| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شماره‌ها | 3,086 |
| تعداد مقالات | 34,440 |
| تعداد مشاهده مقاله | 48,836,419 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,302,254 |
اثر پتاسیم در کاهش تنش خشکی در گندم در منطقه داراب فارس | ||
| پژوهش های خاک | ||
| دوره 22، شماره 1، خرداد 1387، صفحه 127-135 اصل مقاله (332.63 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijsr.2008.126992 | ||
| نویسندگان | ||
| محمود رضا رمضانپور* 1؛ منوچهر دستفال2؛ محمد جعفر ملکوتی3 | ||
| 1مربی پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران | ||
| 2مربی پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس | ||
| 3استاد گروه خاکشناسی دانشگاه تربیت مدرس | ||
| چکیده | ||
| با توجه به این که وقوع پدیدة خشکی در بسیاری از سالها، یکی از عوامل محدود کننده تولید در مناطق کم آب به شمار می رود، ارائه راهکارهای مناسب به زراعی در مقابله با خشکی حائز اهمیت می باشد. بدین منظور بررسی تأثیر مصرف سولفات پتاسیم در مقاومت به خشکی گندم رقم چمران (Triticum aestivum L.) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به صورت کرتهای خرد شده در سه تکرار در سه سال زراعی (80-1377) در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی داراب اجراء گردید. فاکتور اصلی شامل چهار سطح آبیاری: ادامه آبیاری تا رسیدگی فیزیولوژیکی (به عنوان شاهد)؛ 20% کاهش آب مصرفی نسبت به شاهد (به عنوان تنش خشکی ملایم)؛ 40% کاهش آب مصرفی نسبت به شاهد (به عنوان تنش خشکی متوسط) و 60% کاهش آب مصرفی نسبت به شاهد (به عنوان تنش خشکی شدید) و فاکتور فرعی شامل سه سطح صفر، 100و 200 کیلو گرم کود پتاسیم در هکتار از منبع سولفات پتاسیم بود. نتایج سه سال تحقیق نشان داد که در محیطهای مواجه با تنش خشکی عملکرد کاهش می‌یابد، در حالیکه عملکرد در تیمار شاهد 5821 کیلوگرم در هکتار بود، در تنشهای ملایم، متوسط و شدید عملکرد به ترتیب به 5404، 3927 و 1967 کیلوگرم در هکتار کاهش یافت ولی با مصرف سولفات پتاسیم از میزان افت عملکرد گندم در محیطهای با تنش خشکی به طور معنی‌داری کاسته شد. به عبارت دیگر در حضور سولفات پتاسیم از کاهش بیشتر عملکرد حتی در تنشهای خشکی شدید نیز تا حدی تخفیف یافت. همچنین نتایج نشان داد میزان کاهش عملکرد دانه با کاهش20% آب مصرفی نسبت به شاهد چندان قابل توجه نبود، در حالی که با افزایش شدت خشکی از 20% به40% و 60% عملکرد دانه به شدت کاهش یافت. مصرف 100 و 200 کیلوگرم پتاسیم در هکتار از منبع سولفات پتاسیم به طور معنی داری عملکرد دانه را نسبت به شاهد به ترتیب 5/9 و 3/16 درصد افزایش داد. افزایش عملکرد دانه در اثر مصرف پتاسیم در واقع نتیجه افزایش اجزای عملکرد دانه (وزن هزار دانه, تعداد سنبله در واحد سطح و تعداد دانه در سنبله) بود. در مجموع چنین نتیجه گیری گردید که با مصرف 200 کیلوگرم در هکتار پتاسیم میزان مقاومت به خشکی و عملکرد دانه در محیطهای کم آب افزایش یافته و تأثیر منفی کمبود رطوبت در افت عملکرد دانه را تا حدی تعدیل نمود. بنابراین مصرف پتاسیم در محیط هایی با سطوح مختلفی از تنش خشکی می تواند به عنوان راهکار عملی به زراعی برای کاهش خسارات ناشی از خشکی و جلوگیری از کاهش عملکرد گندم مد نظر باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تنش خشکی؛ نیاز آبی؛ سولفات پتاسیم؛ گندم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Effect of Potassium in Reducing Drought Stress in Wheat in Darab Region of Fars | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mahmoud Reza Ramezanpour1؛ M. Dastfal2؛ M. J. Malakouti3 | ||
| 1Researcher, Agricultural and Natural Resources Research Center, Mazandaran | ||
| 2Researcher, Agricultural and Natural Resources Research Center, Fars | ||
| 3Professor, Tarbiat Modares University | ||
| چکیده [English] | ||
| Considering the fact that drought is frequently one of the limiting factors in crop production in dry regions, suitable solutions in overcoming drought is of major importance. For this purpose, an evaluation was made of the effect of potassium sulfate on improving the drought resistance of Chamran wheat variety (Triticum aestivum L.). The experiment was carried out in a completely randomized split plot design in three replications for three growing seasons (1999-02) at Darab Agr. Res. Center. The main factor consisted of four levels of irrigation extracted from the book on water requirement: 1. (the control); 2. Twenty percent less water than used for the control (as a moderate drought stress); 3. Frothy percent less water than used for the control (as medium level drought stress); and 4. Sixty percent less water than used for the control (as a severe drought stress), and the subfactor consisted of three levels of potassium, namely, 0, 100 and 200 kg K2O/ha as potassium sulfate. The three year research showed that the yield decreased under drought conditions. While the yield for the control treatment was measured at 5821 kg/ha, it was reduced to 5404, 3927 and 1967 kg/ha for moderate, medium and severe drought conditions, respectively. However, the rate of yield losses was reduced as a result of the application of potassium sulfate. In other words, with the application of potassium sulfate, yield losses were moderated even under severe drought conditions. The results also showed that the losses in grain yield were negligible as compared with the control even with a 20% reduction in water consumption. However, by decreasing the water consumption levels by 40% and 60%, instead of 20% severe drops in grain yields were observed. The application of 100 and 200 kg K2O/ha of potassium sulfate significantly lowered the grain yields by 9.5 and 16.3%, respectively, as compared with the control. The increases in grain yield seen with potassium applications were caused by the increases in the yield components. It was concluded as a whole that with the application of 200 kg K2O/ha, the level of drought resistance as well as the grain yield improved under drought conditions; the negative effects of moisture deficiency on the losses of grain yields were also moderated to some extent. Therefore, potassium application under various levels of drought stress can offer a practical solution for improving drought resistance as well as preventing yield losses in wheat. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Drought Stress, Water Requirement, Potassium Sulfate, Wheat Grain Yield | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 558 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 336 |
||