Van Der Schoot, J., Arens, P., Vosman, B. 2001. Trinucleotide repeat microsatellite markers for black poplar (Populus nigra L.). Mol. Ecol. Notes 1, 188–190. -Szczecińska, M., Sramko, G., Wolosz, K., Sawicki, J. 2016. Genetic diversity and population structure of the rare and endangered plant species Pulsatilla patens (L.) Mill in East Central Europe. PLoS One 11 (3). -Shah-Ghobadi, H., Shabanian, N., Khadivi, A., and Rahmani, M. S. 2018. Analysis of genetic diversity of Pistacia atlantica Desf. populations from Zagros forests using ISSR, IRAP and SCoT molecular markers. Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research, 26 (1): 176-195.(In Persian). -Tuskan, G.A., Gunter, L.E., Yang, Z.K., Yin, T., Sewell, M.M., DiFazio, S.P. 2004. Characterization of microsatellites revealed by genomic sequencing of Populus trichocarpa. Can. J. For. Res. 34, 85–93. -Villar, M; F, Lefevre., S, Augustin., P, Bonduelle., A, Delplanque., H, Duval., P, Faivre-Rampant., MC, Goue., A, Legionnet., M, Menard., X, Nesme., G, Pilate., J, Pinon., A, Valadon., E, Teissier-du-Cros., ET, Du-Cros. 1995. Genetic improvement of poplar in France: a perspective. Etat et perspectives de la populiculture. Colloque organise 29 et 30 mars 1995, Ecole superieure du Bois, Nantes, France. Comptes Rendus de l'Academie-d'Agriculture de France. 81 (3 ): 137-152; -Wu, Y., Wang, J., Liu, J. 2008. Development and characterization of microsatellite markers in Populus euphratica (Populaceae). Mol. Ecol. Resour. 8, 1142–1144. -Zhu, X.H., Cheng, S.P., Liao, T., Kang, X.Y. 2016. Genetic diversity in fragmented populations of Populus talassica inferred from microsatellites: Implications for conservation. Genet Mol Res 15, 27899. - Zolfaghari, R., Akbarinia, M., Mardi, M. and Ghanati, F. 2009. Genetic diversity in Persian oak (Quercus branti Lindl) from Kohkiluye and Boyerahmad using SSR. Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research, 16:172-181.(In Persian). | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 913 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 349 |
||