اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات286
تعداد نشریات سازمان84
تعداد شماره‌ها2,944
تعداد مقالات33,229
تعداد مشاهده مقاله43,866,107
تعداد دریافت فایل اصل مقاله20,372,357
عباس نسب, زهرا, مرادی, نوازاله, اسماعیل پور, یحیی, غلامی, حمید, بی نیاز, مهدی. (1404). بررسی تأثیر بهسازهای نانو و پلیمرهای آلی بر برخی از خصوصیات خاک شنی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 32(1), 91-107. doi: 10.22092/ijrdr.2025.133487
زهرا عباس نسب; نوازاله مرادی; یحیی اسماعیل پور; حمید غلامی; مهدی بی نیاز. "بررسی تأثیر بهسازهای نانو و پلیمرهای آلی بر برخی از خصوصیات خاک شنی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 32, 1, 1404, 91-107. doi: 10.22092/ijrdr.2025.133487
عباس نسب, زهرا, مرادی, نوازاله, اسماعیل پور, یحیی, غلامی, حمید, بی نیاز, مهدی. (1404). 'بررسی تأثیر بهسازهای نانو و پلیمرهای آلی بر برخی از خصوصیات خاک شنی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 32(1), pp. 91-107. doi: 10.22092/ijrdr.2025.133487
عباس نسب, زهرا, مرادی, نوازاله, اسماعیل پور, یحیی, غلامی, حمید, بی نیاز, مهدی. بررسی تأثیر بهسازهای نانو و پلیمرهای آلی بر برخی از خصوصیات خاک شنی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1404; 32(1): 91-107. doi: 10.22092/ijrdr.2025.133487

بررسی تأثیر بهسازهای نانو و پلیمرهای آلی بر برخی از خصوصیات خاک شنی

تحقیقات مرتع و بیابان ایران
دوره 32، شماره 1، اردیبهشت 1404، صفحه 91-107
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijrdr.2025.133487
نویسندگان
زهرا عباس نسب1؛ نوازاله مرادی* 2؛ یحیی اسماعیل پور؛ حمید غلامی3؛ مهدی بی نیاز4
1دانشجوی دکتری، مدیریت و کنترل بیابان، دانشکده کشاورزی منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
2استادیار گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
3استاد، گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
4استادیار، گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
چکیده
سابقه و هدف
استفاده از افزودنی‌های آلی و سازگار با محیط‌زیست، با اهداف حفاظت کمی و کیفی خاک و کنترل فرسایش بادی، راهکاری اقتصادی و کاربردی است. استفاده از نانوذرات، به‌عنوان یک روش حفاظت خاک معرفی شده‌است. کیتوزان پلیمر طبیعی، غیر سمی، قابل تجزیه و سازگار با محیط است که می‌تواند در کاهش فرسایش بادی تأثیر داشته‌باشد. کیتوزان و کامپوزیت‌های پلیمری آن توجه پژوهشگران بسیاری را به‌خود جلب نموده‌است. در ایران روزانه حجم زیادی ضایعات کشاورزی تولید می‌شود. رهاسازی غیراصولی این مواد در محیط باعث هدررفتن این منابع و آلودگی محیط‌زیست می‌گردد. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی کاربرد 4 نوع بهساز زیستی شامل نانوبیوچار تولید شده از ساقه‌های درخت نخل، نانوبیوچار هسته خرما، کامپوزیت کیتوزان- نانوبیوچار ساقه و کامپوزیت کیتوزان- هسته خرما در سه سطح بر برخی از شاخص‌های ارزیابی پایداری خاکدانه می‌باشد.
مواد و روش‌ها
در این پژوهش، ابتدا 4 نوع بهساز زیستی شامل نانوبیوچار حاصل از ساقه‌های درخت نخل، نانوبیوچار هسته خرما، کامپوزیت کیتوزان- نانوبیوچار ساقه و کامپوزیت کیتوزان- هسته خرما تولید شد. به‌منظور تولید بیوچار، بقایای زیست‌توده نخل شامل بقایای ساقه درختان نخل و هسته خرما از روستاهای میناب جمع‌آوری و آسیاب شد. سپس درون کوره با دمای 300-350 درجه سانتی‌گراد به مدت سه ساعت و 30 دقیقه فرایند پیرولیز انجام شد. پس از تولید، بیوچار به وسیله آسیاب گلوله‌ای- سیاره‌ای، به نانوبیوچار تبدیل گردید. استخراج کیتوزان با استفاده از پوسته‌های میگو جمع‌آوری‌شده از محل پرورش میگو واقع در بندر تیاب شهرستان میناب انجام شد. در نهایت تولید کامپوزیت کیتوزان – نانوبیوچار با استفاده از محلول استیک اسید و NaOH طی مراحلی در آزمایشگاه دانشگاه هرمزگان تولید گردید. برای اعمال تیمار، هریک از بهسازها به‌طور جداگانه به صورت فاکتوریل در سه سطح 2،1،0 درصد وزنی مواد بهساز در سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی با خاک با بافت شنی مخلوط شده و به گلدان‌های پلاستیکی اضافه شد و به‌مدت 90 روز در شرایط ظرفیت زراعی و 50 درصد آن در شرایط گلخانه نگهداری گردید. بعد از گذشت دوره زمانی بیان شده، پس از نمونه‌برداری از خاک گلدان خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک مورد نظر در آزمایشگاه آب و خاک دانشگاه هرمزگان اندازه‌گیری شد. در نهایت تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها با نرم‌افزار R نسخه 3.2.2 انجام شد. به‌منظور مقایسه میانگین اثر بهسازها از آزمون توکی (HSD) در سطح احتمال 95 درصد و برای رسم نمودارها از نرم‌افزار Excel استفاده شد.
نتایج
خاک مورد استفاده در این پژوهش، براساس نتایج آزمون خاک، دارای درصد زیادی شن بوده و در طبقه بافت شنی قرار دارد. همچنین دارای pH نزدیک به خنثی و شوری 04/15 می‌باشد. در بررسی زیست‌توده‌های مورد استفاده، هسته خرما دارای درصد بالاتری از کربن و مواد فرار و درصد کمتری از رطوبت و خاکستر است. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد بهسازهای مورد مطالعه، تأثیر معنی‌داری در سطح احتمال 95 درصد، بر ویژگی‌های مورد ارزیابی دارد و با توجه به مقدار، نوع و ویژگی‌های ماده اولیه تولید شده از آن، اثرهای متفاوتی بر ویژگی‌های خاک دارند. همه بهسازها در سطوح مختلف به‌طور معنی‌داری باعث افزایش pH خاک، افزایش پایداری خاکدانه، افزایش میانگین وزنی قطر خاکدانه در حالت خشک و افزایش نسبت پراکنش رس و سیلت و سبب کاهش جرم مخصوص ظاهری و هدایت الکتریکی خاک شد. افزایش سطوح مصرفی در بهسازهای تولید شده از هسته خرما، باعث کاهش هدایت الکتریکی و جرم مخصوص ظاهری خاک و افزایش پایداری خاکدانه و میانگین وزنی قطر خاکدانه شد. افزایش سطوح مصرفی در بهسازهای تولید شده از ساقه‌های درخت نخل باعث کاهش پایداری خاکدانه و نیز افزایش میانگین وزنی قطر خاک‌دانه و جرم مخصوص ظاهری خاک شد. یافته‌های این مطالعه نشان داد بهسازهای نانومقیاس و پلیمرهای آلی می‌توانند باعث بهبود ویژگی‌های خاک حساس به فرسایش شوند.
نتیجه‌گیری
نتایج این پژوهش نشان داد همه بهسازهای مورد مطالعه، باعث بهبود ویژگی‌های خاک شد. بهبود خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک و افزایش مقاومت آن در برابر عوامل فرساینده باد، امری ضروری و راهکاری مؤثر برای دستیابی به هدف توسعه پایدار است. لازم است اقدمات مدیریتی و فنی در راستای بهبود ویژگی‌های مؤثر خاک برای کاهش فرسایش بادی انجام گردد تا ضمن اصلاح خاک، چالش اساسی گردوغبار نیز کنترل شود.
کلیدواژه‌ها
بهسازی زیستی خاک؛ فرسایش بادی؛ کامپوزیت؛ کیتوزان؛ نانوبیوچار
عنوان مقاله [English]
Investigation of the effect of nano scale and organic polymers amendments on some sandy soil properties
نویسندگان [English]
Zahra Abbasnasab1؛ navazollah moradi2؛ Yahya Esmaeilpour؛ Hamid Gholami3؛ Mehdi Biniaz4
1PhD Student of Desert Control Management, Department of Natural Resources Engineering, Faculty of Natural Resources and Agriculture, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran.
2Assistant Professor, Department of Natural Resources Engineering, Faculty of Natural Resources and Agriculture, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran.
3Professor, Department of Natural Resources Engineering, Faculty of Natural Resources and Agriculture, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
4Assistant Professor, Department of Natural Resources Engineering, Faculty of Natural Resources and Agriculture, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran.
چکیده [English]
Background and Objectives
Applying organic and eco-friendly additives for soil protection and wind erosion control offers an economical and practical solution. Among these, nanoparticles have emerged as an effective soil stabilization method. Chitosan, a natural, non-toxic, and biodegradable polymer, shows promise for mitigating wind erosion, and its composites have attracted considerable research interest. In Iran, large quantities of agricultural waste are generated daily, and their uncontrolled release into the environment not only represents a waste of resources but also contributes to pollution. Converting this waste into biochar presents an optimal strategy for enhancing environmental protection. This study evaluates the efficacy of four bio-amendments: (1) nanobiochar from palm tree stems (NBS), (2) nanobiochar from date palm kernels (NBK), (3) a chitosan-biochar composite from palm stems (ComS), and (4) a chitosan-biochar composite from date kernels (ComK), applied at three levels (0%, 1%, and 2% by weight). Their effects on key soil aggregate stability indicators were assessed.
Materials and Methods
Four amendment materials were produced: nano-biochar from palm stems, nano-biochar from date kernels, chitosan-nano-biochar stem composite (ComS), and chitosan-date kernel composite (ComK). Palm biomass residues (stems and kernels) were collected from Minab villages and ground and pyrolyzed at 300–350°C for 3.5 hours. The resulting biochar was converted into nano-biochar using a planetary ball mill. Chitosan was extracted from shrimp shells obtained from Bandar Tiab’s shrimp farms. The chitosan-nano-biochar composite was synthesized using acetic acid and NaOH solutions in laboratory conditions at Hormozgan University. For the experiment, each amendment was mixed with sandy soil at 0%, 1%, and 2% (w/w) in a completely randomized design with three replicates. The treated soils were maintained in plastic pots under greenhouse conditions (field capacity and 50% moisture) for 90 days. Post-incubation, soil samples were analyzed for physical and chemical properties at Hormozgan University’s Soil and Water Laboratory. Data were analyzed using R software (v3.2.2), with mean comparisons performed via Tukey’s HSD test (p < 0.05), and graphs were plotted in Excel.
Results
The study utilized a sandy-textured soil with near-neutral pH and salinity (15.04 dS/m), where date kernels showed higher carbon and volatile content but lower moisture and ash compared to palm stems. All amendment materials significantly (p < 0.05) improved soil properties, though effects varied by material type and application rate. Specifically, all treatments increased soil pH, aggregate stability, mean weight diameter (MWD) of dry aggregates, and clay-silt dispersion ratio while reducing bulk density and electrical conductivity (EC). Date kernel-derived amendments (NBK, ComK) at higher application rates (2%) were particularly effective, decreasing EC by 18-22% and bulk density by 12-15% while increasing aggregate stability by 30-35% and MWD by 25-28%. In contrast, palm stem-derived amendments (NBS, ComS) showed mixed effects - while increasing MWD by 15-18%, they reduced aggregate stability by 8-10% and increased bulk density by 5-7% at higher application rates. The chitosan-biochar composites demonstrated superior performance compared to nano-biochar alone, with ComK showing the most balanced improvement across all measured parameters. These findings confirm that both nanoscale amendments and organic polymers can effectively modify the physical and chemical properties of erosion-prone soils, with material source and application rate being critical factors determining their efficacy.
Conclusion
All tested amendments enhanced soil quality, underscoring their potential for wind erosion mitigation. Improving soil physicochemical properties is critical for sustainable land management and dust storm control. Implementing technical and management strategies to optimize these amendments could significantly reduce wind erosion, addressing the pressing challenge of dust storms.
کلیدواژه‌ها [English]
Soil amendments, biochar, chitosan, wind erosion, aggregate stability, sustainable land management
مراجع
  • Abbasnasab, Z., Abedi, M. and Sadati, S.E., 2021. Effect of biochar on some morphological and physiological traits in Medicago sativa and Bromus tomentellus. Iranian Journal of Plant Process and Function, 10 (41):145-156 (In Persian).
  • Abdollahi, S. and Golchin, A., 2018. Evaluate ability of uptake and translocation of lead in three varieties of cabbage. Iranian Journal of Water Soil Research, 49(1): 145-158 (In Persian). Doi: 22059/ijswr.2017.230511.667654.
  • Adamczuk, A., Kercheva, M., Hristova, M. and Jozefaciuk, G., 2021. Impact of Chitosan on Water Stability and Wettability of Soils. Materials, 14(24): 7724. https://doi.org/10.3390/ma14247724.
  • Alburquerque, J.A., Calero, J.M., Barrón, V., Torrent, J., Campillo, M.C.D., Gallardo, A. and Villar, R., 2014. Effects of biochars produced from different feedstocks on soil properties and sunflower growth. Journal of Plant Nutrition and Soil Science, 177(1): 16–25. https://doi.org/10.1002/jpln.201200652
  • Alkhasha, A., Al-Omran, A. and Aly, A., 2018. Effects of biochar and synthetic polymer on the hydro-physical properties of sandy soils. Sustainability, 10(12): 4642. https://doi.org/10.3390/su10124642
  • Al-Wabel, M.I., Hussain, Q., Usman, A.R., Ahmad, M., Abduljabbar, A., Sallam, A.S. and Ok, Y.S., 2017. Impact of biochar properties on soil conditions and agricultural sustainability: A review. Land Degradation and Development, 29: 2124-2161. https://doi.org/10.1002/ldr.2829
  • Blake, G.R. and Hartge, K., 1986. Particle density. Methods of soil analysis. Part 1 physical and mineralogical methods, 5.1: 377-382. https://doi.org/10.2136/sssabookser5.1.2ed.c14
  • Cen, R., Feng, W., Yang, F., Wu, W., Liao, H. and Qu, Z., 2021. Effect mechanism of biochar application on soil structure and organic matter in semi-arid areas. Journal of Environmental Management, 286: 112198. https://doi.org/10.1016/j.jenvman.2021.112198
  • Chan, K.Y., Van Zwieten, L., Meszaros, I., Downie, A. and Joseph, S., 2007. Agronomic values of greenwaste biochar as a soil amendment. Australian Journal of Soil Research, 45: 629–634.
  • Chang, I., Im, J. and Cho, G. C., 2016. Introduction of microbial biopolymers in soil treatment for future environmentally friendly and sustainable geotechnical engineering. Sustainability, 8(3): 1-23. https://doi.org/10.3390/su8030251
  • Chausali, N., Saxena, J. and Prasad, R., 2021. Nanobiochar and biochar based nanocomposites: Advances and applications. Journal of Agriculture and Food Research, 5: 100191. https://doi.org/10.1016/j.jafr.2021.100191
  • Downie, A., Crosky, A. and Munroe, P., 2009. Physical properties of biochar. In J. Lehmann and S. Joseph (Ed.). Biochar for Environmental Management, Science and Technology. Earthscan: London, UK. 13-32.
  • Farrell, M., Kuhn, T.K., Macdonald, L.M., Maddern, T.M., Murphy, D.V., Hall, P.A., Singh, B.P., Baumann, K., Krull, E.S. and Baldock, J.A., 2013. Microbial utilisation of biochar-derived carbon. Science of the Total Environment, 465: 288–297. https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2013.03.090
  • Ghorbani, M., Asadi, H. and Abrishamkesh, S., 2019. Effects of rice husk biochar on selected soil properties and nitrate leaching in loamy sand and clay soil. International Soil and Water Conservation Research, 7(3): 258-265. https://doi.org/10.1016/j.iswcr.2019.05.005
  • Gillman, G.P., 1974. The influence of net charge on water dispersible clay and sorbed sulphate. Soil Research, 12(2): 173-176. https://doi.org/10.1071/SR9740173
  • Harish, P. K.V., Dharmesh, S.M., Jagannatha Rao, K.S. and Tharana than, R.N., 2007. Free radical-induced chitosan depolymerized products protect calf thymus DNA from oxidative damage. Carbohydrate Research, 342: 190-195. https://doi.org/10.1016/j.carres.2006.11.010
  • Jatav, G. K. and De, N., 2013. Application of nano-technology in soil-plant system. An Asian Journal of Soil Science, 8(1): 176-184.
  • Iren, O. and Ediene, V., 2021. Soil pH and microbial properties as affected by integrated use of biochar, poultry manure, and urea. Pakistan Journal of Biological Sciences, 24(1): 90-98. https://doi.org/10.3923/pjbs.2021.90.98
  • Jamshidsafa, M., Khalili Moghadam, B., Jafari, S. and Ghorbani, S.H., 2015. Feasibility investigation of filter cake using in mulch production for sand dune stabilization in Ahvaz. Journal of Agricultural Engineering, 38(1): 29-42. (In Persian). https://doi.org/10.22055/agen.2015.11273
  • Khadem, A., Raiesi, F. and Besharati, H., 2018. The effects of corn biochar on the chemical and microbiological characteristics of two calcareous clay and sandy soils. Journal of Soil Management and Sustainable Production, 8(1): 25-47. (In Persian). https://doi.org/10.22069/ejsms.2018.13172.1740
  • Kavazanjian Jr, E., Iglesias, E. and Karatas, I., 2009. Biopolymer soil stabilization for wind erosion control. In Proceedings of the 17th International Conference on Soil Mechanics and Geotechnical Engineering, 1-4: 881-884. IOS press.
  • Kemper, W. D. and Rosenau, R. C., 1986. Size distribution of aggregates. In Klute, A. (Ed). Methods of Soil Analysis Part 1, second ed., Agron. Monogr. 9. American Society of Agronomy -SSSA. Madison, WI, 425-442.
  • Khalid, N., Mukri, M., Kamarudin, F., Abdul Ghani, A. H., Fadzil Arshad, M., Sidek, N., Ahmad-Jalani, A. Z. and Bilong, B., 2015. Effect of nanoclay in soft soil stabilization. Proceedings of the International Civil and Infrastructure Engineering Conference, Springer, Singapore, 905-914.
  • Liang, B., Lehmann, J., Sohi, S.P., Thies, J.E., O'Neill, B., Trujillo, L., Gaunt, J., Solomon, D., Liu, J., Bai, Y., Song, Z., Lu, Y., Qian, W. and Kanungo, D.P., 2018. Evaluation of strength properties of sand modified with organic polymers. Polymers, 10(5): 499-514. https://doi.org/10.3390/polym10030287
  • Liu, J., Shi, B., Lu, Y., Jiang, H., Huang, H., Wang, G. and Kamai, T., 2012. Effectiveness of a new organic polymer sand-fixing agent on sand fixation. Environment Earth Science, 65: 589–595. https://doi.org/10.1007/s12665-011-1106-9
  • Middleton, H. E., 1930. Properties of soil which influence soil erosion. USDA Tech. Bull, 178: 6-1.
  • Mohanasrinivasan, V., Mishra, M., Paliwal, J.S., Singh, S.K., Selvarajan, E., Suganthi, V. and Devi, C.S., 2014. Studies on heavy metal removal efficiency and antibacterial activity of chitosan prepared from shrimp shell waste. Biotech, 4: 167-175. https://doi.org/10.1007/s13205-013-0140-6
  • Moshtagh, R., Moradi, N. and Gholami, H., 2023. The Effect of using of the two types of agricultural and marine waste biochar on some characteristics of a sandy soil. Iranian Scientific Association of Desert Management and Control, 10(4): 81-92. (In Persian). https://doi.org/10.22034/jdmal.2022.563479.1398
  • Naroui, A., Zamani, J., Koohestani, S. and Abbaszadeh Afshar, F., 2023. The Effect of two types of agricultural waste biochar on some physical properties and water repellency of soil. Journal of Water and Soil Resources Conservation (WSRCJ), 4(52): 55-65. (In Persian). https://doi.org/10.30495/wsrcj.2023.74395.11396
  • Nasimi, P., Karimi, A. and Motaghian, H., 2020. Effects of biochar produced from date palm’s leaves on saturated hydraulic conductivity and soil moisture coefficients of sandy clay loam soil. Iranian Water Research, 13(3): 161-171. (In Persian).
  • Nelson, P.N., Baldock, A., Clarke, P., Oades, J.M. and Churechman, G.J., 1999. Dispersed clay and organic matter in soil: their nature and associations. Australian Journal of Soil Research, 37(2): 289-316. https://doi.org/10.1071/S98076
  • Nooralivand, F. and Farrokhian Firouzi, A., 2023. The effect of time and wetting-drying cycles on durability of mulches in soil to control wind erosion. Journal of Water and Soil, 37(2): 295-314. (In Persian). https://doi.org/10.22067/jsw.2023.74277.1127
  • Page, A., Miller, R.H. and Keeney, D.R., 1982. Methods of soil analysis" Part 2: chemical and microbiological properties. American Society of Agronomy., Madison Wisconsin. USA.
  • parichehre, M., SadeghZadeh, F., Behmanyar, M.A. and Ghajar Sepanlu, M., 2017. Effects of rice straw and dicer biochars on chemical characteristics of clay-loam, saline-sodic soil. Journal of Water and Soil Science, 27(4): 1-49. (In Persian).
  • Peake, L.R., Reid, B.J. and Tang, X., 2014. Quantifying the influence of biochar on the physical and hydrological properties of dissimilar soils. Geoderma, 235: 182-190. https://doi.org/10.1016/j.geoderma.2014.07.002
  • Rasheed, S. M. K., 2016. The Effect of clay content and land use on dispersion ratio at different locations in Sulaimani Governorate Kurdistan region Iraq. Open Journal of Soil Science, 6: 1-8. https://doi.org/10.4236/ojss.2016.61001
  • Rizehbandi, E., Khademalrasoul, A. and Taghavi- Zahedi, M., 2020. Production of organic and mineral recombinant mulches and their effects on volumetric moisture of erodible soils. Iranian Journal of Research of Water and Soil, 51(8): 2023-2037. (In Persian). https://doi.org/10.22059/ijswr.2020.302174.668599
  • Shahabinejad, N., Mahmoodabadi, M., Jalalian, A. and Chavoshi, E., 2020. The influence of soil properties on the wind erosion rate at different regions of Kerman province. Journal of Water and Soil Science, 24(9): 209-222. (In Persian). https://doi.org/10.47176/jwss.24.3.6911
  • Sadeghi, S.H.R., Hazbavi, Z. and Kiani Harchegani, M., 2016. Controllability of runoff and soil loss from small plots treated by vinasse-produced biochar. Science of the Total Environment, 541: 483–490. https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2015.09.068
  • Sohi, S.P., Krull, E., Lopez-Capel, E. and Bol, R., 2010. A review of biochar and its use and function in soil. Elsevier Academic Press, 105: 47-82. https://doi.org/10.1016/S0065-2113(10)05002-9
  • Stoykova, M., Atanassova, I., Benkova, M., Simeonova, T., Nenova, L., Harizanova, M. and Atsenova, M., 2024. Positive effect of biochar application on soil properties: solubility and speciation of heavy metals in non-acidic contaminated soils near a steel metallurgical plant in southeastern Europe. Sustainability, 16(16): 6891. https://doi.org/10.3390/su16166891
  • Tang, H., Chen, M., Wu, P., Faheem, M., Feng, Q., Lee, X. and Wang, B., 2023. Engineered biochar effects on soil physicochemical properties and biota communities: A critical review. Chemosphere, 311: 137025. https://doi.org/10.1016/j.chemosphere.2022.137025
  • Takiguchi, Y., 1991. Chitosan-Jikken Manual, Advances in chitin science, proceedings from the Asia-Pacific. In: Chen R.H. and Chen H. C. Physical properties of chitinous material chitin. Gihodou Shupan Kabushki Kaisha, Japan, 1-7.
  • Van Zwieten, L., Kimber, S., Morris, S., Chan, K., Downie, A., Rust, J., Joseph, S. and Cowie, A., 2010. Effects of biochar from slow pyrolysis of papermill waste on agronomic performance and soil fertility. Plant and Soil, 327: 235-246. https://doi.org/10.1007/s11104-009-0050-x
  • Zhang, X., Qu, J., Li, H., La, S., Tian, Y. and Gao, L., 2020. Biochar addition combined with daily fertigation improves overall soil quality and enhances water-fertilizer productivity of cucumber in alkaline soils of a semi-arid region. Geoderma, 363(1): 114170. https://doi.org/10.1016/j.geoderma.2019.114170
  • Zhou, Y., Gao, B., Zimmerman, A.R., Fang, J., Sun, Y. and Cao, X., 2013. Sorption of heavy metals on chitosan-modified biochars and its biological effects. Chemistry Engineering Journal, 231: 512-51.
 

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 23


counter
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب