- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شماره‌ها | 2,533 |
| تعداد مقالات | 29,165 |
| تعداد مشاهده مقاله | 17,914,490 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,540,376 |
Morphological study of Hemiscorpius Peters, 1861 (Scorpiones: Hemiscorpiidae) in Hormozgan province, Southern Iran | ||
| Archives of Razi Institute | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 05 اردیبهشت 1402 | ||
| نوع مقاله: Original Articles | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ari.2023.361804.2688 | ||
| نویسندگان | ||
| Mehran Shahi1؛ Hossein Barahoei* 2 | ||
| 1Department of Medical Entomology & Vector Control, School of Public Health, Infectious and Tropical Diseases Research Center, Hormozgan Health Institute, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran | ||
| 2Department of Agronomy and Plant Breeding, Agriculture Institute, Research Institute of Zabol | ||
| چکیده | ||
| Hemiscorpius species are distributed from northwest Africa to southweast Asia. Seven species of this genus have been identified in Iran. Members of this genus are the most dangerous scorpions in Iran. Scorpions were collected by moving stones during the day and searching at night using portable UV lights from 2011 to 2022 from different areas in Hormozgan province. Three species of Hemiscorpius were identified from Hormozgan province including Hemiscorpius acanthocercus, H.enischnocela and H. shahii which are endemic to Iran. These species have limited distribution and were reported only from the south of Iran. The number of trichobothria are 3, 10-12 and 15-17 in H. acanthocercus, H. enischnochela and H. shahii, respectively. The measured values showed that H. Shahii (10.4 mm in males and 85.9 mm in females on average) is larger than H. enischnochela (84.6 mm in males and 59.3 mm in females on average) and H. acanthocercus (58.1 mm in males and 42.9 mm in females on average). Specimens of H. acanthocercus are brown to dark brown samples with dark metasomal segment V. There have been reports of death from biting this species. Members of H. enischnochela are light brown to yellow samples. Members of H. Shahii are large brown samples. All three species have sexual dimorphism. Although these three species can be distinguished based on their morphological characters, the molecular investigation is needed to confirm the validity of all species of this genus. There have been reports of death from biting by H. acanthocercus. Therefore, identifying species and determining their distribution range is very useful in facilitating education and treatment management. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Morphology؛ Sexual dimorphism؛ Hemiscorpius؛ Hemiscorpiidae؛ Iran | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بررسی ریخت شناختی عقرب های Hemiscorpius Peters, 1861 (Scorpiones: Hemiscorpiidae) در استان هرمزگان، جنوب ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| گونه های Hemiscorpius از شمال غرب آفریقا تا جنوب غرب آسیا پراکنده هستند. هفت گونه از این جنس در ایران شناسایی شده است. اعضای این جنس، خطرناک ترین عقرب های ایران هستند. عقرب ها با جابجایی سنگ در روز و جست و جو در شب با استفاده از لامپ های UV قابل حمل از سال 1390 تا 1401 از مناطق مختلف استان هرمزگان جمع آوری شدند. سه گونه عقرب از جنس Hemiscorpius از استان هرمزگان شناسایی شد شامل: Hemiscorpius acanthocercus، H. enischnocela و H. shahii که هر سه گونه بومی ایران هستند. این گونه ها پراکنش محدودی داشته و فقط از جنوب ایران گزارش شده اند. تعداد تریکوبوتری ها در H. acanthocercus، H. enischnochela و H. shahii به ترتیب 3، 12-10 و 17-15 است. مقادیر اندازه گیری شده نشان داد که اندازه H. Shahii (10.4 میلی متر در نرها و 85.9 میلی متر در زنان به طور متوسط) بزرگتر از H. enischnochela (84.6 میلی متر در مردان و 59.3 میلی متر در زنان به طور متوسط) و H. acanthocercus (58.1 میلی متر در مردان و 42.9 میلی متر در ماده ها به طور متوسط) است. اعضای H. acanthocercus نمونه‌های قهوه‌ای تا قهوه‌ای تیره هستند که بند پنجم متازومای آنها تیره رنگ است. اعضای H. enischnochela نمونه‌های قهوه‌ای روشن تا زردرنگ هستند. اعضای H. Shahii نمونه های قهوه ای رنگ بزرگ هستند. هر سه گونه دارای دوشکلی جنسی هستند. اگرچه این سه گونه را می توان بر اساس خصوصیات ریخت شناختی آنها تشخیص داد، اما بررسی مولکولی برای تأیید اعتبار همه گونه های این جنس مورد نیاز است. گزارش هایی از مرگ بر اثر عقرب زدگی با گونه H. acanthocercus گزارش شده است. بنابراین شناسایی گونه ها و تعیین دامنه پراکنش آنها در تسهیل امر آموزش و مدیریت درمان بسیار مفید است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| ریخت شناسی, دوریختی جنسی, Hemiscorpius, Hemiscorpiidae, ایران | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 57 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب