- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,729 |
| تعداد مقالات | 31,077 |
| تعداد مشاهده مقاله | 28,739,580 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,313,606 |
PHYLOGENY OF ASTRAGALUS SECTION DISSITIFLORI BASED ON nrDNA ITS AND MORPHOLOGICAL DATA IN IRAN | ||
| The Iranian Journal of Botany | ||
| مقاله 1، دوره 18، شماره 1، شهریور 2015، صفحه 1-9 اصل مقاله (285.18 K) | ||
| نوع مقاله: Research Paper | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijb.2012.12893 | ||
| نویسندگان | ||
| Reza Sheikh Akbari Mehr1؛ Abbas Saidi* 2؛ Shahrokh Kazempour Osaloo3؛ Ali Asghar Maassoumi4 | ||
| 1PhD student/Faculty of Biological Sciences, Shahid Beheshti University G. C., Tehran | ||
| 2Associate Professor/Faculty of Energy Engineering and New Technologies, Shahid Beheshti University G. C., Tehran | ||
| 3Associate Professor/Faculty of Biological Sciences, Tarbiat Modares University | ||
| 4Professor/Botany Division, Research Institute of Forests and Rangelands, P.O. Box 13185-116, Tehran, Iran | ||
| چکیده | ||
| Twenty four species belonging mainly to Astragalus L. section Dissitiflori DC. and some related sections were analyzed using maximum parsimony and Bayesian methods on the basis of nrDNA ITS sequences and morphological data. Trees resulted from two datasets were in agreement on their overall topologies. Based on our results, members of the section Dissitiflori didn't constitute a monophyletic group. However, the section with inclusion of the species from the other related ones, considered to be a monophyletic group. Since A. virgatus as the lectotype of the section Dissitiflori was not included in the present study; it is difficult to evaluate the monophyly of the section and to delimit it explicitly. Astragalus juladakensis, shows a basal position in both nrDNA ITS and the combined nrDNA ITS-morphology trees, as a sister to the remaining species of the sect. Dissitiflori. However, according to the present study, the affinity of this species to the section appeared to be questionable. Based on our molecular data, three species belonging to the section Corethrum in Iran, are pertained to the sect. Dissitiflori. In addition, our results revealed that A. pravitzii, which had been transferred to sect. Ornithopodium Bunge, belongs to the section Dissitiflori. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Astragalus sect. Dissitiflori؛ Bayesian Method؛ Morphology؛ nrDNA ITS؛ parsimony؛ phylogeny | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| فیلوژنی بخشه Dissitiflori از جنس گون در ایران براساس داده‌های ریخت شناختی و nrDNA ITS | ||
| نویسندگان [English] | ||
| رضا شیخ اکبری مهر1؛ عباس سعیدی2؛ شاهرخ کاظم پور اصالو3؛ علی اصغر معصومی4 | ||
| 1دانشجوی دکترا/دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران | ||
| 2دانشیار/ دانشکده مهندسی انرژی و فناوریهای نوین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران | ||
| 3دانشیار/دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران | ||
| 4استاد/بخش گیاهشناسی، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران | ||
| چکیده [English] | ||
| در مطالعه حاضر فیلوژنی بیست و دو گونه از گون‌های کرک دوشاخه‌ای متعلق به بخشه دیسیتی فلوری و چند بخشه وابسته و نزدیک به آن، با استفاده از داده‌های ریخت‌شناختی و مولکولی مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده، بخشه Dissitiflori در تمام آنالیزهای انجام شده، به تنهایی گروهی منوفیلتیک را تشکیل نمی‌دهد. البته اعضای این بخشه بهمراه گونه‌های مربوط به دیگر بخشه‌های نزدیک به آن را می‌توان یک گروه تک‌تبار در نظر گرفت. بنظر می‌رسد برای تعیین دقیق وضعیت فیلوژنتیکی بخشه Dissitiflori بایستی مطالعات بیشتر با استفاده از قطعات دیگری از ژنوم و همچنین وارد کردن گونهA. virgatus. (بعنوان لکتوتیپ بخشه Dissitiflori) در آنالیزها، انجام پذیرد. براساس نتایج حاصل از داده‌های دی اِن اِی ریبوزومی، گونه A. juladakensis یک گروه خواهری را نسبت به بقیه گونه‌های مطالعه‌شده تشکیل داد. بنظر می‌رسد جایگاه این گونه بایستی در بخشه دیگری از جنس ارزیابی شود. همچنین نتایج مطالعه مولکولی (براساس دی اِن اِی ریبوزومی) و ریخت شناختی نشان دادند، گونه A. pravitzii که به بخشه Ornithopodium منتقل شده بود به Dissitiflori تعلق دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Astragalus sect. Dissitiflori, Bayesian Method, Morphology, nrDNA ITS, parsimony, phylogeny | ||
| مراجع | ||
|
Bunge, A. 1868-69: Generis Astragali species Gerontogeae. Pars prior, claves diagnosticae. - Mém. Acad. Imp. Sci. St. Pétersb., ser. 7, 11 (16): 1-140. Pars altera, Specierum enumeratio., ser. 7, 15 (1): 1-245. Cai, Z. H., Li, P., Dong, T. T. X. & Tsim, K. W. K. 1999: Molecular diversity of 5S-rRNA spacer domain in Fritillaria species revealed by PCR analysis. -Planta Medica 65: 360-364. Doyle, J. J. & Doyle, J. L. 1987: A rapid DNA isolation procedure for small quantities of fresh leaf tissue. -Phytochem. Bull. 19: 11-15. Farris, J. S. 1989: The Retention index and the rescaled consistency index. -Cladistics 5: 417-419. Farris J. S., Kallersjo M., Kluge A. G. & Bult C. 1995: Testing significance of incongruence. -Cladistics 10: 315-319. Felsenstein, J. 1985: Confidence limits on phylogenies: an approach using the bootstrap. -Evolution 39: 783-791. Ghahremani-nejad, F. 2003: Astragalus zoshkensis (Fabaceae), a new species from Iran. -Ann. Bot. Fennici 40: 117-121. Ghahremani-nejad, F. 2004: The sections of Astragalus L. with bifurcating hairs in Iran. -Turkish Journal of Botany 28: 101-117. Fig. 3. Fifty percent majority rule consensus tree resulting from Bayesian analyses of the combined dataset (nrDNA ITS and morphology). Posterior probabilities are above branches and MP bootstrap values are presented below them. Kazempour Osaloo, S., Maassoumi, A. A. & Murakami, N. 2003: Molecular systematics of the genus Astragalus L. (Fabaceae): Phylogenetic analyses of nuclear ribosomal DNA internal transcribed spacers and chloroplast gene ndhF sequences. -Pl. Syst. Evol. 242: 1-32. Kazempour Osaloo, S., Maassoumi, A. A. & Murakami, N. 2005: Molecular systematics of the Old World Astragalus (Fabaceae) as inferred from nrDNA ITS sequence data. -Brittonia 57: 367-381. Larkin, M. A., Blackshields, G., Brown, N. P., Chenna, R., McGettigan, P. A., McWilliam, H., Valentin, F., Wallace, I. M., Wilm, A., Lopez, R., Thompson, J. D., Gibson, T. J. & Higgins, D.G. 2007: Clustal W and Clustal X version 2.0. -Bioinformatics 23:2947-2948. Lock, J. M. & Simpson, K. 1991: Legumes of West Asia, a Check-List. -Royal Botanical Gardens, Kew, London. Maassoumi, A. A. 1998: New findings on the genus Astragalus in Iran. -Iranian Journal of Botany 7: 221-226. Maassoumi, A. A. 2005: The Genus Astragalus in Iran (in Persian). -Research Institute of Forests and Rangelands Publications, Tehran, Iran. Maassoumi, A. A. 2007: Two new species of the genus Astragalus L. (Fabaceae) from Iran. -Iranian Journal of Botany 13 (2): 78-81. Maassoumi, A. A., Ghahreman, A., Ghahremani-nejad, F. & Matin, F. 1999: Astragalus gigantirostratus (Fabaceae), a remarkable new species from N Iran, and supplementary notes on A. Section Cytisodes Bunge. -Willdenowia 29: 221-225. Maddison, W. P., Donoghue, M. J. & Maddison, D. R. 1984: Outgroup analysis and parsimony. -Syst. Zool. 33: 83-103. Nylander, J. A. A. 2004: MrModeltest, ver. 2. Program distributed by the author. -Evol. Biol. Centre, Uppsala Univ. Page, R. D. M. 1996: Treeview: an application to display phylogenetic trees on personal computers. -Computer Appl. Biosci. 12: 357-358. Podlech, D. 1990: Die Typifizierung der altweltlichen Sektionender Gattung Astragalus L. (Leguminosae). -Mitteil. Bot. Staatsamm. München 29: 461-494. Podlech, D. 1999: New Astragali and Oxytropis from North Africa and Asia, including some new combinations and remarks on some species. -Sentnera 6: 135-174. Podlech, D. 2001: Contributions to the knowledge of the genus Astragalus L. (Leguminosae). -Sendtnera 7: 163-201. Podlech, D. 2010: Papilionaceae VI: Astragalus section Dissitiflori. In: Rechinger, K. H. Flora Iranica no. 178. -Akademische druck-u. verlagsanstalt, Gruz-Austria. Podlech, D. & Sytin, A. 2010: Papilionaceae VI: Astragalus section Ornithopodium. In: Rechinger, K. H. Flora Iranica no. 178. -Akademische druck-u. verlagsanstalt, Gruz-Austria. Posada, D. & Buckley, T. 2004: Model selection and model averaging in phylognetics: advantages of Akaike information criterion and Bayesian approaches over likelihood ratio tests. -Syst. Biol. 53: 793-808. Ranjbar, M. 2004: Astragalus sect. Dissitiflori (Fabaceae) in Iran. -Nordic J. Bot. 24(5): 523-531. Ronquist, F. & Huelsenbeck, J. P. 2003: MrBayes 3, Bayesian phylogenetic inference under mixed models. -Bioinformatics 19: 1572-1574. Sang, T., Crawford, D. J. & Stuessy, T. F. 1995: Documentation of reticulate evolution in peonies (Paeonia) using internal transcribed spacer sequences of nuclear ribosomal DNA: implications for biogeography and concerted evolution. -Proc. Natl. Acad. Sci. USA 92:6813-6817. Seelanan, T., Schnabel, A. & Wendel, J. F. 1997: Congruence and consensus in the cotton tribe (Malvaceae). -Syst. Bot. 22: 259-290. Swofford, D. L. 2002: PAUP*: Phylogenetic analysis using parsimony (and other methods), ver. 4.0b10. -Sinauer associates, Inc. Wiens, J. J. 1998: Combining data sets with different phylogenetic histories. -Syst. Biol. 47: 568-581. White, T. J., Bruns, T., Lee, S. & Taylor, J. 1990: Amplification and direct sequencing of fungal ribosomal RNA genes for phylogenetics. In: Innis, M., Gelfand, D., Sninsky, J., White, T. (eds.) PCR protocols: A guide to methods and applications. -Academic Press, San Diego, pp. 315-322. Yakovlev, G. P., Sytin, A. K. & Roskov, Y. R. 1996: Legumes of Northern Eurasia, a check-list. -Royal Botanic Gardens, Kew. Yoder, A. D., Irwin, J. A. & Payseur, B. A. 2001: Failure of the ILD to determine data combinability for slow loris phylogeny. -Syst. Biol. 50: 408-424.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,363 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,165 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب