| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,072 |
| تعداد مقالات | 34,299 |
| تعداد مشاهده مقاله | 47,087,074 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 77,999,911 |
مروری بر کنههای نهان استیگمای خانوادة Zetomotrichidae (Acari: Oribatida) گزارش شده از سراسر دنیا: ریخت‌شناسی، کلیدشناسایی، پراکنش و بوم‌شناسی | ||
| نامه انجمن حشره شناسی ایران | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 14 مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله مروری | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22117/jesi.2025.370342.1757 | ||
| نویسنده | ||
| محمدعلی اکرمی* | ||
| دانشگاه شیراز | ||
| چکیده | ||
| کنههای اُریباتید خانواده Zetomotrichidae (Acari: Oribatida) در زیستگاه‌های مختلف از جمله خاک، لاشبرگ، هوموس و خزه یافت شده و برخی صخره‌زی و یا غارزی هستند. این کنه‌ها با تنوّع گونه‌ای به‌نسبت پایین در نواحی مختلف کره زمین به ویژه پالئارکتیک، اورینتال و جنوب آفریقا پراکنده‌اند. تاکنون 16 جنس از کنههای این خانواده گزارش شده، که چهار جنس آن (Zetomotrichus، Mabulatrichus، Ghilarovus ،Iranotrichus ) از مناطق مختلف ایران جمع‌آوری شده است. آفریقای جنوبی با گزارش پنج جنس، رتبه اول در تعداد جنسها را دارا بوده و پس از آن، ایران در رتبه دوم قرار دارد. وجود یا عدم وجود صفاتی همچون شیار پشتی نوتوگاستر، تزئینات پوشش بدن (به صورت خطوط طولی یا سروتگومنت)، دندانه در تکتوم خرطوم، کاستودیوم، لوب‌های هم‌پوشان در تکتوم عقبی نوتوگاستر، اندام گلابیشکل و شکاف نوتوگاستری ia، و همچنین شکل موی نوتوگاستری c2، ویژگی پاهای چهارم (معمولی یا مناسب برای جهش)، شکل موهای اپیمری به ویژه 1a و تعداد موهای جنسی، مخرجی و کنارمخرجی از جمله صفات مهم در تفکیک جنس‌های این خانواده به‌شمار می‌روند. در این مقاله فون کنههای اُریباتید خانوادة Zetomotrichidae مورد بازنگری قرار گرفته است. از تمام مقالات چاپ شده در مورد این خانواده از سال 1934 تا 2024 میلادی استفاده شده است. نمونههای مورد بررسی در ایران (در حدود 150 عدد کنه به صورت اسلاید میکروسکوپی) متعلق به یک دورة بیست ساله از سال 1383 تا 1403 شمسی از مناطق مختلف ایران هستند که همگی آنها در مجموعة کنهشناسی بخش گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز نگهداری میشوند. از تعداد 43 گونة معرفی شده از کنههای این خانواده، هفت گونه از ایران گزارش شدهاند. کلیدی برای شناسایی جنسها و گونههای یافت شده در سراسر دنیا ارائه شده است. اسامی تمامی جنسها همراه با موقعیت دقیق جغرافیایی (طول و عرض جغرافیایی) بر روی نقشه‌ها درج شدهاند. در مقالة حاضر علاوه بر ارائة مختصر ریخت‌شناسی جنسها، به مناطق انتشار و بوم‌شناسی کنههای این خانواده نیز اشاره شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| فون؛ کنههای سوسک مانند؛ اندام گلابیشکل؛ پای جهنده؛ پراکنش | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A review of the cryptostigmatic mites of the family Zetomotrichidae (Acari: Oribatida) worldwide: morphology, identification key, distribution and ecology | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammadali Akrami | ||
| Shiraz Univ. | ||
| چکیده [English] | ||
| Oribatid mites of the family Zetomotrichidae (Acari: Oribatida) have been found in various habitats, including soil, litter, humus and moss; some of them are saxicolous or cavernicolous. These mites have a relatively low species diversity and are distributed across different regions of the world, particularly in the Palaearctic and Oriental regions as well as South Africa. To date, 16 genera belong to this family have been reported, which four of them— Zetomotrichus, Mabulatrichus, Ghilarovus and Iranotrichus— have been collected from various parts of Iran. South Africa, with five genera reports, exhibits the highest genus diversity, followed by Iran. Presence or absence of characters such as dorsosejugal furrow, ornamentation of the body surface (e.g., longitudinal lines or cerotegument), rostral indentation, custodium, overlapping lobes on the posterior tectum of the notogaster, pyriform organ, notogastral lyrifissure ia, as well as shape of the notogastral seta c2, morphology of the legs IV (either typical or modified for jumping), form of the epimeral setae, especially 1a, and number of the genital, anal and adanal setae are among the key features used to distinguish the genera within this family. In this paper, the global fauna of oribatid mites of the family Zetomotrichidae has been reviewed. All available literature published between 1934 and 2024 has been reviewed. The Iranian samples (approximately 150 individual mites on microscope slides), studied over a twenty-year period (2004 to 2014), and were collected from various regions of the country. All the specimens are preserved in the acarology collection of the Department of Plant Protection, School of Agriculture, Shiraz University. Among the 43 known species of this family, seven species have been reported from Iran. A global key for the identification of genera and species has been provided. The names of all genera are displayed on the maps, along with their precise geographical coordinates (latitude and longitude). In addition to a brief morphological description of each genus, the distribution and ecological information of these mites have also been discussed. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Fauna, beetle mites, pear-shaped organ, jumping leg, distribution | ||
| مراجع | ||
|
Akrami, M. A. (2015) An annotated checklist of oribatid mites (Acari: Oribatida) of Iran. Zootaxa 3963(4), 451–501. https://doi.org/10.11646/zootaxa.3963.4.1
Akrami, M. A. & Bastan, S. R. (2012) Report of the second genus and species of oribatid mites of the family Zetomotrichidae (Acari, Oribatida) from Iran. Journal of Entomological Society of Iran 32(2), 131‒132. [In Persian with English summary]
Akrami, M. A. & Bayartogtokh, B. (2023) The first record of Ghilarovus humeridens Krivolutsky (Acari, Oribatida, Zetomotrichidae) from Iran with a supplementary description. Persian Journal of Acarology 12(4), 495‒504. https://doi.org/10.22073/pja.v12i4.82390
Akrami, M. A. & Behmanesh, M. (2013) A new species of the family Zetomotrichidae (Acari: Oribatida) from Iran. Persian Journal of Acarology 2(1), 1‒7. https://doi.org/10.22073/pja.v2i1.9943
Akrami, M. A. & Coetzee, L. (2007) Mabulatrichus iranicus (Acari: Oribatida: Zetomotrichidae): a new species from Iran. Systematic & Applied Acarology 12(3), 245‒252. https://doi.org/10.11158/saa.12.3.10
Akrami, M. A. & Coetzee, L. (2022) Iranotrichus crassisetosus gen. nov., sp. nov. (Acari: Oribatida: Zetomotrichidae) from central Iran. Systematic & Applied Acarology 27(11), 2333‒2346. https://doi.org/10.11158/saa.27.11.15
Akrami, M. A. & Saboori, A. (2021) Acari of Iran. vol. 2: Oribatid mites. (2nd ed). 558 pp. University of Tehran Press, Tehran. [In Persian]
Aoki, J. I. & Hirauchi, Y. (2000) Two new species of the family Zetomotrichidae (Acari: Oribatida) from Japan. Species diversity 5(4), 351‒359. https://doi.org/10.12782/specdiv.5.351
Balogh, J. (1961) Identification keys of world oribatid (Acari) families and genera. Acta Zoologica Academiae Scientiarium Hungaricae 7(3‒4), 243‒344.
Balogh, J. & Balogh, P. (1984) A review of the Oribatuloidea Thor, 1929 (Acari: Oribatei). Acta Zoologica Academiae Scientiarum Hungaricae 30, 257‒313.
Balogh, J. & Mahunka, S. (1977) New data to the knowledge of the oribatid fauna of Neogea (Acari) II. Acta Zoologica Academiae Scientiarium Hungaricae 23(3‒4), 247‒265. https://doi.org/10.5962/bhl.part.91385
Bayartogtokh, B. & Smelyansky, I. E. (2007) Oribatid mites of the genus Ghilarovus (Acari: Oribatida: Zetomotrichidae) from Russia and Mongolia with remarks on ecology and biogeography of known species. Acarologia 47(1‒2), 79‒97.
Behan-Pelletier, V. M. & Knee, W. (2019) Ghilarovus robisoni n. sp., first record of Zetomotrichidae (Acari, Oribatida) from North America. Acarologia 59(2), 226‒241. https://doi.org/10.24349/acarologia/20194327
Bernini, F. (1978) Notulae Oribatologicae XVIII. Oglasacarus oglasae n. gen., n. sp., un nuovo Zetomotrichidae raccolto sull'isola di Montecristoforo (Acarida, Oribatida). Redia 61, 273‒289.
Coetzee, L. (1993) New genera and species of the family Zetomotrichidae Grandjean, 1954 (Acari, Oribatida, Oripodoidea) from South Africa. Navorsinge van die Nasionale Museum, Bloemfontein 9, 133‒179.
Coetzee, L. (1995) A new species of the genus Saltatrichus Coetzee, 1993 (Acari, Oribatida, Zetomotrichidae) from South Africa. Navorsinge van die Nasionale Museum, Bloemfontein 11(1), 1‒12.
Coetzee, L. (2003) A new genus and species Floritrichus louisbothai (Acari, Oribatida, Oripodoidea, Zetomotrichidae) from South Africa. Navorsinge van die Nasionale Museum, Bloemfontein 19(5), 93‒100.
Covarrubias, R. (1969) Observations on the genus Mikizetes (Oribatei). Acarologia, 11(4), 828‒846.
Ebrahimi, F. & Akrami, M. A. (2015) Oribatid mites (Acari: Oribatida) associated with pastures of Shiraz township, Fars province, Iran. Linzer biologische Beiträge 47(1), 491‒503.
Ermilov, S. G., Hugo-Coetzee, E. A., Khaustov, A. A. & Theron, P. D. (2019) Oribatid mites (Acari, Oribatida) inhabiting termite nests in the Faan Meintjes Nature Reserve (South Africa). Systematic & Applied Acarology 24(9), 1783‒1798. https://doi.org/10.11158/saa.24.9.14
Fujikawa, T. (2005) A new species of Zetomotrichidae from Shikoku Island in Nippon (Acari: Oribatida). Acarologia 45(4), 341‒347.
Grandjean, F. (1934) Oribates de l'Afrique du Nord (2me Série). Bulletin de la Société d'Histoire Naturelle de l'Afrique du Nord 25, 235‒252.
Grandjean, F. (1954) Zetomotrichus lacrimans Acarien sauteur (Oribate) (Acari. Zetomotrichidae). Annales de la Société entomologique de France 123, 1‒16.
Hammer, M. (1958) Investigations on the oribatid fauna of the Andes Mountains. I. The Argentine and Bolivia. Biologiske Skrifter Det Kongelige Danske Videnskabernes Selskab 10(1), 1‒129.
Hammer, M. (1977) Investigations on the Oribatid fauna of north-west Pakistan. Biologiske Skrifter Det Kongelige Danske Videnskabernes Selskab 21(4), 1‒77.
Khanbekyan, Yu. R. (1990) On representatives of the family Zetomotrichidae from Armenia: Desertozetes metsamoricus gen. nov., sp. nov. and Ghilarovus armenicus sp. nov. (Acariformes, Oribatei). Doklady Nacionalnaja Akademii Nauk Armenii Erevan 91(2), 86‒90. [In Russian]
Khanjani, M. (1996) Mites (Acari) associated with Fabaceae plants in Hamedan province and functional responses of Anystis baccarum (L.) and Erythraeus sp. to developmental stages of Tetranychus turkestani (U. & N.). Ph.D. Thesis, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran. [In Persian].
Krivolutsky, D. A. (1966) On the oribatid mites (Oribatei, Acariformes) of the soils of Central Asia. Zoologicheskii Zhurnal 45, 1628–1639. [In Russian with English summary]
Krivolutsky, D.A. (1974) New oribatid mites of the USSR. Zoologicheskii Zhurnal 53(12), 1880‒1885. [in Russian with English summary]
Krivolutsky, D.A. (1975) Family Zetomotrichidae. In: Ghilarov, M. S. & Krivolutsky, D. A. (eds) A Key to the Soil-inhabiting Mites. Sarcoptiformes. Nauka, Moskva. pp. 260‒262. [in Russian]
Krivolutsky, D. A. & Karppinen, E. (2006) Armored mites of the Zetomotrichidae family in the arid belt of the Palaearctic. Arid Ecosystems 12(29), 59‒62.
Krivolutsky, D. A. & Smeljanski, I. E. (1997) A family of oribatid mites new to Russia (Zetomotrichidae) from the Southern Urals. Doklady Academii Nauk 355(4), 571‒574. [in Russian, with English translation]
Lee, D. C. & Pajak, G. A. (1987) Anoplozetes, a new genus of Zetomotrichidae (Acarida: Cryptostigmata) from South Australia. Transactions of the Royal Society of South Australia 111(1‒2), 99‒103.
Mahunka, S. (1983) Neue und interessante Milben aus dem Genfer Museum XLV. Oribatida Americana 6: Mexico II (Acari). Revue suisse de Zoologie 90(2), 269‒298.
Mahunka, S. (1985) Neue und interessante Milben aus dem Genfer Museum. LIV. Oribatids from South India I (Acari: Oribatida). Revue suisse de Zoologie 92(2), 367‒383.
Mahunka, S. (1989) New and interesting mites from the Geneva museum LXV. Oribatids of Sumatra (Indonesia) I (Acari: Oribatida). Revue suisse de Zoologie 96(3), 673‒696.
Mahunka, S. (1993) Hungaromotrichus baloghi gen. et sp. n. (Acari: Oribatida), and some suggestions to the faunagenesis of the Carpathian Basin. Folia Entomologica Hungarica 54, 75‒83.
Mahunka, S. & Mahunka‐Papp, L. (2009) New and little known oribatids from Kenya, with descriptions of two new genera (Acari: Oribatida). Journal of Natural History 43(11‒12), 737‒768. https://doi.org/10.1080/00222930802610451
Mohammadi Khoramabadi, A. & Akrami, M. A. (2007) Introduction of some oribatid mites of Darab region, Fars province, southern Iran. Proceeding of the 4th African Acarology Symposium, Yasmine Hammamet, Tunisia, p. 6.
Murvanidze, M. (2014) Oribatid mites of Georgian (Caucasus) caves including the description of a new species of Ghilarovus Krivolutsky, 1966. International Journal of Acarology 40(6), 463‒472. http://dx.doi.org/10.1080/01647954.2014.950604
Nakamura, Y. N., Fukumori, S. & Fujikawa, T. (2010) Oribatid fauna (Acari, Oribatida) from the Kumaya cave of Iheya village in Central Ryukyu arc, South Japan, with a description of several new species. Acarologia 50(4), 439‒477. https://doi.org/10.1051/acarologia/20101988
Norton, R. A. & Behan-Pelletier, V. M. (2009) Oribatida. Chapter 15. In: Krantz, G. W. & Walter, D. E. (eds) A Manual of Acarology. Lubbock, Texas Tech University Press, pp. 430‒564.
Schatz, H., Behan-Pelletier, V. M., OConnor, B. M. & Norton, R. A. (2011) Suborder Oribatida van der Hammen, 1968. In: Zhang, Z.-Q. (ed.) Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness. Zootaxa 3148, 141‒148. https://doi.org/10.11646/zootaxa.3148.1.26
Subias, L. S. & Pérez-Iñigo, C. (1977) Notes sur les Oribates d’Espagne I. Description de Ghilarovus hispanicus n. sp. et quelques considérations sur les Zetomotrichidae (Acari, Oribatei). Acarologia 18(4), 729‒739.
Tseng, Y. H. (1982) Taxonomical study of oribatid mites from Taiwan (Acarina: Astigmata) (I). Chinese Journal of Entomology 2(1), 53‒106.
Walter, D. E. & Krantz, G. W. (2009) Collecting, rearing and preparing specimens. In: Krantz, G. W. & Walter, D. E. (eds). A manual of Acarology. (3rd ed). Texas Tech University Press, Texas, USA. pp. 83‒96.
Yamamoto, Y. & Aoki, J. (2000) Six new species of oribatid mites from Mt. Jizushan and Mt. Xuerefeng, Yunnan Province in China (Acari: Oribatida). Taxonomical Studies on the Soil Fauna of Yunnan Province in Southwest China. Tokai University Press, Tokyo, 13‒22. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |
||