| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,081 |
| تعداد مقالات | 34,377 |
| تعداد مشاهده مقاله | 48,036,617 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 78,940,081 |
عکس العمل فیزیولوژیک خارشتر به مدیریت بقایای ریشه در زمان آیش | ||
| دانش علف‌های هرز ایران | ||
| مقاله 7، دوره 2، شماره 2، اسفند 1385، صفحه 84-95 اصل مقاله (248.06 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| محمد بازو بندی1؛ محمد براتی1؛ رسول صدرآبادی حقیقی2 | ||
| 1محقق | ||
| 2استاد | ||
| چکیده | ||
| بمنظور ارزیابی توان جوانه زنی بالقوه ریشههای ریزومی قطع شده خارشتر بهعنوان شاخصی از امکان رشد مجدد آن پساز اعمال مدیریت مکانیکی، آزمایشهای متعددی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی طی سال های 1384-85 به اجرا درآمد. مقاطع میکروسکپی ریشه تهیه گردید تا ماهیت ریزومی آن مشخصگردد. اثرات قطع ریشه در مزرعه مورد آزمون قرار گرفت. بدین منظور در یک مزرعه کاملا پوشیده از خارشتر، سه عمق 20 ،10 و 30 سانتیمتری شخم در طی فصل آیش اعمال گردید. 30 ،20 و 50 روز بعد از اعمال تیمارها تعداد ریشه های قطع شده ای که مجددا جوانه زده بودند ثبت گردید. توان رویش مجدد بخشپایینی ریشههای تیمار شده در عمق خاک نیز مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ریشه خارشتر از 4 عمق 20 ،10 ،0 و 30 سانتیمتری از سطح خاک در یک مزرعه با توزیع طبیعی گیاه ، قطع گردید. تاریخ جوانه زنی، ارتفاع گیاه، سطح سایه انداز کانوپی، تعداد شاخه ها و ماده خشکدر رویشهای مجدد 10 ،7 41 ،34 ،24 ،17 و 58 روز پساز اعمال تیمار ها یادداشت گردیدند. شاخصهای رشد ازجمله سرعت رشد گیاه و سرعت جوانه زنی نیز محاسبه گردیدند. نتایج نشان دادند که تفاوت معنی داری در توان جوانه زنی ریشه ها با طول قطع متفاوت در مزرعه وجود دارد..در عین حال هیچیک از ریزوم های کاشت شده در گلدان ها قادر به جوانه زنی نبودند. عمق قطع تاثیر معنیداری بر ویژگی های رشد این گیاه داشت. ارتفاع نهایی، سطح سایه اندازو وزن خشک تک بوته توسط افزایش عمق به شدت کاهش یافتند. میتوان نتیجه گرفت که با افزایش عمق قطع تا 30 سانتیمتر امکان مدیریت موفق تر خارشتر وجود خواهد داشت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انتقال مواد؛ علف های هرز؛ گیاهان چند ساله؛ خارشتر | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Physiological Response of Alhagi pseudoalhagi to Root Exhausting Management During Fallow Season | ||
| نویسندگان [English] | ||
| mohammad bazobandi1؛ mohammad barati1؛ rasoul sadrabadi haghighi2 | ||
| چکیده [English] | ||
| A series of experiments were conducted in Khorasan Agricultural and Natural Resources Research Center (Mashhad, Iran) to evaluate potential germination ability of detached rhizomatous roots as an index of recovery after mechanical management during 2005-2006. Microscopic cross sections were prepared to study the rhizomatous nature of the roots. Effects of the in situ root detaching were examined. Three depths of plough i.e. 10, 20 and 30cm were applied at a field highly infected with camelthorn (Alhagi pseudoalhagi) during fallow season. Samples were taken to record the number of germinated detached roots 20, 30 and 50 days after treatment. To quantify revival of mechanically treated rhizomes undetached from root bases, further experiments were performed during the fallow season of 2005. Camelthorn was cut off from 4 different soil depth i.e. 0, 10, 20 and 30 cm at an infected field with natural distribution. Date of germination, plant height, canopy shading area, number of shoots and dry matter were recorded at 7, 10,17, 24, 34, 41 and 58 days after treatment (DAT). Various physiological indices including plant growth rate and germination rate were determined. The results revealed that roots with various length of detachment at the field differ significantly in ability to recover. However, no germination in all pot experiments Correspondence to : M.bazoobandi, bazubandi@yahoo.com M.Bazoobandi et al 85 was recorded. Soil depth for cutting off roots could make significant differences on plant growth characteristics. Final shoot height was significantly reduced by depth of cutting. Almost the same pattern was recorded in case of canopy shading area and single plant dry matter. In conclusion, the deeper plow depth the more suppressed plants are, and as a consequence, we have better camelthorn management. | ||
| مراجع | ||
|
Bazoobandi, M. Faravani, M. and Akhavan, M., 2005. Annual report. Weed research priorities in Khorasan. Iranian Research Institute of Plant Protection,Agricultural Research and Education organization, Iran.P:2-5 Bottel, A. E., 1933. Introduction and control of camelthorn, Alhagi camelorum (Fisch.). Monthly Bulletin of the California State Department of Agriculture 22:261-263. Ghersa, C. M. and Holt, J. S. 1995. Using phenology prediction in weed management: a review. Weed Research 35: 461–470. Hatcher, P. E. and Melander, M. 2003. Combining physical, cultural and biological methods: prospects for integrated non-chemical weed management strategies. Weed Research 43: 303–322. Halil, K., Saneoka, H., Nehira, K., Rahmutulla, A., Premachandra, G. S. and Fujita, K. 1999. Effect of salinity on growth, photosynthesis and mineral composition in leguminous plant Alhagi pseudoalhagi (Bieb.). Soil Science and Plant Nutrition 45: 851-862. Hickman, J. C. 1993. The Jepson Manual: Higher Plants of California. UC Press, Berkeley, CA. Kassas, M. 1952. On the reproductive capacity and life cycle of Alhagi maurorum. Proc. Egyptian Acad. Science 8:114-122. Kerr, H. D., Robocker, W. C. Muzik, T. J. 1965. Characteristics and control of camelthorn. Weeds 13:156-163. M.Bazoobandi et al 95 Kluth, S. Kruess, and Tscharntke, T. 2003. Influence of mechanical cutting and pathogen application on the performance and nutrient storage of Cirsium arvense. Journal of Applied Ecology 40: 334–343. Marrs, R. H. Johnson, S. W. and Duc, M. G. 1998. Control of bracken and restoration of heathland. VII. The response of bracken rhizomes to 18 years of continued bracken control or 6 years of control followed by recovery. Journal of Applied Ecology. 35: 748-757. Monier, M. and Abd El-Ghani, 2000. Floristic and environmental relations in two extreme desert zones of western Egypt. Global Ecology & Biogeography 9: 499-516. Mortimer, A.M. P. D. Putwine and Macmahon D. J. 1978. A theoretical approach to the prediction of weed population size. Proc. British Crop Conference-Weeds 467-474. Parsons, W.T. and Culhbertson, E. G. 1992. Noxious Weeds of Australia. Inkata Press, Syndey, Australia. pp. 464-466. Rahimian, H. 1999. Final report. Ecology, Physiology and control of camelthorn. Iranian Research Institute of Plant Protection. Rashed, M. H. Najafi, H. and Akbarzadeh, M. 2001. Weed biology and control. Tehran University. Press. Pp404. Rask, A. M. and Andreasen, C. 2007. Influence of mechanical rhizome cutting, rhizome drying and burial at different developmental stages on the regrowth of Calystegi asepium. Weed Research 47: 84–93. Richardson, J. M. 1953. Camelthorn Alhagi camelorum (Fisch.) J. Dept. Agr. South Australia. 57:18-20. Sazvari, G. R. 2006. Seed Germination characteristics of camelthorn. MSc Thesis. Islamic Azad University, Mashad, Iran | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,143 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,246 |
||