| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,944 |
| تعداد مقالات | 33,229 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,865,954 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,372,103 |
بررسی مهمترین گیاهان مولد بره‌موم در ایران | ||
| علوم و فنون زنبور عسل ایران | ||
| دوره 12، شماره 22، شهریور 1400 | ||
| نوع مقاله: علمی- ترویجی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/hbsj.2021.125983 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد رفاهی* 1؛ شبنم پری چهره2 | ||
| 1واحد تحقیق و توسعه شرکت تعاونی عسل قطره طلایی دشت بهشت، قم، ایران | ||
| 2بخش تحقیقات زنبور عسل، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران | ||
| چکیده | ||
| بره‌موم یا همان چسب زنبورعسل به طور عمده ماده‌ای رزینی چسبناک است که توسط زنبورهای عسل از جوانه، برگ ها، پوست، ماده مترشحه از درختان و گیاهان مختلف جمع‌آوری و در ادامه در داخل کندو با اضافه کردن مقداری موم، گرده گل و ترشحات بزاقی فرآوری می‌شود. بره‌موم تولیدی به وسیله زنبورعسل شبیه موم و معطر که به رنگ‌های مختلف زرد، سبز، قرمز، قهوه ای تیره و عموما سبز زیتونی بوده و غالبا در قسمت داخلی دریچه پرواز کندوی زنبورعسل مشاهده می‌شود. در بین عوامل مختلف موثر در تولید بره‌موم از جمله شرایط جغرافیایی و آب و هوایی، نژاد و جمعیت کلنی زنبورعسل و میزان ذخیره غذایی کندو؛ گیاهان مولد صمغ و رزین در منطقه بیشترین اهمیت را در کمیت و کیفیت بره‌موم تولیدی زنبورعسل دارد. از آنجایی که خواص فیزیکی و شیمیایی بره‌موم اعم از رنگ، طعم و بو، مواد موثره و خواص دارویی آن متاثر از نوع صمغ و رزین و منشا گیاهی می‌باشد، شناخت دقیق گیاهان مولد صمغ و رزین هر منطقه ضروری است. به دلیل فلور غنی گونه‌های گیاهی و اقلیم های متعدد در کشور، تنوع بالایی به لحاظ منابع گیاهی صمغ و رزین در کشور وجود دارد. هدف از ارائه این مقاله معرفی گونه‌های گیاهی مولد صمغ و رزین ارزشمند در زنبورداری ایران می‌باشد. گیاهان تیره سرو، کاج، بید، توس و چتریان مهمترین منابع صمغ و رزین در ایران می باشند که در تهیه بره‌موم زنبورعسل حائزاهمیت هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زنبورعسل؛ رزین؛ صمغ؛ بره‌موم؛ ترکیبات ثانویه؛ گیاهان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Propolis-producing plants in Iran Investigation on the most important | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Refahi1؛ Shabnam Parichehreh2 | ||
| 1Research and Development Unit of Golden Drop Honey Cooperative, Dasht-e Behesht, Qom, Iran | ||
| 2Department of Honeybee, Animal Science Research Institute of Iran, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Propolis or bee glue is a resinous mixture that honey bees produce by mixing saliva and beeswax with exudate gathered from tree buds, sap flows, or other botanical sources. It is like beeswax and possesses a pleasant smell. Its color varies such as yellow, green, red, dark brown. Its composition varies depending on its botanical sources, district, weather, bee race, hive density, and food storage. Precise identification of plants producing resin in every district is essential because all propolis physical and chemical properties such as color, taste, odor, active ingredients, and its medical properties are affected by resin kind and origin. There is a high variety of resin sources because of the variety of climate and flora in Iran. The aim of this study was to introduce plants producing valuable resin in beekeeping in Iran. Some sources including the species from Cupressaceae, Pinaceae, Salicaceae, Betulaceae, and Umbelliferae are the most important propolis sources in Iran. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Honeybee, resins, gums, propolis, secondary compounds, herbs | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 922 |
||
