| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,766 |
| تعداد مقالات | 31,497 |
| تعداد مشاهده مقاله | 39,693,469 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 17,250,089 |
بررسی تنوع مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی میوه برخی ژنوتیپهای سنجد عنابی (Elaeagnus angustifolia L. ˊAnabiˊ) منطقه ارومیه | ||
| تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران | ||
| مقاله 8، دوره 31، شماره 1 - شماره پیاپی 61، شهریور 1402، صفحه 116-131 اصل مقاله (1.27 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijrfpbgr.2023.362491.1439 | ||
| نویسندگان | ||
| لعیا پیربداقی1؛ ابوالفضل علیرضالو* 2؛ قادر قاسمی3 | ||
| 1گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشگاه صبا، ارومیه، ایران | ||
| 2گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | ||
| 3گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| چکیده سابقه و هدف: سنجد با نام علمی Elaeagnus angustifolia از تیره Elaeagnaceae از گیاهان دارویی مهم است. با توجه به اینکه گونه E. angustifolia در شهرستان ارومیه برای کشت، بهرهبرداری و استفاده در صنایع غذایی و دارویی کشور مورد توجه جدی قرار نگرفته است، بنابراین ارزش دارویی ژنوتیپها و گونههای آن در این منطقه مشخص نیست. این تحقیق با هدف بررسی تنوع فیتوشیمیایی، آنتیاکسیدانی و مورفولوژیکی ژنوتیپها در شهرستان ارومیه انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه میوه 10 ژنوتیپ سنجد ˊAnabiˊ منطقه ارومیه جمع‌آوری شد و تنوع ژنوتیپها بر اساس صفات طول و وزن میوه، محتوای فنول کل، فلاونوئید و اسید آسکوربیک و فعالیت آنتیاکسیدانی ارزیابی شدند. رنگ میوه توسط دستگاه HunterLab اندازهگیری شد. محتوای فنول کل، فلاونوئید و اسید آسکوربیک کل با استفاده از فولینسیوکالتیو، کلریدآلومینیوم و 2,6-Dichlorophenolindophenol اندازهگیری گردید. فعالیت آنتیاکسیدانی با استفاده از 2،2-دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل (DPPH) اندازهگیری شد. داده‌ها تجزیه واریانس شدند و مقایسه بین ژنوتیپها به روش دانکن انجام شد. تجزیه خوشهای ژنوتیپها و همبستگی پیرسون با استفاده از صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی انجام گردید. یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین مقدار طول میوه مربوط به G2 با 43/22 میلیمتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که ژنوتیپهای مختلف از نظر صفات مورفولوژیکی مانند وزن میوه تفاوت معنیداری با هم داشتند. در اندازهگیری وزن میوه، بیشترین وزن میوه با مقدار 18/3 گرم مربوط به G5 بود. وزن میوه بیشترین تأثیر را بر عملکرد دارد. رنگ یکی از مهمترین خصوصیات مورفولوژیکی میوه سنجد است. در اندازهگیری رنگ میوه، بیشترین مقدار * L با مقدار 6/39 مربوط به G2، بیشترین مقدار *a با مقدار 7/24 مربوط به G7 و بیشترین مقدار *b با مقدار 2/19 مربوط به G2 بود. پس از محاسبه کروما، بیشترین مقدار کروما با مقدار 94/27 در G10 مشاهده شد. بیشترین میزان Hue با 36/55 درصد مربوط به G2 بود. بیشترین مقدار فنول کل، فلاونوئیدها و اسید آسکوربیک به ترتیب با 58/33 میلیگرم اسید گالیک در 100 گرم وزن تر میوه در ژنوتیپ 10 (G10)، 11/21 میلیگرم کوئرستین در 100 گرم وزن تر میوه در ژنوتیپ 10 (G10) و 5/42 میلیگرم اسید آسکوربیک در گرم وزن تر میوه در ژنوتیپ1 (G1) مشاهده شد. همچنین ظرفیت آنتیاکسیدانی میوه با استفاده از DPPH نشان داد که فعالیت آنتیاکسیدانی این ژنوتیپها بین 17/21 تا 81/33 درصد متغیر بود. تجزیه خوشهای دادههای مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی نشان داد که ژنوتیپهای مورد بررسی در این تحقیق در دو گروه جداگانه قرار گرفتند که از میان آنها گروه دوم (ژنوتیپهای 1، 6، 7، 8، 9 و 10) دارای بیشترین فنول، فلاونوئید و ویتامین ث و فعالیت آنتیاکسیدانی بودند. نتایج همبستگی در بین خصوصیات فیتوشیمیایی نشان داد که فعالیت آنتیاکسیدانی با میزان محتوای فنول، فلاونوئید و اسید آسکوربیک کل همبستگی مثبت و معنیداری داشت. نتیجهگیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که ژنوتیپهای مختلف سنجد، بهویژه ژنوتیپهای موجود در گروه دو دارای مقادیر قابل توجهی ظرفیت آنتیاکسیدانی و ترکیبات فنولی بودند که میتوانند در صنایع غذایی و دارویی مورد استفاده قرار گیرند. با توجه به نتایج، در بین ژنوتیپهای گروه یک، ژنوتیپ (G10) را میتوان به عنوان ژنوتیپ برتر پیشنهاد داد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ژنوتیپ؛ تنوع؛ سنجد؛ گیاهان دارویی؛ فیتوشیمیایی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of phytochemical and morphological diversity the fruit of some Elaeagnus angustifolia L. ˊAnabiˊ genotypes in Urmia, Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Laya Pirbodaghi1؛ Abolfazl Alirezalu2؛ Ghader Ghasemi3 | ||
| 1Department of Horticultural sciences, Saba institute of higher education, Urmia, Iran | ||
| 2Department of Horticultural science, Faculty of Agriculture, Urmia University, Urmia, Iran | ||
| 3Dept. Horticultural science, Faculty of Agriculture, Tarbiat Modares University (TMU), Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Background and objectives: Elderberry (Elaeagnus angustifolia ˊAnabiˊ) from the Elaeagnaceae family is an essential medicinal plant in Iran. Considering that E. angustifolia has not been given serious attention in Urmia County, Iran for its cultivation, exploitation, and use in the food and pharmaceutical industries of the country. Also, due to its unknown medicinal value in this region, the study aimed to evaluate the phytochemical, antioxidant, and morphological diversity of genotypes in the Urmia region, Iran. Methodology: In this study, ten genotypes of Elaeagnus angustifolia ˊAnabiˊ were evaluated to investigate the diversity among genotypes based on fruit length, fruit weight, total phenol, flavonoid, ascorbic acid content, and antioxidant activity. The color of the fruit was measured by Hunter Lab device. Total phenol, flavonoid, and ascorbic acid contents were measured using Folin–Ciocalteu, aluminum chloride, and 2,6-Dichlorophenol-indophenol. The antioxidant activity was measured using 2,2-Diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH). Cluster analysis (Ward method) and Pearson correlation were made using morphological and phytochemical traits. Results: The results of this research showed significant differences between genotypes regarding morphological traits such as fruit weight. The maximum value of the fruit length, with a value of 22.43 mm, was related to G2. The highest fruit weight, with a value of 3.18 g, was related to G5. Fruit weight had the most significant effect on fruit yield. Color is one of the most important morphological characteristics of the fruit. In measuring fruit color, the highest amount of L* with a value of 39.6 was related to G2, the highest amount of a* with a value of 24.7, was related to G7, and the highest amount of b* with a value of 19.2 was related to G2. The highest amount of Chroma, with a value of 27.94, was observed in G10. The highest amount of Hue, with a rate of 55.63, was related to G2. The highest amount of total phenol, flavonoids, and ascorbic acid content was observed with 33.58 mg GAE/100 g FW in genotype 10 (G10), 21.11 mg QUE/100 g FW in genotype 10 (G10) and 42.5 mg AA/g FW in genotype 1 (G1), respectively. Also, the antioxidant capacity using DPPH varied between 21.11% and 33.81%. Cluster analysis using morphological and phytochemical data splinted genotypes into two groups. The genotypes of the first group (G1, G6, G7, G8, G9, and G10) had the highest mean values of phenol, flavonoids, ascorbic acid, and antioxidant activity. Correlation results among phytochemical properties showed that antioxidant activity positively and significantly correlated with total phenol, flavonoid and ascorbic acid content. Conclusion: In general, this research showed that different genotypes, especially genotypes available in cluster one, had significantly higher amounts of antioxidant capacity and phenolic compounds that can be used in the food and drug industry. According to the results, the genotype (G10) was suggested as the best genotype among the genotypes of group one. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Genotype, Diversity, Elaeagnus angustifolia, Medicinal plants, Phytochemical | ||
| مراجع | ||
|
Ahmadiani, A., Hosseiny, J., Semnanian, S., Javan, M., Saeedi, F., Kamalinejad, M., & Saremi, S. 2000. Antinociceptive and anti-inflammatory effects of Elaeagnus angustifolia fruit extract. Journal of ethnopharmacology, 72(1-2), 287-292. Al-Abd, N.M., Mohamed Nor, Z., Mansor, M., Azhar, F., Hasan, M.S., & Kassim, M. 2015. Antioxidant, antibacterial activity, and phytochemical characterization of Melaleuca cajuputi extract. BMC complementary and alternative medicine, 15(1), 1-13. Assadi, M., & Janighorban, M. 2016. A contribution to the taxonomy of the genus Elaeagnus (Elaeagnaceae) in Iran as a native and cultivated tree. Nova Biologica Reperta, 3 (2), 118-122. Babakhanzadeh Sejirani, A., Seyed Mousavizadeh, J., & Mozafari, Kh. 2015. Phytochemical and antioxidant investigation of the fruit extract of the medicinal plant (Elaeagnus angustifolia L.) in different habitats of Shahrood region. Eco-phytochemical Journal of Medicinal Plants, 4(4), 62-73 (In Persian). Bahador, S., Rabiei, B., & Hassani Kumleh, S. H. 2014. Comparison of different methods for isolating of total RNA from leaf of three Thyme species rich in secondary metabolites. Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research, 22(1), 11-24 (In Persian). Dawidowicz, A. L., Wianowska, D., & Baraniak, B. 2006. The antioxidant properties of alcoholic extracts from Sambucus nigra L. (antioxidant properties of extracts). LWT-Food Science and Technology, 39(3), 308-315. Elshihy, O. M., Sharaf, A. N., & Muzher, B. M. 2004. Morphological, anatomical and biochemical characterization of Syrian pear (Pyrus syriaca Boiss) genotypes. Arab Journal of Biotechnology, 7(2), 209-218. Gairola, S., Shariff, N.M., Bhatt, A., & Kala, C.P. 2010. Influence of climate change on production of secondary chemicals in high altitude medicinal plants: Issues needs immediate attention. Journal of Medicinal Plants Research, 4(18), 1825-1829. Gharibi, S., Tabatabaei, B.E.S., & Saeidi, G. 2015. Comparison of essential oil composition, flavonoid content and antioxidant activity in eight Achillea species. Journal of Essential Oil Bearing Plants, 18(6), 1382-1394. Ghasemi, G., Alirezalu, A., & Rahmanzadeh Ishkeh, S. 2019. Evaluation and comparison of phytochemical and antioxidant capacity of some small fruits collected from Urmia Khan-Dareh-si region. Iranian Journal of food science and technology, 16(86), 15-29 (In Persian). Gupta, M. B., Nath, R., & Srivastava, N. 1979. Anti-inflammatory and antipyretic effect of βsitosterol. Planta Medica, 3, 157-63. Halliwell, B. 1994. Free radicals, antioxidants, and human disease curiosity, cause, or consequence. Lancet, 344: 721-724. Janighorban, M. 2018. Elaeagnaceae in Flora of Iran 134. Publication of the Research Institute of Forests and Rangelands Jiang, F., Xie, J., Dan, J., Liu, J., & Wang, H. 2001. Selection of optimal ultrasonic extraction process of Elaeagnus angustifolia L. by uniform design. Journal of Chinese Medicinal Materials, 24(12), 891-892. Karadeniz, T., & Sen, S. M. 1990. Morphological and pomological properties of pears grown in Tirebolu and vicinity. Yuzuncu Yıl University Journal of Agricultural Sciences, 1, 152-165. Katayama, H., & Uematsu, C. 2006. Pear (Pyrus species) genetic resources in Iwate, Japan. Genetic Resources and Crop Evolution, 53, 483-498. Kousova, R.D., & Kazakov, A. 1998. Phonolic compounds in fruits of Elaeagnus angustifolia, Khimija Prirodnykh Soyedineniy, 3, 455-456. Krause, S., Hammer, K., & Buerkert, A. 2007. Morphological biodiversity and local use of the Himalayan pear (Pyrus pashia) in Central Bhutan. Genetic Resources and Crop Evolution, 54, 1245-1254. Mir-azadi, Z., Pilehvar, B., Meshkatalsadat, M.H., Karamian, R., Alirezaei, M., & Khonsari, A. 2012. The effect of main ecological factors on essence yield percent of myrtus communis in different forest sites of Lorestan province. Yafte, 14 (3), 103-111. Ojewole, J. A. 2004. Evaluation of the analgesic, anti‐inflammatory and anti‐diabetic properties of Sclerocarya birrea (A. Rich.) Hochst. Stem‐bark aqueous extract in mice and rats. Phytother Res 18(8):601-808 Rahmanzadeh Ishkeh, S., Asghari, M., Shirzad, H., & Alirezalu, A. 2021. Evaluation antioxidant activity and phytochemical constituents of the fruit of raspberry (Rubus ulmifolius sub sp. sanctus) collected from Khan-Daracy area of Orumieh. Eco-phytochemical Journal of Medicinal Plants, 8(4), 89-101 (In Persian). Roshanibakhsh, F., Samsampour, D., Askari Seyahooei, M., & Bagheri, A.2022. Investigation of the phenotypic variation in some populations of Mentha Mozaffarianii Jamzad. Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research, 30(1), 118-132 (In Persian). Seadatmand, L., Ghorbanli, M., & Nyakan, M. 2014. Phytochemical and antioxidant activity of Eleagnus angustifolia L. in different regions of Razavi Khorasan province. Eco-Phytochemistry of Medicinal Plants, 1 (4): 58-67 (In Persian). Shameh, S., Alirezalu, A., Hosseini, B., & Maleki, R. 2019. Fruit phytochemical composition and color parameters of 21 accessions of five Rosa species grown in North West Iran. Journal of the Science of Food and Agriculture, 99(13), 5740-5751. Tosun, I., Ustun, N. S., & Tekguler, B. 2008. Physical and chemical changes during ripening of blackberry fruits. Scientia Agricola, 65: 87-90. Urbonavičiūtė, A., Jakštas, V., Kornyšova, O., Janulis, V., & Maruška, A. 2006. Capillary electrophoretic analysis of flavonoids in single-styled hawthorn (Crataegus monogyna Jacq.) ethanolic extracts. Journal of Chromatography A, 1112(1-2), 339-344. Wang, Y., Guo, T., Yin, L.J., ShangZhen, Z., & Zhao, P. 2012. Four flavonoid glycosides from the pulps of Elaeagnus angustifolia and their antioxidant activities, Advanced Materials Research, 756, 16-20. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 178 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 147 |
||