خسروی پور, بهمن, سواری, مسلم, نجات, سید جعفر. (1404). شناسایی و تحلیل پیشرانهای توسعه آموزش تغییرات اقلیمی در آموزش عالی کشاورزی (مطالعه موردی: دانشگاههای منتخب ایران). سامانه مدیریت نشریات علمی, (), -. doi: 10.22092/jaear.2025.370511.2073
بهمن خسروی پور; مسلم سواری; سید جعفر نجات. "شناسایی و تحلیل پیشرانهای توسعه آموزش تغییرات اقلیمی در آموزش عالی کشاورزی (مطالعه موردی: دانشگاههای منتخب ایران)". سامانه مدیریت نشریات علمی, , , 1404, -. doi: 10.22092/jaear.2025.370511.2073
خسروی پور, بهمن, سواری, مسلم, نجات, سید جعفر. (1404). 'شناسایی و تحلیل پیشرانهای توسعه آموزش تغییرات اقلیمی در آموزش عالی کشاورزی (مطالعه موردی: دانشگاههای منتخب ایران)', سامانه مدیریت نشریات علمی, (), pp. -. doi: 10.22092/jaear.2025.370511.2073
خسروی پور, بهمن, سواری, مسلم, نجات, سید جعفر. شناسایی و تحلیل پیشرانهای توسعه آموزش تغییرات اقلیمی در آموزش عالی کشاورزی (مطالعه موردی: دانشگاههای منتخب ایران). سامانه مدیریت نشریات علمی, 1404; (): -. doi: 10.22092/jaear.2025.370511.2073
شناسایی و تحلیل پیشرانهای توسعه آموزش تغییرات اقلیمی در آموزش عالی کشاورزی (مطالعه موردی: دانشگاههای منتخب ایران)
1استاد و عضو هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابعطبیعی خوزستان
2دانشیار و عضو هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابعطبیعی خوزستان
3دانشجوی مقطع دکتری، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابعطبیعی خوزستان
چکیده
در مواجهه با چالشهای بیسابقه تغییرات اقلیمی، این پژوهش به شناسایی و اولویتبندی پیشرانهای توسعه آموزش تغییرات اقلیمی در نظام آموزش عالی کشاورزی ایران پرداخته است. دیدمـان تحقیـق آمیختـه و بـه لحاظ هـدف کاربردی با رویکرد اکتشـافی بـود. با بهرهگیری از یک رویکرد ترکیبی (کیفی-کمی) و در چارچوب آیندهپژوهی، دادهها از طریق مصاحبههای نیمهساختاریافته با اعضای هیئت علمی گردآوری و با استفاده از تحلیل مضمون پردازش شد که منجر به استخراج ۴۰ مضمون پایه، ۲۳ مضمون سازماندهنده و ۸ مضمون فراگیر گردید. در مرحله کمی، با به کارگیری روش تحلیل ساختاری میکمک و نظرسنجی از ۱۵ خبره، پیشرانهای هشتگانه مرحله قبل در چهار دسته راهبردی، مؤثر، مستقل و وابسته اولویتبندی و تحلیل شدند. یافتهها حاکی از پایداری سامانه آموزش تغییرات اقلیمی و شناسایی «آموزش و تربیت نیروی انسانی» به عنوان کلیدیترین پیشران راهبردی بود. پیشرانهای مؤثر شامل «حکمرانی و ساختار نهادی»، «ارزیابی مستمر و تضمین کیفیت آموزش»، «عدالت آموزشی»، «محتوای آموزشی و برنامه درسی» و «آیندهنگری و توسعه پایدار» شناسایی شدند. پیشران «تعامل و ارتباطات» در دسته متغیرهای مستقل و «پژوهش و نوآوری» به عنوان متغیر وابسته طبقهبندی شدند. این نتایج بر لزوم اتخاذ یک نگرش سیستماتیک و همهجانبه که همزمان بر توانمندسازی نیروی انسانی، بهبود ساختارهای حکمرانی و کیفی و تقویت پیوند بین آموزش، پژوهش و جامعه متمرکز است، تأکید میکند تا آموزش تغییرات اقلیمی بتواند نقش خود را در ایجاد تابآوری و پایداری کشاورزی ایفا نماید.
Identification and Analysis of Drivers for the Development of Climate Change Education in Agricultural Higher Education (Case Study: Selected Iranian Universities)
1Professor & faculty member, Department of Agricultural Extension & Education, Khuzestan Agricultural Sciences & Natural Resources University
2Doctor of Philosophy Professor (Associate) at Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Iran
3PhD student, Department of Agricultural Extension & Education, Khuzestan Agricultural Sciences & Natural Resources University
چکیده [English]
Facing the unprecedented challenges of climate change, this research aimed to identify and prioritize the drivers for developing climate change education within Iran's agricultural higher education system. The study employed a mixed-methods design, was applied in its purpose, and exploratory in approach. Using a combined qualitative-quantitative approach within a futures studies framework, data were collected through semi-structured interviews with faculty members and analyzed using thematic analysis, resulting in the extraction of 40 basic themes, 23 organizing themes, and 8 global themes. In the quantitative phase, using MICMAC structural analysis and a survey of 15 experts, the eight drivers identified in the previous phase were prioritized and analyzed into four categories: strategic, effective, independent, and dependent. The findings indicate the stability of the climate change education system and identify "Education and Human Resource Development" as the most crucial strategic driver. Effective drivers included "Governance and Institutional Structure," "Continuous Evaluation and Quality Assurance of Education," "Educational Equity," "Educational Content and Curriculum," and "Foresight and Sustainable Development." The "Interaction and Communication" driver was classified as an independent variable, while "Research and Innovation" was categorized as a dependent variable. These results emphasize the necessity of adopting a systematic and comprehensive approach that simultaneously focuses on empowering human resources, improving governance and quality structures, and strengthening the connection between education, research, and society. This will enable climate change education to fulfill its role in building agricultural resilience and sustainability.