| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,020 |
| تعداد مقالات | 33,742 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,988,633 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 47,414,421 |
شناسایی و تعیین مقدار سیلیمارین در گیاه خار مریم (Silybum marianum) و چند فرآورده دارویی آن | ||
| تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران | ||
| مقاله 7، دوره 19، شماره 1 - شماره پیاپی 19، اردیبهشت 1382، صفحه 73-86 اصل مقاله (1007.72 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| قاسم حقی* 1؛ مرتضی پیرعلی2 | ||
| 1واحد تحقیق و توسعه شرکت داروسازی باریج اسانس | ||
| 2دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران | ||
| چکیده | ||
| خارمریم با نام علمی Silybum marianum گیاهی است دو ساله از خانواده کمپوزیته به ارتفاع دو متر که به حالت خودرو در کنار جاده‌ها و اراضی متروک در مناطق شمالی ایران می‌روید. میوه این گیاه در پیشگیری و درمان آسیب‌های توکسیک–متابولیک کبد ناشی از مواد مختلف و نیز در درمان هپاتیت حاد از اهمیت خاصی بر خوردار است. مواد مؤثره این گیاه از ایزومرهای سیلیبین، سیلی دیانین و سیلی‌کریستین تشکیل شده است که غالباً سیلیمارین نامیده می‌شوند. سیلیمارین اثر ضد سمی داشته و رژنراسیون بافت کبدی را تحریک می‌کند. بذر این گیاه در فصل تابستان 1379 از اطراف اصفهان و نیز مزرعه تحقیقاتی این شرکت جمع‌آوری شد. سیلیمارین بذرهای مذکور و یک نمونه بذر وارداتی و چند نمونه فرآوورده دارویی با حلال مناسب استخراج گردید، و به روش TLC و HPLC در مقایسه با مواد استاندارد شناسایی شد. سپس به وسیله اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا (HPLC) به روش استاندارد داخلی تعیین مقدار شد. همچنین اثر حلالهای مختلف روی راندمان استخراج سیلیمارین از گیاه بررسی گردید. نتایج حاصل از روش اسپکترومتری نشان داد که در این روش فقط تعیین مقدار کل ایزومرها امکان پذیر است. درحالی‌که در HPLC تعیین جداگانه تک تک اجزای مخلوط سیلیمارین وجود داشت، از سیلیمارین (تهیه شده از شرکت Roth) به عنوان ماده استاندارد و آلفا نفتل به عنوان ماده استاندارد داخلی استفاده گردید. مقدار سیلیمارین در دو نمونه بذر داخلی برابر1.5 درصد و نمونه وارداتی 2.3 درصد بود. در چند نمونه قرص Ardeyhepan و Silymarin 140 von ct ساخت آلمان به طور متوسط به‌ترتیب 128 و 161 میلی‌گرم سیلیمارین مشاهده شد که یک مقدار اضافی 28 درصدی و 15 درصدی از مقدار اعلام شده را نشان می داد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سیلیبین؛ سیلی دیابین؛ سیلی کریستین؛ خارمریم؛ Silybum marianum | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Identification and Quantitative Determination of Silymarin in Silybum marianum and its pharmaceutical preparations | ||
| نویسندگان [English] | ||
| G. Haghi1؛ M. Pirali2 | ||
| 1Research and development of Barij Essence Co. | ||
| 2College of Medicinal, Tehran University | ||
| چکیده [English] | ||
| The bienial milk-thistle belongs to the compositae family, with two meters height. The plant self-grows in road-sides and abandoned grounds in northern areas of Iran. The plant seeds are used for preventing and treatment of hepatic disorders. Its active components are comprised silibinin, silicristin and silidianin isomers, formerly called silymarin. Silymarin have antitoxic effect. The plant seeds were collected in summer 2000 from Isfahan country-side Barij Essence Co. Research farm. The silymarin of seed and several other pharmaceutical preparations were extracted using suitable solvent and were studied with HPLC and TLC methods, and compared with standard material. Quantitative determination of silymarin was performed by spectrophotometry and HPLC using internal standard method. The effect of various solvents on the efficincy of extracting silymarin was also studied. Spectrophotometry results were found which only total amount of isomers could be determined by spectrophotometry while all components of silymarin mixture would be determined by HPLC. Silymarin (Roth Co.) used as the standard substance and alpha naphtol as internal standard one. The amount of silymarin in two domestic seed samples was 1.5% while it was 2.3% in an imported one. In a group of German made Ardeyhepan and Silymarin 140 von ct Sample tablets, 128 mg and 161 mg silymarin was observed respectively which was 28% and 15% more than proposed quantity. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Silybum marianum, silibinin, silicristin and silidianin isomers | ||
| مراجع | ||
|
زرگری، ع، 1370، Silybum marianum، گیاهان دارویی، مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران، جلد 3، صفحات 38-35. - Fintelmann, V. and Weiss, R.F. 2000. Herbal Medicine, Second Edition, 109-111 - Blumenthal, M . Goberg,A .and Brinckmann, 2000, J. 2000. Herbal Medicine Expanded Commission E- Monographs,257-261. -Wagner. H. and Bladt, S. 1996. Plant Drugs Analysis, Second Edition 234. - Steinigen,M.1983.Vergleichende Untersuchung Von Silymarinhaltigen Fertigarzueimi tteln. Pharmazeutische Zeitung, 128: 783 - Rajasekaran , A . Kumar, M. Jayakar, B. 1997. HPLC Determination of Silymarin and Its Pharmaceutical Preparations. The Eastern Pharmacist, 40 :31 - Wagner, H and Tittel , G, 1977. Quantitative Bestimmung Von Silymarin AUS Silybum Marianum Durch Hochleistungesflussigchromatographie., J Chromatogr,135:499 - The German Pharmacopiea 10(DAB10), 1997:563. - PDR for Herbal Medicine, Second Edition,part2, 2000:516-518 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,059 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 957 |
||