آمار

تعداد نشریات273
تعداد نشریات سازمان72
تعداد شماره‌ها1,624
تعداد مقالات18,643
تعداد مشاهده مقاله10,316,098
تعداد دریافت فایل اصل مقاله7,517,346
لباسچی, محمدحسین, متین, ابوالقاسم, امین, غلامرضا, شریفی عاشورآبادی, ابراهیم, احمدی, لطیفه. (1380). تاثیر کودهای آلی و شیمیایی و تراکم بر عملکرد و مواد موثر گل راعی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 10(1), 39-64.
محمدحسین لباسچی; ابوالقاسم متین; غلامرضا امین; ابراهیم شریفی عاشورآبادی; لطیفه احمدی. "تاثیر کودهای آلی و شیمیایی و تراکم بر عملکرد و مواد موثر گل راعی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 10, 1, 1380, 39-64.
لباسچی, محمدحسین, متین, ابوالقاسم, امین, غلامرضا, شریفی عاشورآبادی, ابراهیم, احمدی, لطیفه. (1380). 'تاثیر کودهای آلی و شیمیایی و تراکم بر عملکرد و مواد موثر گل راعی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 10(1), pp. 39-64.
لباسچی, محمدحسین, متین, ابوالقاسم, امین, غلامرضا, شریفی عاشورآبادی, ابراهیم, احمدی, لطیفه. تاثیر کودهای آلی و شیمیایی و تراکم بر عملکرد و مواد موثر گل راعی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1380; 10(1): 39-64.

تاثیر کودهای آلی و شیمیایی و تراکم بر عملکرد و مواد موثر گل راعی

تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
مقاله 3، دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 10، پاییز 1380، صفحه 39-64  XML اصل مقاله (3.49 MB)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
محمدحسین لباسچی1؛ ابوالقاسم متین1؛ غلامرضا امین2؛ ابراهیم شریفی عاشورآبادی1؛ لطیفه احمدی1
1اعضاء هیات علمی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
2عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
چکیده
تغییرات ماده موثر گیاه دارویی گل راعی در سیستمهای زراعی مختلف شیمیایی، آلی و مخلوط آنها در تراکمهای مختلف در سال 1378 در ایستگاه تحقیقات البرز کرج تعیین گردید. این آزمایش به صورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. عامل اصلی را تراکم و عامل فرعی را کودهای مختلف تشکیل دادند. هیپریسین موجود در سرشاخه های گلدار حاصل از برداشت اول گیاه گل راعی با استفاده از دستگاه سوکسله استخراج و به روش اسپکتروفتومتر ماورا بنفش (UV) اندازه گیری شد. کار استخراج هیپریسین در 2 مرحله و با استفاده از کلروفرم و متانول صورت پذیرفت و مقادیر هیپریسین با استفاده از منحنی استاندارد تعیین گردید. نتایج بدست آمده حاکی از آنست که سیستمهای زراعی مخلوط آلی و شیمیایی و نیز کودهای آلی بیشترین میزان هیپریسین را به ترتیب برابر 2262 و 2197 قسمت در میلیون در برداشت اول تولید نمودند. همچنین عملکرد هیپریسین نیز در تیمارهای یاد شده به ترتیب با 4684 و 4534 گرم در هکتار نسبت به تیمار کود شیمیایی خالص و شاهد تفاوت معنی داری داشت که بیشترین این مقادیر در تراکم 10 بوته در متر مربع بدست آمد. کلیه مقادیر هیپریسین، عملکرد، عملکرد هیپریسین و شاخص برداشت در برداشت اول تفاوت معنی داری نسبت به برداشت دوم از خود نشان دادند. بیشترین میانگین عملکرد هیپریسین در مجموع دو برداشت و در ازای مصرف کود مخلوط به 8094 گرم در هکتار بالغ گشت. به نظر میرسد که جهت دستیابی به حداکثر عملکرد هیپریسین میتوان از تراکم زیاد و برای افزایش کیفیت و میزان هیپریسین از تراکم کم استفاده نمود. همچنین مخلوط کودهای شیمیایی و آلی به دلیل ترکیب مناسب عناصر مورد نیاز این گیاه دارویی و بهبود کیفیت فیزیکی و بیولوژیکی خاک ضمن حفظ سلامت محصول قادر هستند بیشترین میزان و عملکرد ماده موثر هیپریسین را تولید نمایند.   
عنوان مقاله [English]
Effects of manure, chemical fertilizer and plant density on hypericin content of Hypericum perforatum
نویسندگان [English]
M.H. Lebaschy1؛ A. Matin1؛ Gh. Amin2؛ E. Sharifi1؛ L. Ahmadi1
1Academic member of Research Institute of Forests and Rangelands
2-
چکیده [English]
Fluctuation of hypericin and yield in Hypericum perforatum was examined in Karaj Research Station in 1989. In this study chemical fertilizer, organic manure and combination of them were allocated in subplot, and plant density was allocated as main plot with 4,5.7 and 10 plant m?. In a split plot design under CRBD with 3 replication. Hypericin in the tops from the first harvest was extracted and measured by Soxhlet and spectrophotometer. Hypericin extraction was performed in two stages by CHCL3 and MeOH and measured by standard hypericin.
The results showed that the combination of fertilizer and manure and also manure alone produced maximum hypericin, in the first harvest which were 2262 and 2197 ppm, respectively. Hypericin yields of the mentioned treatments with 4684 and 4534 gr/ha also showed significant difference with chemical fertilizer and control. The highest hypericin yield produced in 10 plant m density. Sum of hypericin yields for combination of manure and fertilizer treatment in two harvests reaches to 8094 gr/ha. It seems that combination of chemical fertilizer and manure by improvement of the soil physical, chemical and biological properties are able to improve hypericin content without any toxicity in this medicinal plant.
 
مراجع

1- آزادی، ر(1376) . بررسی تاگزونومی تیره گل راعی در ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، دانشکده علوم، ۱۳۵ص. 

2- امیدبیگی، ر(1376). رهیافتهای تولید و فرآوری گیاهان دارویی، انتشارات فکر روز،۲۸۳ص.

3- شریفی عاشورآبادی، ۱(۱۳۷۷). بررسی حاصلخیزی خاک در اکوسیستمهای زراعی. پایان نامه دکتری زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ۲۶۸ص

4- شفیعی، ع (1371) نگرشی بر طیف سنجی، انتشارات دانشگاه تهران. ۳۸۳ص

5- صمصام شریعت، ه (1374)پرورش و تکثیر گیاهان داروئی. انتشارات مانی، اصفهان، 420 ص

6- فرزانه، (1376) . اگروشیمی. انتشارات آوای نور، تهران، ۳۵۹ص.

7- کاوه، ش (1377). بررسی فارماکوگنوزی علف چای. پایان نامه دکتری داروسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ۱۶۳ص

8- کوچکی، ع، حسینی، م و هاشمی دزفولی، ا(1374). کشاورزی پایدار، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد 164 ص.

9- کوچکی، ع، تخفروش، ع و ظریف کتابی، ح (1376) کشاورزی ارگانیک، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد. ۳۳۱ ص.

10- نجفی، ف (1375). تجزیه و شناسایی اسانس علف چای. پایان نامه دکتری داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ۲۱۱ص.

11- Berghofer, R. (1987). Analytik und isolierung phenolisxher inhaltsstoffe von Hypericum perforatum. L aus Anbau und Wildvorkommen und Vergleich mit anderen heimischen Hypericum-Arten. Dissertationes Botanicae 106, Verlag J. Cramer, Berlin.

12- Berghofer, R. and Holzl, J. (1987). Biflavonoids in Hypericum perforatum. Planta Medica, 53:216-217.

13- Boatman,N.D. and Bain, A.B. (1992). Evaluation of quimerace and roxypyr against hedgrow flora and uncommon arable weeds. Tests-of Agrochemical and-Cultivars, 13:42-43.

14- Bombardelli, E. and Morazzoni, P. (1995). Hypericum perforatum. Fitotrapia, 66:43-46.

15- Bomme, U. (1987). Cultivation of St. John's wort is not easy. Dlz-die Landtechnische-Zeitschrift, 38:63-64.

16- Braunewell, H. (1991). Okologische, ontogenetische und morphogenetische Einflusse auf Ertrag und Inhaltsstoffgehalt von Hypericum spp. Inaugural-Dissertation zur Erlangung des Doktotgrades. Universitat Gisen.252.

17- Briese, D.T. (1985). A survey to evaluate the longterm relationship between chrysolina quadrigemina and it's host-weed St. John's wort in southeastem Australia. 6h International Symposium on Biological Control of Weed, pp. 691-708.

18- Buter, B., Orlachio, C., Soldati, A. and Berger, K. (1995). Significance of Genetic and Environmental Aspects in the field cultivation of Hypericum perforatum. Planta Medica, 64: 431-437.

19- Campbell, M.H. (1985). Germination, emergence and seedling growth of Hypericum perforatum. Weed Research, 25: 259-266.

20- Campbell, M.H. and May, C.E. (1992). Variation and varietal determination in Hypericum perforatum L. in New South Wales. Plant Production-Quatery, 7:34-44.

21- Cartis, J.D. and Lersten, N. R. (1990). Internal secondary structures in Hypericum perforatum. New Phytologist, 114: 571-580.

22- Cellarova, E., kimakva, K., Daxnerova, Z. and Martonfi, P. (1995). Hypericum perforatum. (St. John's wort): in vitro culture and the production of hypericin and other secondary metabolites. In: Biotechnology in Agriculture and Forestry, Vol.33 (medicinal and aromatic plants) 5th. Edn., ed. Bajaj, Y.P.S., pp.261. Springler-Verlag, Berlin Heidelberg, New York, New Delhi:

23- Cromton, C.W., Hally, I.V., Jensen, K.I.N. and Hildebrand, P. (1988). The biology of Canadian weeds, Hypericum perforatum L. Canadian Journal of Plant Science, 68: 149-162.

24- Dragland, S. (1996). Trial cultivation of St. Johns wort (Hypericum perforatum). Norsk Landbruksforsking, 10:175-180.

25- Fomanowiczwa, H. (1972). Germination biology and laboratory evaluation of medicinal plant seed for seeding, planting, seeds of Hypericum perforatum: the only cultivated specie of Guttifera. Herba Polanica, 18: 174-183.

26- Frank, R., Heisig, W. and Muggenburg, D. (1993). Quality variation in some medicinal plants. Acta Horticulture, 333:123-128.

27- Galambosi, B. (1993). Consideration and experience regarding the cultivation of medicinal wildflowers in Finland. Aquilo Ser Botanica, 31: 161-166. 

28- Golcz, L. and Koordana, S. (1977). Fertilizer requirements of Hypericum perforatum Wiad-Zielarskie, 19:8-9.

29- Harris, P. and Peschken, D.P. (1971). Hypericum perforatum, St.Johns wort common wealth-institute of biology. Technology of Common, 4: 89-94.

30- Hidebrand, P. D. and Jenson, K.I.N. (1991). Potential for the biological control of St. John's wort (Hypericum perforatum) with an endemic strain of Colletotrichum gloeosporioides. Canadian Journal of Plant Pathology, 13:60-70.

31- Hoar, C.S. and Haetti, G. V. (1932). Meiosis in the genus Hypericum. Botanic Gaz, 93: 197-204.

32- Holst, P. J. and Campbell, M. H. (1987). The role of goat in the control of weed of pastures. Temprate pastures, their production use and management. Pp. 263-266.

33- Holzl, J. and Ostrowski, H. (1987). Johanniskraut (Hypericum perforatum) HPLC-Analyse der wichtigen inhaltsstoffe und deren Variabilitat in einer Population. Dtsch Apotheker Zeitung, 127: 1227-1230.

34- Ishiguro, K., Yammaki, M., Kashihara, M. and Takagi, S. (1987). Saroaspidin A, B, and C: additional antibiotic compounds from Hypericum perforatum. Planta Medica, 53: 415-417.

35- Kartnig, T. and Heydel, B. (1993). Effects of visible and ultraviolet lights on the production of hypericin and flavonoids in cell cultures of Hypericum perforatum. Planta medica, 59:654.

36- Kowalewski, Z., Kortus, M. and Tyczynski, T. (1981). Determination of hypericin in the Hypericum perforatum L. Herb and its formulations. Herba Polonica 27: 295-302.

37- Kummer, H. (1989). Hypericoum poisoning in sheep. Tierazti Prax, 17: 257-261.

38- Lake, R. (1997). The power of medicinal plants. Alive, Canadian Journal of Health and Nutrition, 175: 13.

39- Martonfi, P. and Repcak, M. (1994). Secondary metabolites during flower ontogenesis of Hypericum perforatum L. Zahradnictvi, 21: 37-44.

40- Martonfi, P. and Brutovsk, R. (1996). Apomixis and hybridity in Hypericum perforatum. Folia Geobotanic Phytotaxonomy, 31: 389-396.

41- Martonfi, P.. Repcak, M. and Mihodava, L. (1996). Hypericum maculatum crantzsudsp. Maculatum Hypericum perforatum, Corroboration of natural hybridisation secondary metabolite analysis. Folia Geobotanic Phytotaxonomy, 31: 245-250.

42- Melzer, R., Fricke, U. and Holzl, J. (1991). Vasoactive properties of procyanidims from Hypericum perforatum in isolated porcine coronary arteries. Arzemeimittelforschung, 41: 481-483.

43- Meruelo, D. and Lavie, G. (1988). Theraeutic agents with dramatic antiretroviral activity and little toxidity at effective doses. Proc-NatAcad Science USA, 85: 5230-5234.

44- Mitich, L. W. (1994). Intriguing world of weed common St. Johns wort. Weed Technology, 8: 658-661.

45- Moor, R. M., Williams, J. D. and Nicolls, A.O.(1989). Competition between Trifolium subtranium L. and established seedling of Hypericum perforatum var. angustifolium. Australian Journal of Agriculture Research, 40: 1050-1055.

46- Mulligan, C. (1957). Chromosom number of Canadian weeds. Canadian journal of Botany, 35: 779-789.

47- Nielsen, N. (1924). Chromosome number in the jenus Hypericum. Herditas, 5: 378-382.

48- Noack, K. (1993). Hypericum-Kreuzungen forpfluazung and Bastarde von Hypericum perforatum. L. Zeitsch. Vereb, 76: 569-602.

49- Okpany, S.N. and Lidzba, H. (1990). Genotoxicity of a standardized Hypericum extract. Arznemeittelforschung, 40:851-855.

50- Ostrowski, E. (1988). Untersuchungen zur Analytik, 14C-Markierung und pharmakokinetik phenolischer inhaltsstoffe von Hypericum perforatum L. Dissertation, Universital Marburg. 

51- Reader, R.J. (1990). Relation between seedling emergence and species frequency on a gradient of ground cover density in an abundoned pasture. Canadian Journal of Botany, 69: 1397-1401.

52- Robinson, D.K. (1990). St. John s wort, A potential problem in pasture land in NOVA scotia. Weed Tech, 4: 690-692.

53- Robson, N.K.B. (1958). Hypericum maculatum crants procces. Botanica Society of British Isles, 3: 99-100.

54- Storanova, M. and Apostdova, B. (1992). The influence of altitude upon the biochemical composition of tutsan (Hypericum perforatum). Naukazagorata, 29: 7-82..

55- Southwell, J.A. and Campbel, M.H. (1991) Hypericin content variation in Hypericum perforatum in Australia. Phytochemistry, 30:475-478. 

56- Tivy, J. (1993). Agricultural Ecology. Longman Scientific & Technical. 288p.

57- Willis, A.J., Ash, J.E. and Groves, R. H. (1993). Combined effect of two arthropod herbivores and water stress on growth of Hypericum species. Oecologia, 96: 517-525. 

58- Zalecki, R. (1984). Common St. John's wort (Hypericum perforatum) cultivation (fertilization). Wiadomosci-Zielarskie (polanica), 26: 1-2.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1


Contact Us | Help & Support | Site Map
counter

Journal Management System. Designed by sinaweb.