1گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز
2Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Shahid Chamran University of Ahvaz
چکیده
Coniothyrium Corda belonges to the family Coniothyriaceae, and contains several species mainly pathogenic on plants and immunocompromised patients (Verkley 2014). Members of this genus are characterised by pycnidial conidiomata that mostly produce relatively small, subhyaline to pigmented, 1- or 2-celled conidia. During winter 2020, while conducting a survey on pathogenic and non-pathogenic fungi from Zagrosian forest trees in Dezful (Khuzestan province, Iran), two strains of Coniothyrium were isolated from leaves of Daphne mucronata Royleshowing some leaf spots. To isolate fungi, small pieces from the interface between healthy and diseased leaves tissue (3–7 mm) were excised and surface-sterilised in 2% sodium hypochlorite (1–1.5 min), followed by rinsing three times in sterile distilled water (2 min), and finally dried up on sterile filter paper. The plant pieces were placed on potato-dextrose-agar medium (PDA) supplemented with 30 mgL−1 of streptomycin. After 10 days of incubation at 25 °C, two identical isolates were recovered and purified using single hyphal tip method. One isolate (SCUA-Ar-S9D) was selected for further morphological and molecular analyses. This isolate is preserved at the Iranian Fungal Culture Collection (IRAN 4783C), located at the Iranian Research Institute of Plant Protection (Tehran, Iran).
1Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz
2گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده [English]
طی پاییز 1399، هنگام بررسی قارچهای بیماریزا و غیربیماریزا از درختان جنگلی زاگرس در دزفول (استان خوزستان، ایران)، دو جدایه Coniothyrium از برگهای دافنه (Daphne mucronata Royle) با علایم لکهبرگی به دست آمد. برای جداسازی قارچ، قطعات کوچکی از مرز بافتهای آلوده و سالم برگها (به قطر 7-3 میلیمتر) بریده شد و در هیپوکلریت سدیم 2% (5/1-1 دقیقه) ضدعفونی سطحی و سپس سه بار در آب مقطر استریل شستشو و روی کاغذ صافی استریل خشک شدند. قطعات گیاهی روی محیط کشت سیبزمینی-دکستروز-آگار (PDA) که به آن 30 میلیگرم در لیتر سولفات استرپتومایسین اضافه گردیده بود، قرار داده شدند. پس از ده روز نگهداری در دمای 25 درجه سلسیوس، دو جدایه مشابه از نظر ریختشناسی جداسازی شد که به روش نوکریسه خالصسازی شدند. یک جدایه (IRAN 4783C) جهت بررسیهای دقیق ریختشناختی و مولکولی انتخاب شد. ریسههای هوایی تولید شده روی PDA با استفاده از یک اسلاید شیشهای سترون جمعآوری و DNA براساس یک روش آلی مبتنی بر فنل و کلروفورم استخراج شد. ناحیه ITS با استفاده از آغازگرهای ITS1 و ITS4 تکثیر و توالییابی شد و در بانک ژن تحت شماره دسترسی ON365887 ثبت شد. جدایه مورد بررسی و سویه تیپ گونه Coniothyrium ferrarisianum(CBS 285.74)، 8/99 درصد همسانی نوکلئوتیدی در ناحیه ITS داشتند. تبارنمای درستنمایی بیشینه با استفاده از الگوریتم GTR + G + I در نرمافزار raxmlGUI 2.0 beta ساخته شد. در تبارنما (شکل 2)، جدایه تحت بررسی با دو سویه از گونه C. ferrarisianum(CBS 285.74 و PMM 2039) خوشهبندی شد و یک شاخه تکاملی با ارزش بوتاستراپ 100 درصد ایجاد کرد. براساس ریختشناسی و بررسی ناحیه ITS، این جدایه به عنوان گونه C. ferrarisianumشناسایی شد که طبق دانش نویسندگان گزارش حاضر، نخستین گزارش آن برای قارچهای ایران است. مشخصات ریختشناختی از کشتهای رشد یافته روی آرد-یولاف-آگار (OA) در تناوب نوری 12:12 ساعت به مدت 15 روز ثبت شد (شکل 1). قطر پرگنهها روی محیط کشت OA بعد از هشت روز نگهداری در دمای 25 درجه سلسیوس به 26 میلیمتر رسید. پرگنهها پنبهای شکل و سفید و پیکنیدیومها به صورت دوایر قهوهای در مرکز پرگنههای مسنتر مشاهده شدند. اندام بارده غیرجنسی از نوع پیکنیدیوم، به صورت انفرادی یا مجتمع روی سطح محیط کشت یا فرورفته در آن مشاهده شدند. پیکنیدیومها کروی تا نیمهکروی و اندازه آنها 134-126(-103) × 115-131(-87) میکرومتر بود. سلولهای کنیدیومزا بیرنگ، از نوع فیالید و فلاسکی شکل بودند. کنیدیومها تکسلولی، خاکستری تا کریستالی، بیضوی تا نیمهاستوانهای، با دیواره نازک و صاف و به اندازه (5/4-)4-5/2 × (8-)5/7-5/4 میکرومتر بودند.