- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,727 |
| تعداد مقالات | 31,057 |
| تعداد مشاهده مقاله | 28,352,135 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,272,491 |
روند توسعه بیماری سفیدک پودری در مزارع چغندر قند در استان اصفهان | ||
| چغندرقند | ||
| مقاله 2، دوره 30، شماره 1، فروردین 1393، صفحه 25-13 اصل مقاله (648.82 K) | ||
| نوع مقاله: کامل علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jsb.2014.5467 | ||
| نویسندگان | ||
| مهدی نصراصفهانی* 1؛ محمد علی کریم خواه2؛ زهرا زارعی2 | ||
| 1دانشیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان | ||
| 2کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان | ||
| چکیده | ||
| کشت چغندرقند در استان اصفهان از اهمیت خاصی برخوردار است. یکی از عوامل محدودکننده این محصول استراتژیک بیماری سفیدک پودری میباشد. جهت بررسی وضعیت آلودگی مزارع چغندرقند به بیماری سفیدک پودری در این استان به نمونهبرداری از نقاط مهم چغندرکاری شامل اصفهان، سمیرم، فریدن و کمشچه در دو سال 1388 و 1389 اقدام گردید. برای تعیین شدت آلودگی، در هر منطقه ده مزرعه مشخص گردیده و در شش مرحله مورد ارزیابی قرار داده شدند. شدت بیماری بر اساس صفر تا 100 اندازهگیری شد. نتایج حاصل از بررسی سفیدک پودری در مزارع چغندرقند در چهار منطقهی مورد مطالعه، نشان داد که در مجموع، میانگین شدت بیماری در مزارع مورد مطالعه در هر منطقه متفاوت و با به طور معنیدار از یکدیگر متمایز بودند. بیشترین شدت آلودگی در منطقه اصفهان و سمیرم به ترتیب 30/50 و31/46 درصد و کمترین شدت بیماری در دو منطقه کمشچه و فریدن به ترتیب 94/18 و44/14 درصد محاسبه شد. بیماری در مناطق اصفهان، فریدن، سمیرم و کمشچه از مرداد ماه شروع میشود. در اصفهان از اواسط شهریور ماه تا اواسط مهر ماه، در فریدن شهریور ماه، در سمیرم اوایل شهریور ماه و کمشچه در مهرماه به اوج خود میرسد. شدت بیماری در اصفهان و کمشچه تا آبان ماه و در فریدن و سمیرم تا اواخر مهر ماه تدریجاً ادامه داشت. فرم جنسی عامل بیماری در اواخر فصل به صورت نقاط سیاه رنگ (کلیستوتسیوم) مشاهده گردید. مطالعات میکروسکوپی تولید آسکوسپورها را در منطقه تأیید نمود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| چغندرقند؛ سفیدک پودری؛ کلیستوتسیوم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Progressive pattern of powdery mildew disease in sugar beet fields in Isfahan province | ||
| نویسندگان [English] | ||
| M. Nasr Esfahani1؛ M.A. Karimkhah2؛ Z. Zarei2 | ||
| 1Associate professor Plant Pests and Diseases Research Institute Isfahan | ||
| 2Ms Experts Plant Pests and Diseases Research Institute Isfahan | ||
| چکیده [English] | ||
| Sugar Beet cultivation is of great importance in Isfahan province. Powdery mildew is a major limiting factor to sugar beet. To evaluate powdery mildew status in sugar beet fields, samples were collected from main sugar beet growing areas including, Isfahan, Semirom, Farydan and Komsheche during 2009-10. In order to determine the disease severity, in each region, samples were taken at six growth stages from 10 fields. Disease severity was measured based on 0 -100 scale. Results showed significant difference among fields in each location in relation to disease severity. The highest rate of disease was found in Isfahan and Semirom with 50.30 and 46.31%, respectively, whereas in Komsheche and Freydan it was 18.94 and 14.44%, respectively. In all studied regions, the disease progress began from first week of August and reached to its maximum level in the first week of September up to first week of October in Isfahan. In Fraydan, Semirom, and Komsheche, the maximum level was recorded in September, early September, and last week of September, respectively. The disease severity continued up to last week of October in almost all regions. The sexual stage was observed as black points (cleistothecium) at the last stages of the growth. Miscroscopic studies confirmed the production of ascospores in the region. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Cleisthecium, Powdery mildew, sugar beet | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
Ahmadinejad A. Studies on powdery mildew of sugar beet. Iranian Journal of Plant Pathology. 1971; 9(2): 20-25. (in Persian, abstract in English)
Anonymous. Diseases Assessment Manuel for Crop Variety Triales. Natio. Ins. Agric. Bot. Cambridge. 1985; CB3OLE.
Asher M, Williams G. Controlling leaf disease: powdery mildew. British Sugar Beet Review. 1992; 60: 35-37.
Asher M. Forecasting powdery mildew. British Sugar Beet Review. 1990; 58: 35-37.
Asher M. Disease in 2001 and their control. British Sugar Beet Review. 2002; 70: 30-33.
Asher M. Investigation on the infection yield loss relations for sugar beet powdery mildew, Erysiphy betae (vanha) wetzien, under differing susceptibility. Universidad Bonn. 1979; Germany, 109 p.
Basati J, Mesbah M, Karimzadeh G, Sadeghiyan SY. Genetical analysis of resistance to powdery mildew on sugar beet. 2005; Journal of Sugar beet, 21(2): 105-122. (in Persian, abstract in English)
Behdad E. Phytopathology and Import ant Diseases of Iran. Atre Etrad Publications. 2006; pp 785.(in Persian)
Cock DA and Scott, RK. The sugar beet crop. First edition: Chapman and Hall. 1993; pp 675.
Cousens R. Misinterpretation of results in weed research through inappropriate use of statistics. Weed Res. 1988; 28: 281-284.
Ershad D. Fungi of Iran. Ministry of Jihad-e- Agriculture, Agricultural Research, Education and Extention Organization. 2009; pp 535.
Anonymous. FAOSTAT Database results from FAO website. 2010; http://apps.fao.org/servlet/Xte Servlet.
Jafary A. Powdery mildew of Iran. Iranian Journal of plant Pathology. 1970; 6 (3 and 4).) in Persian)
Lewellen RT, Schrandt JK. Inheritance of powdery mildew resistance in sugar beet derived from Beta vulgaris subsp.maritima .Plant Disease. 2001; D- 2001 – 0413-01R (on-line).
Mohammadi Gooltape E, Pakdaman B, and Rezaee Danesh. Pests and Diseases of Sugar Beet, Tarbiyat Modares University.1999; pp 278. ) in Persian)
Nasr Esfahani M. Principle of Diagnostic Techniques in Plant Pathology. Gholami Publication, Theran. 2010; PP 294. )in Persian)
Ruppel EG, Hill FJ, Mumford, E. Epidemiological observation on the sugar beet powdery mildew, epiphytotic in western U.S.A.. Plant Disease Reporter. 1975; 59: 283-285.
SAS Institute. SAS/STAT User’s Guide. Version 9.1.3. 2004; Cary: SAS Institute Inc.
Schweizer, EE, May MJ. Weeds and weed control. The sugar beet crop. First edition Chapman and Hall. Chapter. 1993; 12: 485-519.
Schweizer EE. Common lambsquarters (Chenopodium album) interference in sugar beets (Beta vulgaris). Weed Sci. 1983; 31: 5-8.
Shaykholeslami M, Okhovate SM, Hajarod G, Sharifi Tehrani E, Javankhah M. Genetical diversity of Erysiphye betae. Study on genetic diversity of Iranian populations of Erysiphe betae (Vanha) Weltzien causal agent of sugar beet powdery mildew using rDNA-RFLP method. Journal of Sugar Beet. 2004; 20(2): 149-159. (in Persian, abstract in English)
Shaykholeslami M, Okhovate SM, Hajarod G, Sharifi Tehrani E, Javankhah M. Studies on Sustainability of Erysiphye betae. Powdery mildew of sugar beet in Karaj and Ghazvin regions, Iranian Journal of Agri Science. 2005; 36(6):1381-1389. (in Persian, abstract in English) | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,040 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,618 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب