| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,049 |
| تعداد مقالات | 34,082 |
| تعداد مشاهده مقاله | 46,533,934 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 77,582,301 |
مدیریت گل جالیز مصری (Phelipanche aegyptiaca (Pers.) Pomel) با استفاده از کودهای نیتروژن در گوجه‌فرنگی (Lycopersicon esculentum L.) | ||
| دانش علف‌های هرز ایران | ||
| مقاله 9، دوره 4، شماره 2، اسفند 1387، صفحه 79-89 اصل مقاله (397.28 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| سیروان بابایی1؛ حسن علیزاده2؛ محمدرضا جهان سوز2؛ حمید رحیمیان مشهدی2؛ مهدی مین باشی معینی3 | ||
| 1کارشناسی ارشد | ||
| 2استاد دانشگاه | ||
| 3محقق | ||
| چکیده | ||
| به منظور بررسی اثر چند نوع کود شیمیایی بر کنترل گل جالیز در گوجه‌فرنگی، پژوهشی در بخش تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه تهران طی سالهای 1387 و 1388 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارها شامل کودهای اوره، نیترات آمونیوم و فسفات آمونیوم هر یک در مقادیر 150 و 300 کیلوگرم در هکتار و سولفات آمونیوم در مقادیر 250 و 500 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمارهای سولفات آمونیوم 250 کیلوگرم در هکتار و فسفات آمونیوم 150 کیلوگرم در هکتار بهترین عملکرد گوجه‌فرنگی داشتند و از نظر آماری با شاهد بدون گل جالیز تفاوت معنی‌داری نداشتند. تیمارهای فسفات آمونیوم و اوره 150 کیلوگرم در هکتار و سولفات آمونیوم 250 کیلوگرم در هکتار نیز بیشترین وزن خشک اندام هوایی و ریشه گوجه‌فرنگی و نیترات آمونیوم 150 و 300 کیلوگرم در هکتار کمترین مقدار وزن خشک ریشه گوجه‌فرنگی را داشتند. وزن خشک اندام هوایی و غده گل جالیز در تیمارهای فسفات آمونیوم 150 و 300 کیلوگرم در هکتار بیشترین مقدار نسبت به شاهد دارای گل جالیزبود و تیمارهای نیترات آمونیوم 150 و 300 کیلوگرم در هکتار کمترین مقدار نسبت به شاهد بودند. سولفات آمونیوم به میزان 250 کیلوگرم در هکتار تاثیر معنی داری بر کاهش اتصال و رشد گل جالیز و همچنین بهبود عملکرد و صفات گوجه فرنگی نسبت به شاهد دارای گل جالیز داشت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سولفات آمونیوم؛ فسفات آمونیوم؛ نیترات آمونیوم؛ اوره | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Managing Egyptian Broomrape (Phelipanche aegyptiaca (Pers.) Pomel) Using Nitrogen Fertilizer in Tomato (Lycopersicon esculentum L.) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| servan babaei1؛ hassan alizadeh2؛ mohammad jahan souz2؛ hamid rahimian mashahadi2؛ mahdi minbashi moeini3 | ||
| چکیده [English] | ||
| An outdoor pot-experiment was conducted to evaluate the effect of various fertilizers on reduction Phelipanche aegyptiaca damage in tomato at Research Farm of University of Tehran, Karaj, during 2008 and 2009. Experimental design was a randomized complete block with four replications. Treatments comprised ammonium nitrate, ammonium phosphate and urea each at rates of 150 and 300 kg/ha and ammonium sulfate at 250 and 500 kg/ha. In this research control pot for the first year was sowing Phelipanche aegyptiaca seed and in the second year, control without Phelipanche aegyptiaca seed also was included. Results in the first year showed that Ammonium sulfate applied at 250 and 500 kg/ha and control without broomrape was the most effective treatments in increasing tomato yield and reducing broomrape damage. Ammonium phosphate and urea both at 150 kg/ha and ammonium sulfate at 250 kg/ha had most tomato dry weight while the minimum was belonged to ammonium nitrate used at 150 and 300 kg/ha. Ammonium phosphate applied at rates of 150 and 300 kg/ha decreased aerial and tuber dry weight of broomrape more than other treatments. According to these results applying ammonium sulfate at 250 kg/ha for broomrape control in tomato is the best treatment | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| ammonium sulfate, ammonium phosphate, ammonium nitrate, Urea | ||
| مراجع | ||
|
Abu- Irmaileh, B. E.1994. Nitrogen reduces branched broomrape (Orobanche ramosa) seed germination. Weed Sci.42: 57-60. Abu- Irmaileh, B. E. 1981. Response of hemp broomrape (Orobanche ramosa) infestation to some nitrogenous compounds. Weed Sci, 29:8-10. Barker, E. R., Press, M. C., Scholes, J. D., and Quick, W. P. 1996. Interactions between parasitic angiosperm Orobanche aegyptiaca and its tomato host: growth and biomass allocation. New Phytol. 133: 637–642. Benton Jones, J. Jr. 2008. Tomato plant. Culture in the field, greenhouse, and home garden. CRC Press, Taylor & Francis Group, 2nd edition, 399 pp. Bischof, F. and Foraughi, M. 1971. Influence of pH soil on the attachment of Orobanche aegyptiaca L. to tomato and tobacco. (Research note) Iranian Journal of Plant Pathology. pp. 56-58. Bohn, H. L., Macneal, B., and O’Connor, G. 1979. Soil chemistry. Wiley, New York. 342p. Ernst, W.H.O. 1986. Mineral nutrition of Nicotiana tabacum cv, Bursana during infection by Orobanche ramosa. In S. J. ter Borg, ed. Proc. Workshop on Biology and Control of Orobanche. Wageningen, the Netherlands: LH/VPO, pp. 80-85. Hershenhorn, J., Eizenberg, H., Dor, E., Kapulnik, Y., and Goldwasser Y. 2009. Phelipanche aegyptiaca management in tomato. Weed Res. 49:34–37. Hoagland, D. R., and Arnon, D. I. 1950. The water-culture method for growing plants without soil. California Agricultural Experiment Station Circular, 347: 1–32. Ismail, A. M. A., and Obeid, M. 1976. A study of assimilation and translocation in Cuscuta hyalina Heyne ex Roth. Orobanche ramosa L. and Striga hermonthica Benth. Weed Res. 16:87-92. Jain, R. and Foy, C. L. 1992. Nutrient effects on parasitism and germination of Egyptian broomrape (Orobanche aegyptiaca). Weed Tech. 6:269-275. Kukula, S. T.and Mari, H. 1984. Integrated control practices and chemical control of Orobanche crenata. In: proceeding, 3th international symposium on parasitic weed, pp. 256-261. Linke, K. H. and Saxena, M. C. 1991. Study on viability and longevity of Orobanche seed under laboratory Yoneyama,K.,Y. Takeuchi and T.Yokoata.2001. Production of clover broomrape seed germination stimulants by red clover. Root requires nitrate but is inhibited by phosphate and ammonium. Physiologia, Plantarum.112:25-30 conditions. In K. Wegmann and L. J. Musselman, eds. Proc. International Workshop in Orobanche Research. Tübingen, Germany: Eberhard-Karls- Universität, pp. 110-114. Mariam, E.G. and Suwaketnikom, R. 2004. Effect of Nitrogen Fertilizers on Branched Broomrape (Orobanche ramosa L.) in Tomato (Lycopersicon esculentum Mill.). Kasetsart J.38: 311-319. Mazahery D. and Majnun-Hoseini, N. 2005. Fundamental of Agronomy. University of Tehran press. pp. 320. (In Persian). Minbashi-Moeini, M. 2007. Orobanche Botany, Biology, Ecology and Control Methods. Iranian Plant Protection Research Institute Press. pp. 32. (In Persian). Musselman, L. J. 1986. Taxonomy of Orobanche. In: Proceeding of a workshop on biology and control of Orobanche, pp. 2-10. Nandula, V. K. 1998. Selective control of Egyptian broomrape (Orobanche aegyptiaca Pers) by glyphosate and its Amino Acid status in relation to selected hosts. Doctor of philosophy plant pathology, physiology and weed science thesis, University of Blacksburg, Virginia, pp. 311. Peyvast, Gh. A. 2006. Olericulture. Daneshpazir Press, pp. 488. (In Persian). Rubiales, D., Fernandez-Aparicio, M., Wegmann, K. and Joel, D. M. 2009. Revisiting strategies for reducing the seedbank of Orobanche and Phelipanche spp. Weeds Res. 49:23–33. Van Hezewijk, M. J., Van Beem, A. P., Verkleij, J. A. C. and Pieterse, A. H. 1993. Germination of Orobanche crenata seeds, as influenced by conditioning temperature and conditioning period. Can. J. Botany, 71:786-792. Van Hezewijk, M. J. and Verkleij, J. A. C. 1996. The effect of nitrogenous compounds on in vitro germination of Orobanche crenata Forsk. Weed Res. 36:395-404. Westwood, J. H. and Foy, C. L. 1999. Influence of nitrogen on germination and early development of broomrape (Orobanche spp.). Weed Sci, 47:2-7. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,532 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,141 |
||