| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,110 |
| تعداد مقالات | 34,666 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,823,018 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 80,169,687 |
بررسی پایداری عملکرد علوفه 18 ژنوتیپ Agropyron elongatum با استفاده از مدل AMMI در دو محیط تنش و بدون تنش | ||
| تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران | ||
| مقاله 5، دوره 18، شماره 1، شهریور 1389، صفحه 45-54 اصل مقاله (232.96 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| محسن فرشادفر* ؛ فرزاد مرادی؛ علی محبی؛ هوشمند صفری | ||
| چکیده | ||
| اطلاع در مورد ساختار اثر متقابل ژنوتیپ × محیط در برنامههای اصلاحی برای بررسی پایداری و سازگاری ژنوتیپها بسیار مهم است. این تحقیق از میانگین عملکرد علوفه 18 ژنوتیپ Agropyron elongatum در آزمایشی بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و دو محیط آبی (بدون تنش) و دیم (تنش) در ایستگاه تحقیقات اسلامآباد غرب وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه به مدت سه سال زراعی (83، 84 و 86) اجرا گردید. براساس نتایج تجزیه واریانس اختلاف معنیداری (05/0 p<) بین ژنوتیپها مشاهده شد. اثر متقابل ژنوتیپ × محیط معنیدار نشد ولی دو مؤلفه اول اثر متقابل(IPCA1 & IPCA2) نسبت به نویز (باقیمانده)، اختلاف بسیار معنیداری (01/0 p<) نشان دادند و بهترتیب 92/59% و 38/29% از مجموع مربعات اثر متقابل را توجیه کردند. ژنوتیپهای 10 و 15 دارای بیشترین عملکرد علوفه به میزان 49/4 و 50/4 تن در هکتار و ژنوتیپهای 1 و 16 دارای کمترین عملکرد علوفه به میزان 49/3 و 14/14 تن در هکتار بودند. در مدل AMMI1 ژنوتیپها ی 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9، 11 و 17 دارای بیشترین پایداری عمومی بودند و در مدل AMMI2 ژنوتیپهای 3، 6، 11 و 17 بیشترین سازگاری خصوصی را با محیط تنش نشان دادند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| اثر متقابل ژنوتیپ × محیط؛ آگروپیرون؛ پایداری؛ مدل AMMI؛ تنش | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigation of yield stability of 18 Agropyron elongatum genotypes, in stress and non-stress environments, using AMMI model | ||
| نویسندگان [English] | ||
| mohsen farshadfar؛ farzad moradi؛ ali mohebbi؛ hooshmand safari | ||
| چکیده [English] | ||
| Understanding genotype * environment interaction structure for investigating genotypes stability and adaptation is very important in plant breeding programs. Study was carried out on 18 genotypes of Agropyron elongatum performance based on randomized complete block design with three replications during three years (2004, 2005 and 2007) at two environments, dry(stress) and irrigated environments (non-stress). The experiment was conducted at Islam Abade Gharb Research station, Kermanshah, Iran. Results of analysis of variance showed significant differences (p<0.05) between the studied genotypes. Genotype × environment interaction was not significant but the first and second components of interaction (IPCA1 & IPCA2) were highly significant (p<0.01) and justified 59.92% and 29.38% of the G×E interaction SS, respectively. Mean comparison for forage yield revealed that the genotypes 10 and 15 had the highest (4.49 and 4.50 t ha-1, respectively) and genotypes 1 and 16 had the least (3.14 and 3.49 t ha-1, respectively) forage yields. AMMI1 model showed that genotypes 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 11 and 17 had the highest general stability and AMMI2 model showed genotypes 3, 6, 11 and 17 had the highest specific adaptation to the stress environment. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Genotype × environment interaction, Agropyron elongatum, Stability, AMMI model, Stress | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,364 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 677 |
||